11.4 C
Aigio
Τετάρτη, 4 Δεκεμβρίου, 2024
HomeΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ

Ντόρα Μπακογιάννη: Ανάμεσα στην αμετανόητη συμπεριφορά των δύο και την καταστροφική πρακτική των υπολοίπων κομμάτων, η Δημοκρατική Συμμαχία προσφέρει τη μόνη θετική διέξοδο.Η πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας παραχώρησε σήμερα συνέντευξη τύπου στο Ζάππειο Μέγαρο. Μεταξύ άλλων τόνισε: «Είμαστε ένα κόμμα που αποτελεί δύναμη σταθερότητας, που προσθέτει δυνάμεις στο μέτωπο του ευρώ και της ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας, που λειτουργεί ως αντίβαρο λογικής σε έναν αυξανόμενο παράλογο και ακραίο λαϊκισμό. Ψηφίζοντας Δημοκρατική Συμμαχία στέλνεις μήνυμα στους δύο αδιόρθωτους του συστήματος, χωρίς να παίζεις με το μέλλον της χώρας μας, γνωρίζοντας παράλληλα ότι η ψήφος σου πιάνει τόπο».

Επίσης η Ντόρα Μπακογιάννη είπε: «Ο κ. Σαμαράς στο όνομα μιας ματαιόδοξης αυτοδυναμίας, λέει ότι δε θα συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ και απειλεί μάλιστα ότι θα οδηγήσει τη χώρα σε διαδοχικές εκλογές, οι οποίες θα ισοδυναμούν με απόλυτη καταστροφή.

Ο κ. Βενιζέλος αντί να απολογηθεί για το τι πήγε στραβά τα δύο τελευταία χρόνια, ακολουθεί τώρα το δρόμο των εξαγγελιών σα να μην τρέχει τίποτα, σα να μην είναι αυτός και το κόμμα του που τα δύο τελευταία χρόνια έκαναν μισό βήμα μπρος και δύο πίσω, επειδή δεν μπόρεσαν να διαχειρισθούν το βαθύ ΠΑΣΟΚ».


Ακολουθεί το απομαγνητοφωνημένο κείμενο της συνέντευξης τύπου.

Ντόρα Μπακογιάννη: Μας χωρίζουν έξι μόλις μέρες από τις πιο κρίσιμες εκλογές των τελευταίων δεκαετιών. Εκλογές που γίνονται σε κλίμα πρωτοφανούς αβεβαιότητας, καθώς οι πολίτες προσέρχονται στις κάλπες οργισμένοι, για όλα όσα έχουν συμβεί, αλλά και βαθιά προβληματισμένοι γι’ αυτά που θα ακολουθήσουν.

Για πρώτη φορά, από όσο τουλάχιστον θυμάμαι, η ψήφος του κάθε πολίτη θα έχει τόσο καθοριστικές επιπτώσεις για την τύχη της χώρας και για την πραγματική ζωή όλων των Ελλήνων. Είμαστε κυριολεκτικά σε ένα μεγάλο σταυροδρόμι, παρόλα αυτά όμως κάποιοι δεν έχουν αντιληφθεί την κρισιμότητα της κατάστασης.

Η εικόνα που βλέπουμε είναι άκρως απογοητευτική. Από τη μία έχουμε τα δύο κόμματα που ασκούν εξουσία σήμερα, το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία, τα οποία μοιάζουν να μην έχουν αντιληφθεί την πραγματικότητα. Ενώ τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολα και όλοι το γνωρίζουν, βγήκαν πάλι προεκλογικά να μοιράσουν δισεκατομμύρια.

Πριν τρεις μόλις μήνες γίναμε θέαμα διεθνώς, γιατί δεν έβρισκαν 350 εκατομμύρια ευρώ, για να μη μειωθούν άλλο οι συντάξεις. Σήμερα τάζουν εκατομμύρια, με τηλεοπτικά σποτ. Σε όλες τις πτυχές της συμπεριφοράς τους, προεκλογικά ρουσφέτια, προεκλογικές προσλήψεις, χαριστική ρύθμιση των χρεών τους εις βάρος των φορολογουμένων, τεράστιες κομματικές χρηματοδοτήσεις, δείχνουν ότι παρά την κρίση δεν άλλαξαν.

Ο κ. Σαμαράς στο όνομα μιας ματαιόδοξης αυτοδυναμίας, λέει ότι δε θα συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ και απειλεί μάλιστα ότι θα οδηγήσει τη χώρα σε διαδοχικές εκλογές, οι οποίες θα ισοδυναμούν με απόλυτη καταστροφή.

Ο κ. Βενιζέλος αντί να απολογηθεί για το τι πήγε στραβά τα δύο τελευταία χρόνια, ακολουθεί τώρα το δρόμο των εξαγγελιών σα να μην τρέχει τίποτα, σα να μην είναι αυτός και το κόμμα του που τα δύο τελευταία χρόνια έκαναν μισό βήμα μπρος και δύο πίσω, επειδή δεν μπόρεσαν να διαχειρισθούν το βαθύ ΠΑΣΟΚ. Το βαθύ ΠΑΣΟΚ, που ήταν πάντα απέναντι σε κάθε μεταρρυθμιστική προσπάθεια.

Δύο κόμματα που υποτίθεται ότι συγκυβερνούν για το καλό της χώρας, αδυνατούν να συνεννοηθούν για απλά πράγματα, όπως οι όροι διεξαγωγής μιας συζήτησης Πολιτικών Αρχηγών. Παραμένουν και οι δύο αδιόρθωτοι.

Οι υπόλοιποι, τα κόμματα της Αριστεράς και της λαϊκίστικης Δεξιάς προσπαθούν απλώς να εκμεταλλευτούν το θυμό του κόσμου για να κερδίσουν ψήφους. Λένε πράγματα τρελά και ανεύθυνα, που μπορεί να οδηγήσουν στην καταστροφή.

Μοιράζουν φανταστικά χρήματα από Ρώσους, Κινέζους και αξιοποίηση της ΑΟΖ, χωρίς όμως να λένε ότι οι Κινέζοι μας έχουν υποβαθμίσει σε καθεστώς χρεοκοπίας, χωρίς να λένε ότι οι Ρώσοι αρνήθηκαν να μας δανείσουν πριν το πρώτο μνημόνιο, πρόσφατα αρνήθηκαν να μας δώσουν πετρέλαιο επί πιστώσει και ότι σήμερα δανείζουν τους αδερφούς Λευκορώσους με επιτόκιο 5%, πολύ μεγαλύτερο από ό,τι δανείζουν εμάς οι εταίροι μας.

Ξεχνάνε να πουν ότι οι Κύπριοι περιμένουν το πρώτο ευρώ από την αξιοποίηση της ΑΟΖ τους το 2016, δηλαδή 18 ολόκληρα χρόνια μετά την ανακήρυξή της. Την ίδια ώρα το ΚΚΕ κλείνει τα λιμάνια και τα ξενοδοχεία, ο κ. Καμμένος την ώρα που διαπραγματευόμαστε χρήματα ζητάει κατάργηση του χρέους, ο ΣΥΡΙΖΑ κλείνει το μάτι στη βία, η ναζιστική Χρυσή Αυγή τη χρησιμοποιεί ανοικτά, το ΛΑΟΣ διολίσθησε πίσω στον αγαπημένο του λαϊκισμό και ο κ. Κουβέλης περιμένει να τον ψηφίσουν παραμένοντας απόλυτα σιωπηλός για να μην ενοχλήσει κανέναν.

Αν αυτές οι δυνάμεις επικρατήσουν, η χώρα θα οδηγηθεί στην καταστροφή κι αυτό έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία τώρα που παρατηρούμε μια κυνική και επικίνδυνη σύγκλιση μεταξύ ορισμένων από αυτές. Όμως με παρδαλές κυβερνητικές λύσεις, όπου τα άκρα θα συναντηθούν στο μέσο ενός θεάτρου του παραλόγου, η Ελλάδα οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στο χάος.

Φέρτε την εικόνα στο μυαλό σας, από τη μια μεριά οι αδιόρθωτοι Σαμαράς και Βενιζέλος και από την άλλη η παράταξη των επικίνδυνων, με ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑΟΣ, Καμμένο και Χρυσή Αυγή και σε αυτά προσθέστε 15 δις μέτρα που πρέπει να ληφθούν, καθώς και την κοινωνική και πολιτική ένταση που θα υπάρξει.

Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα ποιος θα επενδύσει στην Ελλάδα; Χωρίς επενδύσεις πως θα βρουν δουλειά 1 εκατομμύριο άνεργοι, που συνεχώς αυξάνονται; Ανάμεσα στην αμετανόητη συμπεριφορά των δύο και την καταστροφική πρακτική των υπολοίπων κομμάτων, η Δημοκρατική Συμμαχία προσφέρει τη μόνη θετική διέξοδο.

Η Δημοκρατική Συμμαχία, τα δύο χρόνια της ύπαρξής της προσπαθεί να φανεί χρήσιμη στη χώρα, ακολούθησε με συνέπεια το δρόμο της υπευθυνότητας, πήρε δύσκολες αποφάσεις, χωρίς τούμπες και πισωγυρίσματα. Είπε αλήθειες σκληρές, σε ό,τι με αφορά δε προσωπικά έχω κάνει την αυτοκριτική μου.

Αναδείξαμε κρίσιμα ζητήματα, όπως η χρηματοδότηση των κομμάτων, η στήριξη των ανέργων αρχηγών οικογενειών, η αυθαιρεσία των συνδικαλιστικών ηγεσιών. Στηρίξαμε όσες θετικές προσπάθειες έγιναν, μολονότι δεν μετείχαμε στην κυβέρνηση, αναδείξαμε την ανάγκη ευρύτερων συναινέσεων και συνεργασιών. Δε διστάσαμε να συγκρουστούμε με συμφέροντα και δεχθήκαμε και επιθέσεις γι’ αυτό, δώσαμε μάχη στην Ευρώπη και τις κερδίσαμε.

Η Συμμαχία Φιλελεύθερων Δημοκρατών, η τρίτη πολιτική δύναμη της Ευρώπης, με συμμετοχή σε πολλές Κυβερνήσεις και με εφτά Επιτρόπους, στηρίζει την πρότασή μας για ένα αναπτυξιακό σχέδιο τύπου Μάρσαλ, για επενδύσεις στην Ελλάδα αξίας 30 δισεκατομμυρίων ευρώ. Ένα σχέδιο που παρουσιάσαμε στον Πρωθυπουργό κ. Παπαδήμο μαζί με τον Αρχηγό των Ευρωπαίων Φιλελευθέρων Γκι Φερχόφσταντ πριν από μερικές εβδομάδες.

Συμμετέχουμε σήμερα στις εκλογές με τη συντριπτική πλειοψηφία των υποψηφίων μας να είναι νέα πρόσωπα, που κατεβαίνουν για πρώτη φορά στην πολιτική. Το 80% των υποψηφίων μας κατεβαίνει για πρώτη φορά. Ζητάμε την ψήφο των Ελλήνων, για να είμαστε στην επόμενη Βουλή μια δύναμη λογικής ευθύνης σύνεσης και προσφοράς. Με δυνατότητα παρέμβασης εντός και εκτός Ελλάδας, σε μια εποχή αστάθειας και γεμάτη κινδύνους.

