Άραγε είναι σωστό να σχετίζεται η προσωπική άποψη του καθένα από εμάς για την σεξουαλική συμπεριφορά των ανθρώπων με το Σύμφωνο Συμβίωσης; Προφανώς, για κάθε κοινωνικό ζήτημα υπάρχουν χιλιάδες απόψεις και η σύνθεσή τους ορίζει τον τρόπο που μια κοινωνία αντιμετωπίζει αυτό το ζήτημα. Το σύμφωνο συμβίωσης όμως, είναι ένα νομικό έγγραφο, το οποίο υπογράφουν δυο άτομα που αποφασίζουν να ζήσουν κάτω από την ίδια στέγη και ζητούν από το κράτος να τους αντιμετωπίσει φορολογικά, διοικητικά και σε επίπεδο κοινωνικής πρόνοιας (όσης έχει απομείνει) ισότιμα με οποιοδήποτε άλλο νοικοκυριό. Όλα τα άλλα που συζητούνται , δυστυχώς δεν μπορεί να τα λύσει. Γιατί κανένας νόμος του κράτους, κανένα νομικό έγγραφο, δεν μπορεί να εξαλείψει την ομοφοβία και τον ρατσισμό. Αυτό είναι θέμα παιδείας και κουλτούρας. Το πρόβλημα λοιπόν τον ομοφύλων ζευγαριών , δεν είναι αυτό… Δυστυχώς, καθημερινά καταλαβαίνουν σε τι κοινωνία ζουν. Βιώνουν το ρατσισμό και την άνιση μεταχείριση. Το πρόβλημα τους στην περίπτωση του συμφώνου συμβίωσης είναι άλλο… απλό και πρακτικό. Ζητούν να έχουν μια νομική κατοχύρωση και μια αναγνώριση από το κράτος, σαν οικογένεια για να μπορούν να απολαμβάνουν τα ίδια προνόμια με τους υπόλοιπους πολίτες. Δεν ζητούν ούτε «συγχωροχάρτι» για τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις, ούτε να γίνουν θαύματα!
Υπερβολικός, κατά την άποψη μου, είναι και ο τρόμος μήπως υπάρξει εκτροπή της κοινωνίας και κατακερματισμός του θεσμού της οικογένειας, σε περίπτωση που επιτραπεί η υιοθεσία παιδιών και στα ομόφυλα ζευγάρια. Έχουμε ακούσει πολλά και για αυτό το θέμα στα μέσα ενημέρωσης τελευταία. Τι θα πούμε στα δικά μας παιδιά, όταν μας ρωτήσουν; Πως γίνεται οι συμμαθητές τους να έχουν δύο γονείς του ίδιου φύλλου; Είναι πράγματι γελοίο και συνάμα λυπηρό, για ένα γονιό που έχει μάθει να αποκαλεί ένα παιδί ανύπαντρης μητέρας «μπάσταρδο», να ανησυχεί δήθεν, μήπως κάποια υιοθετημένα παιδιά από γονείς του ίδιου φύλλου βγάλουν την κοινωνία μας από τον «ίσιο δρόμο».
Αν ζούσαμε σε μια σωστή κοινωνία, δεν θα είχαμε πότε τέτοιες ανησυχίες. Ας αφήσουμε λοιπόν τα κόμπλεξ μας και τα στερεότυπά μας λίγο στην άκρη, για να δούμε τι πραγματικά μας φταίει. Γιατί αν είμαστε γεμάτοι από αγάπη και συντροφικότητα δεν θα μας ξένιζε τόσο να την βλέπουμε δίπλα μας με κάθε τρόπο και κάθε έκφρασή της .
Α.Π. 77
Περί… συμφώνου και ασυμφωνίας