Είμαστε ένα κόμμα που αποτελεί δύναμη σταθερότητας, που προσθέτει δυνάμεις στο μέτωπο του ευρώ και της ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας, που λειτουργεί ως αντίβαρο λογικής σε έναν αυξανόμενο παράλογο και ακραίο λαϊκισμό.

Ψηφίζοντας Δημοκρατική Συμμαχία στέλνεις μήνυμα στους δύο αδιόρθωτους του συστήματος, χωρίς να παίζεις με το μέλλον της χώρας μας, γνωρίζοντας παράλληλα ότι η ψήφος σου πιάνει τόπο. Σήμερα σε αυτό το κρίσιμο σταυροδρόμι, ας επικρατήσουν η σοβαρότητα, ο ρεαλισμός και η λογική. Γι’ αυτό καλούμε κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα να ψηφίσει θετικά, να ψηφίσει Δημοκρατική Συμμαχία.Σας ευχαριστώ πολύ και είμαι στη διάθεσή σας για ερωτήσεις.


Γ. Πολύμερος («ΝΕΤ»): Κυρία Μπακογιάννη, θεωρητικά πάντα, τα ξημερώματα της 7ης Μαΐου ο ελληνικός λαός σας δίνει το δικαίωμα να μπείτε στη Βουλή και να τον εκπροσωπήσετε. Σας έχω ακούσει και σήμερα σας άκουσα να χαρακτηρίζετε Σαμαρά και Βενιζέλο αδιόρθωτους και τα υπόλοιπα κόμματα να λαϊκίζουν και να προσπαθούν να σπρώξουν την Ελλάδα στη δραχμή.

Αυτό που ήθελα πραγματικά να μου πείτε και να μου ξεκαθαρίσετε είναι για το αν θα συνεργαστείτε σε μια τέτοια Βουλή όπως την περιγράφετε και με ποιους όρους και προϋποθέσεις.

Ντόρα Μπακογιάννη: Κατ’ αρχήν έχω από την πρώτη στιγμή δηλώσει ότι η Δημοκρατική Συμμαχία είναι μία δύναμη συνεργασίας, είναι μία δύναμη ευθύνης, είναι μία δύναμη λογικής. Τη στιγμή αυτή η Ελλάδα έχει ανάγκη να ξεκαθαρίσει την προοπτική της, την ευρωπαϊκή προοπτική της. Υπάρχει ανάγκη να συμφωνήσουμε ότι η Ελλάδα πρέπει να μείνει μέσα στο ευρώ. Για να γίνει αυτό, πρέπει να γίνουν οι διαρθρωτικές αλλαγές, οι οποίες δεν έγιναν τα τελευταία δυόμισι χρόνια. Υπάρχει απόλυτη ανάγκη για ένα σταθερό φορολογικό σύστημα, 20% φορολογία για τις επιχειρήσεις,  είναι αναγκαία η σταθερότητα του φορολογικού συστήματος. Υπάρχει ανάγκη να έρθουν επενδύσεις στη χώρα με την αλλαγή και της αντίληψης των κομμάτων. Εμείς λοιπόν έχουμε θέσει συγκεκριμένες προϋποθέσεις και με βάση αυτές τις προϋποθέσεις θα είμαστε έτοιμοι να συνεργαστούμε.


Γ. Βλαβιανός («ΑΝΤ1»): Κυρία Μπακογιάννη βλέπω στο πρόγραμμά σας κεντρικό σύνθημα «φταίει το κράτος, όχι εσύ, άλλαξέ το». Σας κατηγορούν ότι είσαστε μέρος του συστήματος, τι τους απαντάτε;

Ντ. Μπακογιάννη: Ότι βεβαίως ήμουνα και είναι αλήθεια ότι από παρθενογένεση δεν προκύπτει τίποτα σε αυτό τον κόσμο. Αλλά αυτή η κρίση μας έχει αλλάξει όλους ή θα έπρεπε να μας έχει αλλάξει όλους και πάντως άλλαξε εμάς. Εμάς, που δεν επιτρέψαμε στον εαυτό μας το δρόμο του λαϊκισμού, τον εύκολο δρόμο της δημαγωγίας, δεν παρασυρθήκαμε να χτίσουμε πάνω στη δίκαιη οργή των Ελλήνων σήμερα, αλλά προτείναμε συγκεκριμένα σχέδια και λύσεις για το αύριο. Και αυτό που σήμερα χρειάζεται η χώρα είναι η προοπτική.

Πρέπει να πούμε   στους Έλληνες, στους απελπισμένους Έλληνες τι θα γίνει αύριο. Σ’ αυτό το 1 εκατομμύριο ανέργους, σ’ αυτούς τους 500.000 που είναι άνεργοι και είναι αρχηγοί οικογενειών. Σ’ αυτές τις γυναίκες αρχηγούς μονογονεϊκών οικογενειών, που σήμερα δε βλέπουν τρόπο να ξαναβγούν στην αγορά εργασίας. Εμείς λοιπόν αυτό το οποίο καταθέτουμε είναι μια πολύ συγκεκριμένη πρόταση. Πρόταση για ένα αύριο το οποίο μπορεί να βγάλει την Ελλάδα από την κρίση. Ο συναγωνισμός και ο διαγωνισμός ανοησίας δεν πρόκειται να βγάλει την Ελλάδα από την κρίση. Από την κρίση θα τη βγάλει η σκληρή δουλειά, η συνεργασία, όπως έχω πει πολλές φορές, μια Εθνική Ελλάδος που θα στρωθεί στη δουλειά και θα μπορέσει να έχει τ’ αποτελέσματα τα οποία χρειάζεται η ελληνική οικονομία.

Α. Τασούλη («MEGA»): Κυρία Πρόεδρε, τα στοιχεία δείχνουν ότι δεν προκύπτει αυτοδύναμη κυβέρνηση και μετεκλογικά ίσως χρειαστεί συνεργασία δυνάμεων. Τι θεωρείτε καλύτερο για τη διακυβέρνηση του τόπου και σε βάθος χρόνου; Έναν συνασπισμό των δυο μεγαλύτερων κομμάτων, Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ, ή διακυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας σε συνεργασία με τα κόμματα της ευρύτερης Κεντροδεξιάς που θα έχουν μπει στη Βουλή, το ΛΑΟΣ, τη Δημοκρατική Συμμαχία ή και τους Ανεξάρτητους Έλληνες;

Ντ. Μπακογιάννη: Εμένα δε μ’ ενδιαφέρει τι τίτλο θα έχει οποιαδήποτε συνεργασία, μ’ ενδιαφέρει η ουσία της πολιτικής. Σήμερα, 2,5 χρόνια μετά την κρίση, τ’ αποτελέσματα της πολιτικής είναι καταστροφικά. Και είναι καταστροφικά διότι απλούστατα δεν έγιναν οι διαρθρωτικές αλλαγές. Και το λέω έτσι με παρρησία και με πόνο, διότι η πραγματικότητα είναι αυτή.

Εάν είχαν γίνει διαρθρωτικές αλλαγές δε θα είχαμε φτάσει σε τέτοιες μειώσεις μισθών και συντάξεων. Αν είχαν ανοίξει οι αγορές δε θα είχαμε μπει σ’ αυτό τον κύκλο ύφεσης στον οποίο βρισκόμαστε σήμερα. Και δε μπόρεσαν να το κάνουν διότι δε μπόρεσαν να συγκρουστούν με τα ονομαζόμενα σπλάχνα τους, όπως είχε λεχθεί παλαιότερα από τον αρμόδιο Υπουργό. Αυτό πληρώνει σήμερα ο ελληνικός λαός. Έπρεπε να είχαμε προχωρήσει στις αποκρατικοποιήσεις, έπρεπε να είχαμε προχωρήσει στις διαρθρωτικές αλλαγές και δυστυχώς τα δυο κόμματα τα οποία και σήμερα συγκυβερνούν, είναι δέσμια των κομματικών τους στρατών.

Η ύπαρξη της Δημοκρατικής Συμμαχίας αύριο στη Βουλή θα είναι καταλυτική. Καταλυτική προς την κατεύθυνση αυτή, της εφαρμογής αυτών των αλλαγών. Δεν υπάρχουν μαγικοί τρόποι με τους οποίους η οικονομία θα ξαναβρεί το δρόμο της. Δεν υπάρχουν μαγικοί τρόποι με τους οποίους θα ξαναβάλουμε την οικονομία μπροστά. Ένας είναι ο τρόπος και ο τρόπος είναι να έχουμε αξιοπιστία, να φέρουμε επενδύσεις στη χώρα, να προχωρήσουμε τις διαρθρωτικές αλλαγές, να πολεμήσουμε τη γραφειοκρατία, να καταργήσουμε τα 240 αντικίνητρα, αλλά και να διορθώσουμε τους εαυτούς μας.

Και μέσα σ’ αυτό, η προϋπόθεση που βάζει η Δημοκρατική Συμμαχία είναι ότι θα γίνουν πράξη αυτά τα οποία είναι αναγκαία για το κομματικό σύστημα, δηλαδή 200 Βουλευτές αντί για 300, 50% μείωση σε μισθούς και συντάξεις Βουλευτών, 50% μείωση στις κομματικές χρηματοδοτήσεις. Διότι είναι σκάνδαλο ότι στο μόνο πράγμα που συμφώνησαν τα δυο κόμματα, είναι πώς θα ψηφίσουν μια τροπολογία στη Βουλή που θα σβήνει ή θα ρυθμίζει τα χρέη τους προς την Αγροτική Τράπεζα και θα δίνει 50 εκατομμύρια για να βομβαρδίζουν τον κόσμο με σποτ.


Γ. Σαραντάκος («ΕΘΝΟΣ»): Κύριε Πρόεδρε πριν από λίγο περιγράψατε τους όρους και τις προϋποθέσεις για μια εμπλοκή σας σε μια κυβέρνηση συνεργασίας. Ήθελα να σας ρωτήσω, τα πρόσωπα δεν παίζουν ρόλο για εσάς; Και συγκεκριμένα εννοώ, αυτή η «Εθνική Ελλάδος» που περιγράψατε, ποιος θα ηγηθεί αυτού του σχήματος; Έχει δίκιο ο κ. Σαμαράς που λέει ότι πρέπει να είναι ο ηγέτης του πρώτου κόμματος; Πρέπει να μοιραστεί στα δυο μεγάλα ή να πάει κάποιο τρίτο πρόσωπο όπως ήταν ο κ. Λουκάς Παπαδήμος;

Ντ. Μπακογιάννη: Φοβάμαι πως δεν έχουμε καταλάβει πού βρισκόμαστε. Η Ελλάδα βρίσκεται στο χείλος της καταστροφής αυτή τη στιγμή. Η Δημοκρατική Συμμαχία δε θα επιτρέψει ποτέ στον εαυτό της το οποιοδήποτε προσωπικό θέμα να καθορίσει την πολιτική της. Εμάς μας ενδιαφέρει να υπάρξει μια κυβέρνηση αποφασισμένη αύριο. Μια κυβέρνηση που θα στρωθεί στη δουλειά. Μια κυβέρνηση η οποία θα εφαρμόσει την πολιτική που δεν εφαρμόστηκε. Μέχρι τώρα, για να μη χτυπηθεί το κράτος, για να μη μειωθεί αυτό το σπάταλο, διεφθαρμένο, βαθύτατα διεφθαρμένο κράτος το οποίο χτίσαμε 30 χρόνια στη μεταπολίτευση, ουσιαστικά επιβαρύναμε τους Έλληνες πολίτες με χαράτσια. Δεν αντέχει άλλο ο Έλληνας φορολογούμενος να πληρώνει με το χαράτσι του στη ΔΕΗ τον ΟΣΕ. Δεν αντέχει άλλο να πληρώνει με το χαράτσι του στη ΔΕΗ τις αστικές συγκοινωνίες της Αθήνας. Ας συμφωνήσουμε λοιπόν για το περιεχόμενο της πολιτικής και τα πρόσωπα δεν παίζουν κανένα μα κανένα ρόλο.


Δ. Γκάτσιος («ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ»): Κυρία Πρόεδρε, με δεδομένες τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η χώρα μας απέναντι στην τρόικα μέχρι το τέλος του 2015 θα πρέπει να έχουν γίνει περίπου 150.000 αποχωρήσεις δημοσίων υπαλλήλων. Εσείς τάσσεσθε υπέρ των απολύσεων στο Δημόσιο; Κι όταν λέω στο Δημόσιο, τόσο στο στενό πυρήνα του Δημοσίου, όπως είναι τα Υπουργεία, όσο και στον ευρύτερο, όπως είναι οι ΔΕΚΟ.

Και κάτι ακόμα αν μου επιτρέπετε: πρόσφατα στην Ιταλία φορολόγησαν την περιουσία της Εκκλησίας. Εσείς είστε υπέρ της φορολόγησης της εκκλησιαστικής περιουσίας στην Ελλάδα;

Ντ. Μπακογιάννη: Πρώτον, να ξεκαθαρίσω ότι αυτή τη στιγμή που μιλάμε, αυτό το οποίο λέει η Δημοκρατική Συμμαχία κι έχει ανάγκη η χώρα είναι ένα μικρό επιτελικό, αποτελεσματικό, κοινωνικό κράτος. Πώς θα το χτίσουμε αυτό; Γνωρίζοντας ποιες είναι οι ανάγκες τις οποίες το κράτος αυτό πρέπει να καλύψει. Εδώ λοιπόν είναι σαφές ότι όλοι γνωρίζουμε ότι το κράτος έχει τρεις βασικές λειτουργίες που πρέπει να καλύψει. Πρέπει να καλύψει την έννομη τάξη, την ασφάλεια στο εσωτερικό και το εξωτερικό, πρέπει να καλύψει τη δημόσια Παιδεία και τη δημόσια Υγεία. Τίποτε από αυτά τα τρία το κράτος δεν κάνει καλά σήμερα. Το κράτος μετά βεβαιότητος δε μπορεί να είναι επιχειρηματίας. Άρα, κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα του κράτους πρέπει να περάσει στον ιδιωτικό τομέα. Άρα μοιραία και όλοι οι υπάλληλοι του ευρύτερου δημόσιου τομέα που σήμερα θωρούνται κρατικοί υπάλληλοι, θα περάσουν στον ιδιωτικό τομέα. Από κει και πέρα η Δημοκρατική Συμμαχία ήταν κατηγορηματικά κατά της εφεδρείας. Ήταν μια λάθος ιδέα της Νέας Δημοκρατίας η οποία λάθος ιδέα εφαρμόστηκε ακόμα χειρότερα από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, διότι δεν περιείχε την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων. Χωρίς αξιολόγηση, δεν ξέρεις ποιος πραγματικά σου χρειάζεται και ποιος είναι περιττός. Άρα εμείς υποστηρίζουμε την αξιολόγηση σε όλα τα επίπεδα και την αξιοκρατία σε όλα τα επίπεδα του στενότερου και ευρύτερου δημόσιου τομέα. Όσο για τη φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας, ήδη υπάρχει σήμερα και βεβαίως θεωρώ ότι κάθε περιουσία πρέπει να φορολογείται.


Γ. Κατσίγιαννης («ΑΘΗΝΑ 9,84»): Κυρία Πρόεδρε ήθελα να ρωτήσω το εξής: Τους τελευταίους μήνες υπάρχουν συγκλονιστικές αποκαλύψεις αναφορικά με τις πιέσεις έως εκβιασμούς που υπέστη ο τέως Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής της εξωτερικής πολιτικής που είχε χαράξει. Επειδή εκείνη την κρίσιμη περίοδο είχατε τη θεσμική ευθύνη της Ελληνικής Διπλωματίας ως Υπουργός Εξωτερικών, θα ήθελα να ρωτήσω δυο πράγματα:

Πρώτον, εάν παρόμοιες απειλές ή πιέσεις εκδηλώθηκαν προς το πρόσωπό σας και δεύτερον, αν είχατε αντιληφθεί τις εξοντωτικές κινήσεις που απεργάζονταν ξένες δυνάμεις εναντίον του κ. Κώστα Καραμανλή.

Ντ. Μπακογιάννη: Ως προς το δεύτερο η απάντησή μου είναι όχι. Ως προς το πρώτο, στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής, πάντοτε υπάρχουν πιέσεις. Πάντοτε υπάρχουν διαφορετικές απόψεις, πάντοτε υπάρχουν διαφορετικά συμφέροντα. Αυτό που κυρίως πρέπει να ξέρει ο αρμόδιος Υπουργός Εξωτερικών, είναι ποιο είναι το συμφέρον της χώρας του, διότι σε τελική ανάλυση, λογαριασμό δίνουμε όλοι μόνο στο λαό. Άρα, οποιαδήποτε πίεση και ν’ ασκηθεί, δεν έχει απολύτως καμία σημασία από την ώρα που εσύ πιστεύεις ότι υπηρετείς το εθνικό συμφέρον της χώρας σου με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο. Και νομίζω ότι αυτό φάνηκε περίτρανα στο Βουκουρέστι. Στο Βουκουρέστι η Ελλάδα κατάφερε να πετύχει συμμαχίες. Αυτό ήταν η ουσιαστική προσφορά του Βουκουρεστίου, πετύχαμε συμμαχίες, μας στήριξαν οι εταίροι μας, στείλαμε το μήνυμα και αυτό το μήνυμα και σήμερα ακόμα με τη δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα εξακολουθεί και είναι σε ισχύ. Και αυτό είναι ένα πλεονέκτημα, το οποίο η ελληνική εξωτερική πολιτική δεν πρέπει να εγκαταλείψει. Όσο για το θέμα της ΑΟΖ επειδή πολύ κουβέντα γίνεται, θα μου επιτρέψτε να πω, ότι εγώ είμαι ο μόνος Έλληνας πολιτικός που έχει βάλει την υπογραφή του κάτω από ΑΟΖ και όχι μόνον ΑΟΖ, αλλά συμφωνία για την υφαλοκρηπίδα. Και λυπάμαι πάρα πολύ που η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν προχώρησε όταν ανέλαβε την ευθύνη να κάνει το παν ώστε αυτή η συμφωνία να εφαρμοστεί.

Και η ελληνική εξωτερική πολιτική είχε προχωρήσει σε συζητήσεις και με τη Λιβύη και με την Αίγυπτο, συζητήσεις οι οποίες έπρεπε βεβαίως μετά την Αραβική Άνοιξη να ξαναρχίσουν, αλλά πρέπει να γίνουν και πρέπει να συνεχιστούν έτσι ώστε να έχουν αποτέλεσμα.

Ν. Ζορμπά («ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ»): Κυρία Μπακογιάννη, καλησπέρα. Ήθελα να ρωτήσω και σ’ αυτές τις εκλογές η λαθρομετανάστευση βρίσκεται πολύ ψηλά στην ατζέντα την προεκλογική των κομμάτων. Διάβασα μάλιστα σήμερα το πρωί την δήλωση του εκπροσώπου σας που εγκαλεί ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία ότι ερίζουν πάνω στο ζήτημα της Αμυγδαλέζας για προεκλογικούς λόγους.

Ποια είναι η δική σας θέση στην αντιμετώπιση του φαινομένου της λαθρομετανάστευσης; Και επ’ αυτού ήθελα να ρωτήσω και πού αποδίδετε την άνοδο της Χρυσής Αυγής; Φαντάζομαι θα αναγνωρίζετε ότι υπάρχει και ένα μερίδιο ευθύνης στον πολιτικό κόσμο, εκτός αν οι Έλληνες ξαφνικά γοητεύτηκαν από τα φασιστικά τους συνθήματα.

Ντ. Μπακογιάννη: Να ξεκαθαρίσω πρώτα για το θέμα της λαθρομετανάστευσης. Ακούστε επειδή πάρα πολλά ακούγονται αυτό τον καιρό και περισσεύουν οι υψηλοί τόνοι, η λαθρομετανάστευση δεν αντιμετωπίζεται με κορώνες, ούτε με κατάρες. Η λαθρομετανάστευση αντιμετωπίζεται με σοβαρό ευρωπαϊκό πρόγραμμα και ξεκαθαρίζω. Πρώτον, πρέπει να προχωρήσουν οι συνομιλίες οι οποίες ήταν σε εξαιρετικά καλό δρόμο, να υπάρξουν κέντρα υποδοχής λαθρομεταναστών στην Τουρκία. Κέντρα υποδοχής πληρωμένα από τους Ευρωπαίους, αλλά τα οποία θα γίνουν στην Τουρκία και να δημιουργούν έτσι και ένα ανάχωμα στους ανθρώπους οι οποίοι θέλουν να περάσουν τα σύνορα προς την Ευρώπη. Οι Τούρκοι το είχαν αποδεχτεί, είχαν προχωρήσει πάρα πολύ οι συζητήσεις, εγκαταλείφθηκαν όταν άλλαξε η ηγεσία του Υπουργείου Εξωτερικών.

Δεύτερον, πρέπει να γίνουν κέντρα υποδοχής. Είναι απολύτως αναγκαία και πρέπει να γίνουν σε ολόκληρη την Ελλάδα. Γιατί πρέπει να γίνουν; Πρώτον, διότι μ’ αυτό τον τρόπο θα έχουμε μία πλήρη εικόνα ποιοι είναι μέσα στα κέντρα υποδοχής. Δεύτερον, γιατί, θα μπορεί να υπάρξει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, η οποία είναι απαραίτητη σε μία εποχή που η λέξης εμβόλιο είναι άγνωστη στο 93% των λαθρομεταναστών που εισέρχονται στην Ελλάδα. Και τρίτον, διότι έτσι θα πάει το μήνυμα στις χώρες προέλευσης, ότι σ’ αυτή τη χώρα οι μετανάστες δεν θα καταλήγουν στην πλατεία Συντάγματος, αλλά θα καταλήγουν σε ένα κέντρο υποδοχής. Λυπάμαι που αυτή την πολύ απλή πραγματικότητα που την ξέραμε όλοι για τα 2,5 χρόνια που είναι Κυβέρνηση η τελευταία κυβέρνηση δεν έκανε απολύτως τίποτα. Η πρώτη αντίδραση του κ. Χρυσοχοϊδη όταν παρέδωσε ο κ. Μαρκογιαννάκης και του το είπε είναι ότι αυτό δεν θα γίνει ποτέ στην Ελλάδα, διότι είναι βαθιά αντιδημοκρατικό. Και σήμερα πλέον με 2,5 χρόνια καθυστέρηση ανακαλύπτει την ανάγκη των κέντρων υποδοχής και γίνονται σπασμωδικές προεκλογικές κινήσεις.

Τα κέντρα υποδοχής όμως θέλουν δουλειά, θέλουν συνέπεια και θέλουν ευρωπαϊκούς πόρους τους οποίους πήγε και ζήτησε ο κ. Χρυσοχοϊδης πριν από έναν  μήνα στις Βρυξέλλες για να πάρει την απάντηση, ότι δεν έχει χρησιμοποιήσει τους πόρους που ήδη υπάρχουν και που επί 2,5 χρόνια μένουν τα χρήματα στις Βρυξέλλες χωρίς να χρησιμοποιηθούν από το ελληνικό κράτος. Όλα αυτά τα οποία σας λέω δείχνουν, ότι η διαφορά μεταξύ προεκλογικής ρητορικής και σοβαρού και υπεύθυνου σχεδιασμού είναι πάρα μα πάρα πολύ μεγάλη. Τελευταία παρατήρηση το θέμα της FRONTEX. Το θέμα της FRONTEX το διαπραγματευθήκαμε, ήρθε η FRONTEX στην Ελλάδα, δεν φτάνει κυρίες και κύριοι η FRONTEX. H FRONTEX αυτή τη στιγμή κάνει διαπιστώσεις. Διαπιστώσεις ξέρουμε να κάνουμε και μόνοι μας.

Αυτό το οποίο χρειαζόμαστε είναι μια πολύ μεγαλύτερη και ενεργότερη παρουσία των Ευρωπαίων και το μήνυμα της Δημοκρατικής Συμμαχίας και προς τους Ευρωπαίους εταίρους μας ήταν πάρα πολύ απλό. Το πρόβλημα στήριξης των ευρωπαϊκών συνόρων δεν είναι πρόβλημα μόνον της Ελλάδος, έχουμε 120 χιλιόμετρα ευρωπαϊκά σύνορα, καλά θα κάνετε και εσείς, επειδή οι μετανάστες δεν έχουν σκοπό να μείνουν στην Ελλάδα, αλλά έχουν σκοπό να περάσουν στην Ευρώπη, να στηρίξετε με μια ουσιαστική παρουσία την ελληνική πολιτεία στην προσπάθεια να κρατήσει τα σύνορά της όσο το δυνατόν πιο ασφαλή. Τώρα για το θέμα της Χρυσής Αυγής. Κοιτάξτε, αναμφισβήτητα φταίει το πολιτικό σύστημα το ότι παρουσιάζεται σήμερα αυτή η έξαρση ενός φαινομένου ακροδεξιά στην Ελλάδα. Ο Ελληνικός λαός είναι βαθιά δημοκρατικός λαός και όσο πιο πολύ εμφανίζονται οι κύριοι και οι κυρίες της Χρυσής Αυγής τόσο πιο γρήγορα θα καταλάβουν με τι έχουν να κάνουν. Το βέβαιον είναι, ότι αυτός ο λαός δεν μπορεί με κανέναν τρόπο να συμβιβαστεί με αντιλήψεις, οι οποίες είναι ακραία φασιστικές, ναζιστικούς χαιρετισμούς και ανθρώπους οι οποίοι επιθυμούν δια της βίας να περάσουν τις θέσεις τους.


Α. Βαγιάνος («ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΤΗΣ ΝΕΤ»): Κυρία Πρόεδρε, ήθελα να σας ρωτήσω το εξής. Μιλήσατε προηγουμένως, δώσατε μια απάντηση για τους δημοσίου υπαλλήλους. Θα ήθελα να μου πείτε ξεκάθαρα, έχουμε 750.000 δημοσίους υπαλλήλους, μιλάμε για ποιες απολύσεις, πόσες απολύσεις; 1.000, 10.000, 100.000 ή ακόμα και αναδιάταξη όλου του δυναμικού του δημοσίου και επαναπρόσληψή του;

Ντ. Μπακογιάννη: Όχι, δεν μιλάμε ότι θα απολύσουμε όλους τους δημοσίους υπαλλήλους, προς Θεού. Μιλάμε αναμφισβήτητα για αξιολόγηση, αναδιάταξη του δυναμικού εκεί που πραγματικά χρειάζεται και εκεί που δεν χρειάζεται θα πρέπει πραγματικά να μειωθεί ο αριθμός των εργαζομένων. Να  το ξεκαθαρίσουμε αυτό. Σήμερα είναι ένα εκατομμύριο οι άνεργοι του ιδιωτικού τομέα κυρίες και κύριοι, ένα εκατομμύριο άνθρωποι για τους οποίους δεν ανοίγει μύτη, ένα εκατομμύριο άνθρωποι οι οποίοι όταν απολύονται πέντε – πέντε, δέκα – δέκα από τα μικρά μαγαζιά που κλείνουν, από τις επιχειρήσεις οι οποίες δεν μπορούν να τους κρατήσουν, από τα τουριστικά μαγαζιά τα οποία σήμερα δεν έχουν πελατεία, διότι κάποιοι κλείνουν λιμάνια και κάνουν φασαρίες στους δρόμους κλπ., γι’ αυτούς τους ανθρώπους δεν μιλάει κανείς.

Η Δημοκρατική Συμμαχία θεωρεί τον εαυτό της εκπρόσωπο αυτών των ανθρώπων και αυτής της επιχειρηματικότητας η οποία σήμερα στην Ελλάδα βάλλεται πανταχόθεν. Να σας πω ένα απλό παράδειγμα. Σήμερα το ελληνικό κράτος χρωστάει στις ελληνικές επιχειρήσεις 6,8 δισεκατομμύρια ευρώ. Σε ποιες επιχειρήσεις χρωστάει; Στις σοβαρές, στις εξαγωγικές, στις επιχειρήσεις που δικαιούνται να πάρουν είτε επιστροφή ΦΠΑ, είτε είναι επιχειρήσεις που έχουν εργαστεί για  λογαριασμό του κράτους και σήμερα δεν πληρώνονται. Αυτές οι επιχειρήσεις κλείνουν. Έφτασε η ΔΕΗ σήμερα να μην πληρώνει, κάναμε ολόκληρη συζήτηση για την πράσινη ενέργεια, έγιναν επενδύσεις στην Ελλάδα, στην πράσινη ενέργεια και η ΔΕΗ επί τέσσερις μήνες δεν έχει πληρώσει τα χρέη της.

Πώς φαντάζεστε ότι μπορεί να λειτουργήσει η ελληνική επιχειρηματικότητα και να βρεθούν θέσεις εργασίας σ’ αυτή τη χώρα, από πού θα βρεθούν οι θέσεις εργασίας; Τι απαντάει κανένας στην άνεργη μάνα η οποία έχει να θρέψει τα παιδιά της ή στο ζευγάρι το οποίο δούλευε σε δύο επιχειρήσεις και σήμερα είναι και οι δύο άνεργοι, αυτοί δεν έχουν ψυχή, αυτοί δεν έχουν τίποτα να περιμένουν; Ένα χρόνο τους δίνει ο ΟΑΕΔ στήριξη, ένα χρόνο και μετά τι γίνεται;  Είμαστε στον τέταρτο χρόνο της ύφεσης γι΄ αυτό η Δημοκρατική Συμμαχία λέει ότι για λόγους κοινωνικής συνοχής, για λόγους απόλυτης ανάγκης, είναι υπέρ επείγον να δοθεί λύση στήριξης με ένα επίδομα,  για το οποίο έχουμε καταθέσει και από πού θα βρεθεί, για να μπορέσουμε να στηρίξουμε τους αρχηγούς αυτών των οικογενειών.


Γ. Τερζής («ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»): Κυρία Πρόεδρε βλέποντας το σύνθημα πίσω ομολογώ ότι στην αρχή η πρώτη σας απάντηση περί αξιολόγησης μου φάνηκε λίγο ήπια σε σχέση με το «φταίει το κράτος, όχι εσύ, άλλαξέ το». Επανήλθε ο συνάδελφος και νομίζω ότι πήρα μία απάντηση.

Αυτό που είπατε πριν από λίγο σημαίνει πλήρη ιδιωτικοποίηση ΔΕΚΟ, με την εξαίρεση ποίων ενδεχομένως; Και κάτι ακόμα, αυτό που περιγράφετε χρειάζεται ένα όριο νομιμοποίησης πολιτικό; Τι εννοώ; Εννοώ ότι μπορεί το ΠΑΣΟΚ η Νέα Δημοκρατία με τη δική σας συνδρομή να αθροίζεται ένα 48% στη Βουλή και να έχετε μέχρι και 170-180 Βουλευτές, ανάλογα με τα παιχνίδια του εκλογικού νόμου. Αυτό είναι ποσοστό νομιμοποίησης μιας τέτοιας πολιτικής;

Ντ. Μπακογιάννη: Ακούστε κ. Τερζή, η τελευταία Κυβέρνηση του 48% αν θυμάμαι καλά ήταν η Κυβέρνηση του 1990. Η πραγματικότητα είναι ότι οι Κυβερνήσεις στην Ελλάδα ήταν οι Κυβερνήσεις από 42% μέχρι 48%. Άρα μία Κυβέρνηση με βάση το δικό μας εκλογικό σύστημα έχει τη νομιμοποίηση. Αλλά η πραγματική νομιμοποίηση έρχεται την ώρα που τα επιχειρήματά σου πείθουν τον ελληνικό λαό.  Άρα στην πρώτη σας ερώτηση, όχι δεν εξαιρείται καμία επιχειρηματική δραστηριότητα, καμία. Όλες οι επιχειρηματικές δραστηριότητες του κράτους, πρέπει να περάσουν στον ιδιωτικό τομέα. Για να το ξεκαθαρίζω αυτό, γιατί ακούω διάφορες κουβέντες περί ΟΠΑΠ και να ξέρετε ότι είναι ύποπτες οι κουβέντες αυτές περί ΟΠΑΠ, διότι όταν κάποιος εξαιρεί τον ΟΠΑΠ θέλει απλώς να συνεχίσει τα κομματικά παιχνίδια τα οποία γίνονται μέσω του ΟΠΑΠ. Η Δημοκρατική συμμαχία δεν έχει τέτοιο στόχο, εμάς μας ενδιαφέρει ότι δεν μπορεί πλέον ο Έλληνας να πληρώνει φόρους, μηδενική ανοχή στην αύξηση των φόρων. Δεν γίνεται, είναι λάθος πολιτική, σκοτώνει την επιχειρηματικότητα, ανεβάζει την ανεργία. Άρα δεν μπορεί ο Έλληνας φορολογούμενος να πληρώνει μαύρες τρύπες της οποιασδήποτε ΔΕΚΟ του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Θέλω να είμαι πολύ ξεκάθαρη σε αυτό.  Με ρωτήσατε και κάτι δεύτερο όμως που μου διέφυγε, ο επαναλαμβάνετε παρακαλώ;


Γ. Τερζής («ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»): Αν το άθροισμα των πολιτικών δυνάμεων είναι υπέρ του ευρώ.

Ντ. Μπακογιάννη: Απάντησα, τώρα αν είναι 48%..


Γ. Τερζής («ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»): Επειδή ο κ. Βενιζέλος ζήτησε 50 συν από ότι κατάλαβα προχθές κι αυτό αν δε βγει ανοίγει μία συζήτηση.

Ντ. Μπακογιάννη: Χωρίς ευρύτερη αποδοχή από την κοινωνία, χωρίς το μήνυμα να είναι σαφές τι πρέπει να γίνει αύριο, δεν μπορεί να βγει η Ελλάδα από την κρίση. Και σας διαβεβαιώ ότι επειδή αυτή τη στιγμή ακούγονται πάρα πολλά τρελά, ότι μπορούμε να μην τηρήσουμε τις δανειακές μας υποχρεώσεις αλλά να μείνουμε στο ευρώ, ότι μπορεί κατά κάποιο μαγικό τρόπο να μας δώσουν λεπτά, ότι δεν ξέρω τι θα γίνει γιατί μονομερώς θα αποφασίσουμε ότι πρόκειται να διώξουμε την τρόικα ή ότι θα πάρει κάποιος την εντολή αγκαλιά και δε θα την παραδίδει γιατί θα έχει τον κόσμο στο Σύνταγμα, δηλαδή ουσιαστικά θα καταστρατηγήσει το Σύνταγμα της χώρας. Ολες αυτές οι ανοησίες λέγονται ελευθέρως στη φάση αυτή και οι Έλληνες είναι πάρα-πάρα πολύ ανήσυχοι. Πρέπει πραγματικά η πρόταση εξόδου από την κρίση να είναι αξιόπιστη και δυστυχώς το μεν ΠΑΣΟΚ δεν υπερασπίστηκε ποτέ αυτή την πολιτική, αλλά έλεγε στον ελληνικό λαό ότι μας επιβάλλεται και μόνο από την τρόικα, η δε Νέα Δημοκρατία επί 2,5 χρόνια γαλούχησε έναν ολόκληρο κόσμο στη λογική της αντιμνημονιακής λογικής και τώρα που έκανε τη στροφή έφυγε ένα μεγάλο ποσοστό της και πηγαίνει διαφορετικά. Αυτό πληρώνουμε σήμερα, την έλλειψη σοβαρότητας και υπευθυνότητας των πολιτικών της χώρας μας και αυτό πρέπει να αλλάξει αύριο, διότι αν αυτή η έλλειψη σοβαρότητας συνεχιστεί, η χώρα δεν έχει αύριο και τα νέα παιδιά στα οποία στο κάτω-κάτω της γραφής η δικιά μου γενιά χρωστάει, δε θα δουν φως.


Γ. Σιαδήμας («ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ»): Κυρία Μπακογιάννη θεωρείτε πιθανή τη δημιουργία μιας Αριστερής Κυβέρνησης;

Ντ. Μπακογιάννη: Τι να σας πω, βλέπω αυτή τη στιγμή συγκλίσεις Τσίπρα-Καμμένου. Εάν η Ελλάδα πρόκειται να καταλήξει σε αυτή τη λογική, υπάρχει νομίζω ενδεχομένως και πιο γρήγορος τρόπος να γίνουμε Βόρεια Κορέα.


Γ. Πιτταράς («ALPHA»): Θέλω να σας κάνω μια πιο προσωπική ερώτηση. Το 1993 τέτοιες μέρες ο κ. Σαμαράς δήλωνε πως δεν πρόκειται να επιστρέψει στη Νέα Δημοκρατία ακόμα κι αν αλλάξουν οι συνθήκες ή ακόμα κι αν τον καλέσουν να γίνει Αρχηγός. Η ιστορία έγραψε λοιπόν ότι και επέστρεψε στη Νέα Δημοκρατία και έγινε Αρχηγός της. Αυτό το σενάριο, αυτό το ενδεχόμενο υπάρχει στη σκέψη και στο μυαλό σας;

Ντ. Μπακογιάννη: Η Δημοκρατική Συμμαχία είναι εδώ για να μείνει κ. Πιτταρά. Είναι εδώ για να μείνει, με τη βεβαιότητα ότι αύριο το πρωί της 7 Μαΐου στη Βουλή των Ελλήνων θα είναι μία καθοριστική καταλυτική και χρήσιμη πολιτική δύναμη, μία δύναμη που δε φοβάται να πει από σήμερα ότι θα συνεργαστεί, μία δύναμη που αναζητά συγκλίσεις, μία δύναμη που έχει πλήρη μα πλήρη συναίσθηση που βρισκόμαστε. Κι επειδή με ρωτάτε προσωπικά, θα σας πω ότι ποτέ στη ζωή μου δεν είχα τόσο έντονη την ανάγκη να πείσω τον ελληνικό λαό ότι αυτός ο δρόμος τον οποίο έχουμε μπροστά μας, μπορεί να μας βγάλει στο ξέφωτο, υπό την προϋπόθεση ότι θα τον πιστέψουμε, υπό την προϋπόθεση ότι θα δουλέψουμε όλοι μαζί, υπό την προϋπόθεση ότι δε θα αφήσουμε αλαζονείες, εγωισμούς, αντιλήψεις του χθες, κομματικές λογικές, να διαλύσουν αυτό που σήμερα χρειάζεται η χώρα. Η χώρα λοιπόν σήμερα χρειάζεται ευρύτερες συνεργασίες και η Δημοκρατική Συμμαχία θα κάνει ότι μπορεί προς την κατεύθυνση αυτή.


Ν. Αρμένης («ΑΘΗΝΑΪΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ»): Κυρία Πρόεδρε θεωρείτε εφικτό το στόχο που έβαλε ο κ. Βενιζέλος να βγει η χώρα από το μνημόνιο σε τρία χρόνια; Κι επίσης ήθελα να σας ρωτήσω πως απαντάτε σε εκείνους που λένε ότι κι αν χρεοκοπήσουμε τι θα αλλάξει και φέτος είδαμε πολλά νοσοκομεία ή σχολεία να μην έχουν θέρμανση κάθε μέρα, οι άνεργοι αυξάνονται, οι άστεγοι αυξάνονται, ας ξεκινήσουμε από την αρχή.

Ντ. Μπακογιάννη: Κύριε Αρμένη εγώ καταλαβαίνω πάρα πολύ και έχω γυρίσει όλη την Ελλάδα και ξέρω τι θα πει απόγνωση. Έχω δει πολλούς ανθρώπους, οι οποίοι σήμερα δεν ελπίζουν, οι οποίοι δεν έχουν να πληρώσουν φόρους, οι οποίοι δεν έχουν να πληρώσουν τα χαράτσια, οι οποίοι αφήνουν απλήρωτο το λογαριασμό της ΔΕΗ. Έχω δει μανάδες οι οποίες σου λένε τι με νοιάζει εμένα, από την ώρα που εγώ βρίσκομαι σε αυτή την κατάσταση; Και σε όλο αυτό τον κόσμο του λέω μην το βάζεις κάτω, υπάρχει προοπτική. Δεν είναι εύκολη, δεν είναι ο δρόμος στρωμένος με ροδοπέταλα, όποιος σας λέει τέτοιες αηδίες σας λέει ευθέως ψέματα, αλλά υπάρχει προοπτική και η προοπτική αυτή είναι πάντα μέσα στην Ευρώπη, διότι αυτή η Ευρώπη μας στηρίζει σήμερα, αυτή η Ευρώπη που αλλάζει, στην οποία και εμείς με τη δικιά μας φωνή πρέπει να είμαστε παρόντες και να τη συνδιαμορφώσουμε.

Όπως η Δημοκρατική Συμμαχία κατάφερε να πείσει τους Ευρωπαίους φιλελεύθερους για την ανάγκη να υπάρξει ένα σχέδιο 2020 για την Ελλάδα, που είναι πολύ συγκεκριμένο, που λέει όχι στις μειώσεις μισθών, όχι στις μειώσεις συντάξεων, ναι στη μείωση της φορολογίας, ναι στο πακέτο 30 δισεκατομμυρίων. Όπως θα παλέψουμε πάρα πολύ σκληρά τώρα που αλλάζει η Ευρώπη να υπάρξουν επιτέλους τα ευρωομόλογα τα επενδυτικά, τα οποία χρειαζόμαστε για να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε νέες θέσεις δουλειάς, πρέπει λοιπόν να πιστέψουμε ότι η χώρα σώζεται. Αλίμονο εάν μπούμε στη λογική ότι η καταστροφή είναι εδώ και τι να κάνουμε, θα κλαίμε πάνω στα ερείπια της Πομπηίας. Άρα αν το πιστέψουμε και δουλέψουμε, ναι θα βγούμε πάλι όρθιοι και δυνατοί από αυτή την κρίση. Δεν υπάρχει όμως άλλος δρόμος. Ο δρόμος της τρέλας και της ανοησίας σίγουρα δεν βοηθάει.


Μ. Μάνη («CAPITAL.GR», «ΚΕΦΑΛΑΙΟ»): Κυρία Πρόεδρε, σας είχα ρωτήσει σε μια παλαιότερη συνέντευξη εάν θα έπρεπε οι δυνάμεις του φιλελεύθερου χώρου να κατέβουν ενωμένες σ’ αυτές τις εκλογές και αν εσείς θα προσπαθούσατε σ’ αυτή την κατεύθυνση. Βεβαίως μου είχατε πει «ναι». εν τέλει, αυτός ο χώρος κατεβαίνει κατακερματισμένος. Αναφέρομαι στη Δημοκρατική Συμμαχία, αναφέρομαι στη δράση του κ. Μάνου, στη δημιουργία ξανά του κ. Τζήμερου.

Υπάρχει αυτή η πολυτέλεια αυτού του κατακερματισμού, δεδομένου ότι τα προγράμματά σας, τουλάχιστον στον τομέα της οικονομίας, δε διαφέρουν σχεδόν καθόλου; Σε τι οφείλεται η ξεχωριστή κάθοδος;

Ντ. Μπακογιάννη: Δεν υπάρχει αυτή η πολυτέλεια. Εγώ το έχω δηλώσει από την αρχή, έχω κάνει ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατό για να επιτευχθεί αυτή  η συνεργασία, έχω προτείνει συλλογική ηγεσία, τα έχω κάνει όλα, μη σας κουράζω τώρα, το αποτέλεσμα δυστυχώς δεν ήταν θετικό. Σήμερα πάντως, 6 ημέρες πριν από τις εκλογές έχω να πω κάτι πολύ συγκεκριμένο: Η Δημοκρατική Συμμαχία με βάση και όλες τις  τελευταίες δημοσκοπήσεις, είναι η δύναμη η μεταρρυθμιστική η οποία έχει τις μεγαλύτερες απ’ όλους πιθανότητες να μπει μέσα στη Βουλή, εγώ πιστεύω ότι είμαστε στη Βουλή, δεν έχετε παρά να δείτε τα τελευταία στοιχεία και τις τελευταίες  εξελίξεις σε ολόκληρη την Ελλάδα, αλλά εν πάση περιπτώσει, για να το πω σεμνά, με τις μεγαλύτερες πιθανότητες να μπούμε στη Βουλή. Άρα κάθε ψήφος ανθρώπου που πραγματικά πιστεύει σε αυτή τη μεταρρυθμιστική λογική προς τη Δημοκρατική Συμμαχία προσθέτει Βουλευτές που θα δώσουν τη μάχη γι’ αυτό αύριο. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να μείνουμε σκορπισμένοι, ελπίζω ότι και μετά τις εκλογές θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο απ’ ό,τι πριν από τις εκλογές, αλλά πάντως σήμερα καλώ όποιον πολίτη πραγματικά πιστεύει ότι χρειάζεται μια γνήσια μεταρρυθμιστική δύναμη, μια δύναμη η οποία θα είναι δύναμη λογικής, σύνεσης και συνεργασίας μέσα στη Βουλή, αν ψηφίσει τη Δημοκρατική Συμμαχία έτσι ώστε η ψήφος του να πιάσει τόπο.


Μ. Κωνσταντάτου («REAL FM»): Καλησπέρα. Είπατε νωρίτερα ότι τα πρόσωπα δεν έχουν σημασία. Ήθελα ένα σχόλιο από εσάς ωστόσο για τη χθεσινή πρόταση του Γιώργου Καρατζαφέρη ο οποίος πρότεινε το Δημήτρη Αβραμόπουλο για Πρωθυπουργό λέγοντας ότι ο Βαγγέλης Βενιζέλος και ο Αντώνης Σαμαράς δεν κάνουν.

Ντ. Μπακογιάννη: Ομολογώ πως δυσκολεύομαι να παρακολουθήσω τις αλλαγές του κ. Καρατζαφέρη κι επειδή  είχα χτες μια μεγάλη συγκέντρωση στα Χανιά δεν το παρακολούθησα. Όταν θα τελειώσει αυτή η ιστορία και θα ψηφίσει ο ελληνικός λαός και θα μιλήσει ο ελληνικός λαός, έχουμε κάθε δυνατότητα να δούμε ποιας μορφής κυβέρνηση, ποιος θα είναι ο Πρωθυπουργός και τι θα πρέπει να γίνει. Σήμερα το ζητούμενο είναι το περιεχόμενο της πολιτικής. Και επαναλαμβάνω, αυτός είναι ο στόχος της Συμμαχίας. Πρέπει να συμφωνήσουμε επιτέλους ότι η Ελλάδα σώζεται, αλλά σώζεται με διαρθρωτικές αλλαγές. Διαρθρωτικές αλλαγές που βλάπτουν το κομματικό σύστημα αλλά σώζουν τους πολίτες.


Π. Γκάλιου («ΣΚΑΪ»): Κυρία Πρόεδρε, ορισμένες δημοσκοπήσεις μέχρι πρότινος έδειχναν τη Δημοκρατική Συμμαχία να μπαίνει στη Βουλή οριακά. Ποιος πιστεύετε ότι αυτή την περίοδο σας «έκοψε» ψήφους και με ποιο ποσοστό θεωρείτε ότι θα ήσαστε ικανοποιημένη να μπείτε στη Βουλή;

Ντ. Μπακογιάννη: Τώρα, με ποιο ποσοστό θα ήμουν ικανοποιημένη, το μεγαλύτερο δυνατό ποσοστό. Πιστεύω ότι η Δημοκρατική Συμμαχία σήμερα γνωρίζοντας ότι υπάρχουν ακόμα 30% αναποφάσιστοι Έλληνες, αναποφάσιστοι Έλληνες οι οποίοι θέλουν να τιμωρήσουν τα δυο κόμματα της συγκυβέρνησης, αλλά από την άλλη  μεριά δε διακινδυνεύουν να καταστραφεί η χώρα και ξέρουν μέσα τους πάρα πολύ καλά ότι όλα αυτά  τα οποία λέγονται δεν έχουν ίχνος σοβαρότητας, θα επιλέξουν τη Δημοκρατική Συμμαχία. Και πιστεύω βαθύτατα ότι αυτό το οποίο επιθυμούν είναι ένα κόμμα το οποίο δε μασάει τα λόγια του, λέει αλήθειες, υποστηρίζει με πάθος τα πιστεύω του, δεν κάνει τούμπες, δεν αλλάζει πρωί μεσημέρι άποψη, αλλά έχει συγκεκριμένο σχέδιο εξόδου από την κρίση. Σε αυτούς τους Έλληνες απευθυνόμαστε σήμερα. Και τους καλούμε να ψηφίσουν τη Δημοκρατική Συμμαχία, να μας εμπιστευθούν. Και ένα πράγμα τους υποσχόμαστε, που πιστεύω πως κανένα άλλο κόμμα δε μπορεί να τους υποσχεθεί: Ότι από μας δε θα έχουν εκπλήξεις τη Δευτέρα το πρωί. Ξέρουν από σήμερα πού βρισκόμαστε, ποιοι είναι οι όροι συνεργασία μας, γιατί παλεύουμε και γιατί θα συνεχίσουμε να δίνουμε τη μάχη.


Ε. Πετράκου («902»): Κυρία Μπακογιάννη, έχετε ξεκαθαρίσει ότι το κόμμα σας είναι μεταρρυθμιστική δύναμη που θα επιχειρήσει  να συμβάλλει ώστε να εφαρμοστούν απρόσκοπτα οι μεταρρυθμίσεις που δεν έγιναν ως τώρα από ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία. Προαναγγείλατε απολύσεις πριν από λίγο στο δημόσιο τομέα,  παραδέχεστε τη δανειακή σύμβαση και το μνημόνιο.

Όλη αυτή η πολιτική είναι που μείωσε ακριβώς μισθούς, συντάξεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων και δεν καταλαβαίνω γιατί να ας ψηφίσει, τι συμφέρον μάλλον πιο σωστά έχει να σας ψηφίσει ο εργαζόμενος.

Ντ. Μπακογιάννη: Ο εργαζόμενος, για να κρατήσει τη δουλειά του και ο άνεργος για να βρει. Διότι σήμερα, δεν είναι θέμα ρητορικής η ανεργία. Και το ότι χτίζουν κάποιοι άνθρωποι πάνω στον πόνο των ανέργων ή κάποια πολιτικά κόμματα, δεν έχει αποτέλεσμα. Αυτό το οποίο σήμερα χρειαζόμαστε στη χώρα είναι δουλειές. Και οι δουλειές δε θα έρθουν με το να καταριόμαστε ο ένας τον άλλο ή να εμποδίζουμε π.χ. να λειτουργήσει και να δουλέψει και να βγάλει λεφτά ο διπλανός μας για το όποιο δικό μας συντεχνιακό συμφέρον, βλ. π.χ. ΠΝΟ. Θεωρώ αδιανόητο  ότι στην Ελλάδα της κρίσης, την ώρα που ο τουρισμός είναι η τελευταία ίσως πλουτοπαραγωγική πηγή της χώρας, να σταματάνε τα καράβια, να μη μεταφέρουν οι αγρότες τα προϊόντα τους στις αγορές, να καταστρέφονται οι αγρότες για κάποιο οποιοδήποτε συνδικαλιστικό αίτημα, όσο δίκαιο μπορεί να είναι.

Αλλά σήμερα, ή ο ένας δίνει το χέρι στον άλλον και κρατάνε όλοι όσο είναι ανθρωπίνως δυνατό τις δουλειές τους, ή  αλλιώς στην Ελλάδα απλώς θα  υπάρξει ένα απόλυτο χάος και μια καταστροφή.  Λυπάμαι που το λέω  έτσι ωμά, αλλά δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Η λογική ότι μπορώ εγώ να χαίρομαι διότι καίγεται το σπίτι του διπλανού μου, είναι καταστροφική λογική.


Γ. Σοφιανός («ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ»): Καλησπέρα. Μιλήσατε αρκετά για την ανεργία, είναι 22% τουλάχιστον σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία και υπερβαίνει το 50% στις κατηγορίες των νέων. Και ανάμεσα σ’ αυτούς τους νέους είναι αρκετά παιδιά τα οποία έχουν σπουδές, είναι ένα πολύτιμο κεφάλαιο για την Ελλάδα. Πώς και πότε θα μπορέσει λέτε να σταματήσει αυτό το ρεύμα της νέας μετανάστευσης που έχει ξεκινήσει και από την άλλη, εσείς με τους μετανάστες και τους ομογενείς μας που είναι ήδη χρόνια εκεί, έχετε κάποιες επαφές είτε για επιχειρηματικές επενδύσεις στην Ελλάδα είτε να μπορέσετε ν’ αξιοποιήσετε κάποιους από αυτούς αργότερα για την αλλαγή του κράτους;

Ντ. Μπακογιάννη: Ναι, έχω. Και την έχω κάνει πάρα πολλές φορές αυτή τη δουλειά. κι έχω προσπαθήσει να πείσω ανθρώπους να έρθουν να επενδύσουν στη χώρα. Και τους δικούς μας τους ομογενείς. Όλοι σου λένε την ίδια απάντηση. «Μπορώ να εμπιστευθώ μια χώρα που αλλάζει το φορολογικό της σύστημα κάθε μήνα και δεν ξέρω τι μου ξημερώνει; Μπορώ να εμπιστευθώ μια χώρα η οποία έχει μια τέτοια γραφειοκρατία με 240 αντικίνητρα και σταματάει κάθε επιχειρηματική προσπάθεια; Μπορώ να εμπιστευθώ μια χώρα στην οποία αύριο το πρωί ο εκάστοτε μπορεί να μου κλείσει την επιχείρηση ή να σταματήσει τη λειτουργία της;» Και η απάντησή τους σήμερα είναι «όχι». Αυτό το οποίο  λέω λοιπόν, είναι ότι αυτά  πρέπει ν’ αλλάξουν για να μπορούμε αξιόπιστα να φέρουμε τις επενδύσεις αυτές στην Ελλάδα. Η Ελλάδα έχει το μεγαλύτερο κεφάλαιό της που είναι τα νέα παιδιά της. Έχουμε ένα ανθρώπινο κεφάλαιο που δεν έχει καμία άλλη χώρα στον κόσμο. Είναι όλοι πάρα πολύ  καλά σπουδασμένοι, πολύ πάνω από το μέσο ευρωπαϊκό όριο, είναι άνθρωποι που μιλούν πολλές γλώσσες, άνθρωποι που δεν θέλουν να φύγουν σήμερα από τις πατρίδες τους. Και εγώ είμαι μάνα, φαντάζεστε ότι δεν καταλαβαίνω τι θα πει μία μάνα η οποία έχει δυο παιδιά σπουδάσει και τα βλέπει τώρα να φεύγουν μετανάστες;  Άρα μπορούν να έρθουν επενδύσεις σ’ αυτή τη χώρα εάν υπάρχει σοβαρότητα, αξιοπιστία και συνέπεια. Και γι’ αυτό παλεύει η Δημοκρατική Συμμαχία.


Ε. Παλλήκαρης («ΗΜΕΡΗΣΙΑ»): Να πάμε λίγο Ευρώπη κα Μπακογιάννη; Την Κυριακή γίνονται Γαλλικές εκλογές, β’ γύρος και οι δημοσκοπήσεις που εκεί επιτρέπονται δείχνουν ότι ο κ. Ολάντ μπορεί και να κερδίσει τις εκλογές, έχει τις μεγαλύτερες πιθανότητες για να το πούμε με μέτρο.

Τι σημαίνει αυτό για την Ευρώπη; Πολλοί θεωρούν ότι οι επαγγελίες του κ. Ολάντ για ένα σύμφωνο ανάπτυξης, για ευρωομόλογα μπορούν να φέρουν έναν άλλο αέρα στην Ευρώπη, μπορεί να υπάρξει ένα σπάσιμο του λεγόμενου σκληρού γαλλογερμανικού άξονα. Από την άλλη οι αγορές απειλούν με άνοδο των SPREAD στη Γαλλία, ακόμα και σε Γερμανία.
Πείτε μας η Δημοκρατική Συμμαχία πώς εκτιμά αυτή την εξέλιξη στις γαλλικές εκλογές;

Ντ. Μπακογιάννη: Κοιτάξτε, κατ’ αρχήν να βάλουμε λίγο τα πράγματα στο μέτρο της πραγματικότητας. Μία πιθανή εκλογή Ολάντ στη Γαλλία δεν θα αλλάξει την κατάσταση στην Ελλάδα, όπως προσπαθούν μερικοί να παρουσιάσουν. Εμείς έχουμε τις δικές μας υποχρεώσεις με βάση τις οποίες πρέπει να κινηθούμε. Θα δημιουργηθεί όμως στην Ευρώπη, μία καινούργια συζήτηση και σίγουρα θα καταλήξουμε σε μιας μορφής ευρωομόλογα επενδυτικά κατά τη γνώμη μου. Και αυτό θα είναι εξαιρετικά σημαντικό. Ήδη και μέσα στη Γερμανία οι περίφημοι εφτά σοφοί έχουν μιλήσει για την ανάγκη τέτοιων ομολόγων. Στη Γερμανία υπάρχουν αντιδράσεις ακόμα με τα παλιά συμπλέγματα της Βαϊμάρης, αλλά πιστεύω ότι στο τέλος η Ευρώπη θα προχωρήσει προς μία τέτοια λογική. Μην κάνετε το λάθος όμως να πιστεύετε ότι αυτό θα καταργήσει τη δημοσιονομική πειθαρχία. Δημοσιονομική πειθαρχία θα ζητήσουν από όλες τις χώρες της Ευρώπης, αλλά τουλάχιστον θα δώσουν μ’ αυτά τα επενδυτικά ευρωομόλογα, που τουλάχιστον εγώ πιστεύω ότι μέχρι τέλος του χρόνου θα τα έχουνε, μία ουσιαστική ώθηση στην ανάπτυξη και απάντηση στα υφεσιακά φαινόμενα. Και αυτό πιστεύω ότι θα είναι θετικό.


Α. Ραβανός («ΤΟ ΒΗΜΑ»): Γεια σας κ. Πρόεδρε. Έχω μπροστά μου το μικρό πορτοκαλί βιβλίο όπως το λέτε: «Φταίει το κράτος, όχι εσύ. Άλλαξέ το». Ενδιαφέρουσες προτάσεις αρκετές, δεν διάβασα όμως πουθενά μέσα τη λέξη μνημόνιο. Έχουν περάσει δύο μνημόνια σ’ αυτό τον τόπο, έχει αλλάξει η ζωή των Ελλήνων δραματικά.

Είπατε, ότι ας συμφωνήσουμε για το περιεχόμενο της πολιτικής την επόμενη μέρα και τα μέτρα που πρέπει να εφαρμοστούν και δεν μας νοιάζει τόσο το πρόσωπο. Γνωρίζουμε όμως ότι η πολιτική την επόμενη μέρα που θα ακολουθηθεί θα είναι πάνω στις ράγες του μνημονίου.
Αυτά τα δύο δεν συγκρουόμενα, δεν συγκρούεται το ένα με το άλλο; Και αν δέχεστε ότι μπορεί να αλλάξει η πολιτική, ουσιαστικά δέχεστε και το αίτημα του κ. Σαμαρά για επαναδιαπραγμάτευση ή τροποποίηση των όρων του μνημονίου. Θα καθόσασταν μαζί του να πάτε την επόμενη μέρα στην Ευρώπη και να διαπραγματευτείτε τους όρους του μνημονίου;

Ντ. Μπακογιάννη: Για να είμαστε ρεαλιστές κ. Ραβανέ, οι όροι της δανειοδότησης της Ελλάδος έχουν υπογραφεί και από τον κ. Σαμαρά και από τον κ. Βενιζέλο. Κατόπιν τούτου πρέπει να τηρηθούν. Από εκεί και πέρα όμως ποια είναι τα περιθώρια τα οποία έχουμε να συζητήσουμε  σε ορισμένους τομείς ξανά; Κάποια περιθώρια υπάρχουν, αλλά για να καθίσεις στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων πρέπει να βάλεις κάτω τα χαρτιά σου και να έχεις κάτι να πεις. Η Ελλάδα σήμερα δεν έχει τίποτα να πει, διότι δεν έχει προχωρήσει σε καμία μα καμία αλλαγή. Διαρθρωτική αλλαγή λυπάμαι που το λέω, το έχω πει νομίζω πενήντα φορές σ’ αυτή τη συνέντευξη, αλλά δεν γίνεται αλλιώς. Τι θα πεις για να ξανάκερδίσεις την αξιοπιστία σου. Δεν έχει αξιοπιστία η πολιτική ηγεσία σήμερα. Ο μεν κ. Σαμαράς επί 2,5 χρόνια με το αντιμνημονιακό λάβαρο έχασε κάθε συνομιλητή στην Ευρώπη. Δεν είναι τυχαίο ότι για πρώτη φορά γίνονται εκλογές στην Ελλάδα και δεν έχει έρθει κανένας Ευρωπαίος πλην των δικών μας Ευρωπαίων να στηρίξει την πολιτική; Από την άλλη μεριά ο κ. Βενιζέλος ήταν σε μία Κυβέρνηση η οποία έφτασε να μιλάει περί δημοψηφίσματος. Άρα δεν έχει επίσης αξιοπιστία. Το ζητούμενο είναι πώς θα ξανακερδίσουμε αυτή την αξιοπιστία. Για να το κάνουμε αυτό, πρέπει να προχωρήσουμε σε συγκεκριμένες πολιτικές οι οποίες θα έχουν αποτέλεσμα. Όταν, λοιπόν, θα έχουμε κάνει τις πέντε πρώτες διαρθρωτικές αλλαγές, όταν θα έχουμε αποδείξει ότι είμαστε διατεθειμένοι να συγκρουστούμε με το κομματικό κράτος που εμείς χτίσαμε, τότε μπορούμε να ξανά συζητήσουμε στην Ευρώπη παραδείγματος χάρη μία επιμήκυνση για το χρόνο των υποχρεώσεων που έχουμε, παραδείγματος χάρη για την ουσιαστική μείωση της φορολογίας. Διότι  πιστεύω βασίμως ότι με λιγότερη φορολογία θα έχουμε περισσότερα έσοδα και είμαι έτοιμη να το αποδείξω.

Αλλά όποιος σήμερα λέει, ότι έχει τη δυνατότητα να βρει 11 δισεκατομμύρια όταν δεν βρήκε 330 εκατομμύρια και γίναμε διεθνώς ρεζίλι ψεύδεται κ. Ραβανέ, ψεύδεται και ο ελληνικός λαός το ξέρει μέσα του ότι ψεύδεται. Και ξέρει ότι δεν μπορεί να τρώει πλέον προεκλογικές υποσχέσεις.

Δ. Νασόπουλος («ΤΑ ΝΕΑ»): Κυρία Πρόεδρε, χαίρεται. Αν θυμάμαι καλά από τον Γενάρη του 2006 μέχρι το Σεπτέμβριο του 2009 ήσασταν κορυφαία Υπουργός της Κυβέρνησης Καραμανλή. Ήταν κάτι παραπάνω από 3,5 χρόνια, αν θυμάμαι καλά πήγαινε στο Γενάρη έτσι …

Ντ. Μπακογιάννη: Το Φλεβάρη, αλλά εντάξει.


Δ. Νασόπουλος («ΤΑ ΝΕΑ»): Ήταν 3,5 χρόνια όπως αποδείχθηκε κρίσιμα στην πορεία κατά τα οποία το κράτος συνεχώς μεγάλωνε, ο δανεισμός της χώρας έκανε ιστορικό ρεκόρ κάθε χρόνο, ξεπεράσαμε τα 40 μέσα σ’ αυτή την τριετία δισεκατομμύρια το χρόνο, ετησίως, ξεπεράσαμε τα 50, φτάσαμε το ’09 να δανειστούμε 56 δισεκατομμύρια ευρώ για να βγάλουμε τα έξοδα της χρονιάς.

Τον Ιούνιο του ’09 μας διαβεβαιώνατε ότι το έλλειμμα που είχε προϋπολογιστεί κάτω από το 3% θα είναι τελικά στο 6%, ήταν ήδη διψήφιο. Αυτό που θέλω να σας ρωτήσω είναι, πότε καταλάβατε ότι το πλοίο πάει στα βράχια και τι είδους συναγερμό σημάνατε εκείνη την περίοδο;  Ευχαριστώ.

Ντ. Μπακογιάννη: Έχω πει πολλές φορές κ. Νασόπουλε ότι δεν υπάρχει κανένας ο οποίος να είχε απόλυτη αίσθηση του μεγέθους της κρίσης εκείνη την εποχή. Και δεν είναι τυχαίο ότι ούτε στο εσωτερικό, ούτε στο εξωτερικό της χώρας κανένας σήμανε αυτό τον συναγερμό. Εάν με ρωτάτε αν είχα συνείδηση του μεγέθους του κράτους, ναι είχα και είχα πάρα πολλές φορές τοποθετηθεί και δημόσια πάνω σ’ αυτό, ότι πρέπει να μειωθεί. Από εκεί και πέρα το Υπουργείο Εξωτερικών έκανε εξορθολογισμό των δαπανών του και γι’ αυτό και δεν χρειάστηκε να γίνουν καινούργιες, διότι εμείς μαζέψαμε τις δαπάνες σε όλα τα επίπεδα όσο μπορούσαμε. Με ρωτάτε αν έχω μέρος της συλλογικής ευθύνης, βεβαίως και έχω κ. Νασόπουλε όπως έχουμε όλοι. Το ερώτημα όμως είναι τι θα γίνει αύριο;

Δηλαδή το να κλαίμε ή να κάνουμε μνημόσυνα πάνω στα λάθη μας μπορούμε να το κάνουμε και θα έρθει η στιγμή που ο καθένας θα καταθέσει τις δικές του απόψεις. Σήμερα τι γίνεται για τη χώρα; Σήμερα τι γίνεται για την ελληνική οικονομία; Σήμερα τι γίνεται για να  μπορέσουμε να βγάλουμε τη χώρα από την κρίση; Αυτό είναι το ζητούμενο κι αυτό είναι το διακύβευμα των επόμενων εκλογών. Οι επόμενες εκλογές αυτό θα κρίνουν, όχι τον επιμερισμό των ευθυνών του παρελθόντος, αλλά τι θα γίνει αύριο. Και γι’ αυτό ζητώ από τους Έλληνες πολίτες να σκεφτούν, υπάρχει θετική επιλογή και πρέπει κατά τη γνώμη μου να την σκεφτούν σοβαρά.


Δ. Παλαιολόγος: Ευχαριστώ κατ’ αρχήν. Θα ρωτήσω ειδικά για το θέμα των μετεκλογικών, εγώ θα επιμείνω στο θέμα των μετεκλογικών συνεργασιών κα Μπακογιάννη. Και επειδή και σήμερα εδώ σ’ αυτή την αίθουσα καταλογίσατε αναξιοπιστία, έλλειψη αξιοπιστίας και στον κ. Βενιζέλο και στον κ. Σαμαρά και καταλογίσατε τα μύρια όσα στα δύο κόμματα εξουσία, όπως τα λέμε, χαρακτηριστικά.

Πώς τότε αφήνετε ανοιχτό το περιθώριο να συνεργαστείτε μ’ αυτά τα δύο αναξιόπιστα κόμματα, με τους αρχηγούς τους οι οποίοι είναι εξίσου αναξιόπιστοι, όπως και τα κόμματά τους σε μια μετεκλογική κυβέρνηση συνεργασίας; Και πόσο θα άντεχε μια τέτοια Κυβέρνηση συνεργασίας η οποία υποτίθεται ότι το κύριο μέλημά της και το κύριο διακύβευμα είναι να κρατήσει τη χώρα στο ευρώ, θα άντεχε πάνω από ένα εξάμηνο και ανεξαρτήτως προσώπων;

Ντ. Μπακογιάννη: Κύριε Παλαιολόγε, με ρωτάτε ουσιαστικά εάν θα ήταν καλύτερα να υπάρχει αυτοδυναμία. Είναι απολύτως βέβαιον ότι αυτοδυναμία δεν υπάρχει και καλά κάνει ο ελληνικός λαός και δεν θέλει αυτοδυναμία, διότι ξέρει  ότι κανένα κόμμα μόνο του δεν μπορεί να βγάλει την Ελλάδα από την κρίση. Και το ξέρει πάρα πολύ καλά, το βίωσε με τους 160 βουλευτές που είχε το ΠΑΣΟΚ, γιατί μην ξεχνάτε ότι είχαμε μια μονοκομματική κυβέρνηση 160 βουλευτών και είδαμε που κατέληξε. Άρα ο τόπος σήμερα χρειάζεται ευρύτερες συνεργασίες. Χρειάζεται ευρύτερες συμμαχίες. Χρειάζεται συμμαχίες και πολιτικές και κοινωνικές, κυρίως βεβαίως κοινωνικές οι οποίες θα καταγραφούν και ως πολιτικές. Αυτή κατά τη γνώμη μου είναι η αδήριτη πραγματικότητα. Έχουμε κουλτούρα συνεργασίας στην Ελλάδα; Όχι δεν έχουμε μέχρι σήμερα, μπορούμε να την αποκτήσουμε αύριο; Ναι μπορούμε. Δεν καταλαβαίνω γιατί μπορούν όλοι οι Ευρωπαίοι και δεν μπορούμε εμείς. Επιτέλους δεν χρειάζεται πάντοτε να είμαστε το κακό παράδειγμα στην Ευρώπη. Πρέπει να συνεργαστούμε και πιστεύω θα το κάνουμε.

Πως θα συνεργαστούμε όπως πολύ σωστά ρωτάτε με δυο Κόμματα, που εγώ τουλάχιστον τα χαρακτηρίζω αναξιόπιστα; Με βάση συγκεκριμένη προγραμματική δέσμευση. Συγκεκριμένη. Και εκεί ήμουν σαφής. Δεσμεύσεις για το πολιτικό σύστημα και για λόγους συμβολικούς. Δεν μπορεί το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας να στέλνει μήνυμα στο συνταξιούχο, στον άνεργο ότι «τα δικά μου δικά μου και τα δικά σου δικά μου». Δεν γίνεται να ψηφίζεται ένα μήνα πριν από τις εκλογές η χρηματοδότηση των Κομμάτων και οι ρυθμίσεις των κομματικών δανείων. Δεν γίνεται. Άρα η Δημοκρατική Συμμαχία για να συμμετέχει, θα βάλει όρους. Όρους, για την οικονομία τους είπα πριν να μην τους επαναλαμβάνω. Όρους κοινωνικούς, γι’ αυτό το δίχτυ κοινωνικής ασφάλειας, που συγκεκριμένα λέω και από  που θα πάρουμε τα χρήματα.

Διότι εμείς καταθέσαμε πρόταση στο Μεσοπρόθεσμο, μάλιστα τότε είχα κατηγορηθεί γιατί δεν είχαμε ψηφίσει το Μεσοπρόθεσμο που κατέθεσε η Κυβέρνηση. Γιατί ήταν λάθος. Το δικό μας προέβλεπε 10 δις περαιτέρω μειώσεις δαπανών και όχι αύξηση των φόρων. Δικαιωθήκαμε. Στο ίδιο θα επιμείνουμε και σήμερα. Πρέπει να τα βρούμε κ. Παλαιολόγε, αλλά δεν μπορούμε να τα βρούμε εάν ο καθένας βάζει μπροστά του το εγώ και όχι το εμείς.


Δ. Παλαιολόγος: Είχε κι ένα δεύτερο σκέλος η ερώτησή μου, το ανεξαρτήτως προσώπων. Δηλαδή Κυβέρνηση συνεργασίας με Πρωθυπουργό ή τον κ. Βενιζέλο, τον αναξιόπιστο κ. Βενιζέλο όπως τον καταλογίζετε, ή τον αναξιόπιστο κ. Σαμαρά όπως εσείς το εννοείτε;

Ντ. Μπακογιάννη: Αυτό θα το αποφασίσει ο ελληνικός λαός κ. Παλαιολόγε. Μην υποτιμάτε αυτό το λαό, θα γίνουν εκλογές. Και ο ελληνικός λαός θα δώσει το μήνυμά του και από εκεί και πέρα οι πολιτικοί θα είναι υποχρεωμένοι την επόμενη το πρωί να βρουν λύσεις και αν εξαιρέσετε εμάς, δεν βλέπω κανέναν άλλον ο οποίος να λέει την αλήθεια για την επόμενη μέρα. Ο καθένας λέει το δικό ποίημα εδώ. Ακούσαμε μέχρι και τον κ. Τσίπρα, ο οποίος λέει θα πάρει την εντολή αγκαλιά και θα τρέχει στο Σύνταγμα γύρω – γύρω! Αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα και είναι επικίνδυνα ασόβαρα, είναι επικίνδυνες ανοησίες αυτές που λέγονται σήμερα στον κόσμο. Εγώ τουλάχιστον είμαι υποχρεωμένη να κρούσω τον κώδωνα του κινδύνου και να πω «Προσέξτε, διότι υπάρχουν πολλοί που έχουν χάσει την μπάλα», αλλά η χώρα αύριο το πρωί πρέπει να βγει από την κρίση. Δεν μπορεί να εξακολουθούμε να μένουμε μέσα σε αυτή την κατάσταση που είμαστε σήμερα, διότι κάθε μέρα θα προστίθενται άνεργοι, θα προστίθενται απελπισμένοι άνθρωποι και δεν έχουμε δικαίωμα να τους αφήσουμε χωρίς ελπίδα.


Π. Κακαλής («ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ»): Η Δημοκρατική Συμμαχία είπατε είπε σκληρές αλήθειες, αλλά τέτοιες αλήθειες δεν άκουσα σήμερα να τις επαναλαμβάνετε. Δεν σας άκουσα για παράδειγμα να λέτε ότι με την υπερψήφιση του Μνημονίου εκ μέρους σας, προβλέπεται σαφώς ότι οι μισθοί θα πέσουν την επόμενη διετία κατά 15% και σταδιακά θα πρέπει να πέσουν στα επίπεδα των βαλκανικών χωρών. Τέτοιες δουλειές θέλετε; Με μισθούς των 200 και 300 ευρώ, πρώτον.

Δεύτερον. Δεν σας άκουα να λέτε για τους ανέργους ότι το επίδομα ανεργίας που ήταν 460 ευρώ υπερψηφίσατε να πέσει στα 360 και επίσης δεν σας ενδιαφέρει αν το παίρνει το 1/3 ή το 1/4 . Δεν έχετε πει να το παίρνουν τουλάχιστον όσοι είναι άνεργοι.
Επίσης δεν σας άκουσα να λέτε ότι με το πακέτο των 11 δις τα προνοιακά επιδόματα και οι συντάξεις γίνονται φιλοδώρημα. Τέτοιες αλήθειες δεν αντέχετε να τις πείτε προεκλογικά; Και επίσης δεν ξέρετε την σκληρή αλήθεια ότι τα εργοστάσια, τα ξενοδοχεία και τα σπίτια δεν τα κλείνει το ΚΚΕ αλλά οι Τράπεζες και η καπιταλιστική κρίση;

Ντ. Μπακογιάννη: Κύριε Κακαλή αντιλαμβάνομαι τη στρατευμένη ερώτηση.


Π. Κακαλής («ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ»): Απαντήστε και αφήστε τα σχόλια.

Ντ. Μπακογιάννη: Να δώσω όμως μερικές ουσιαστικές απαντήσεις. Πρώτον, στο πρόγραμμα το οποίο εμείς παρουσιάσαμε για την ατζέντα 2020 ρητά και κατηγορηματικά λέμε όχι σε μειώσεις μισθών.


Π. Κακαλής («ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ»):  Υπερψηφίσατε το Μνημόνιο. Δεν το λέει το Μνημόνιο αυτό;

Ντ. Μπακογιάννη: Αφήστε με να τελειώσω. Πρώτα απ’ όλα σας παρακαλώ πάρα πολύ προσέξτε τις ερωτήσεις σας , για πολλά έχω κατηγορηθεί, για υποκρισία ποτέ. Λέω ότι ευθέως και κατηγορηματικά μπορούμε να γλιτώσουμε τις μειώσεις των μισθών, εάν προχωρήσουμε στη μείωση των δαπανών. Το λέω συγκεκριμένα, το λέω υπεύθυνα και είμαι σε θέση να το αποδείξω αυτό, διότι απλούστατα πείσαμε εμείς εκεί που οι άλλοι δεν έπεισαν. Άρα είναι ένα κομμάτι το οποίο λέει μέσα σε δυο χρόνια εάν στον επόμενο χρόνο οι διαρθρωτικές αλλαγές έχουν γίνει, μείωση μισθών δεν θα χρειάζεται. Δεύτερον, σήμερα στην Ελλάδα τα έξοδα για τα προνοιακά επιδόματα είναι 1.100 ευρώ ανά οικογένεια. Είναι μεγάλο το ποσό αυτό, αλλά το ποσό αυτό δυστυχώς δεν διανέμεται σωστά. Χάρις στις ένδοξες λογικές του Κομμουνιστικού Κόμματος μεταξύ των άλλων, έπρεπε όλοι να παίρνουν το ίδιο. Λάθος.

Πρέπει να παίρνουν αυτοί  που έχουν ανάγκη και όχι όλοι. Αυτοί που έχουν ανάγκη δεν είναι μόνο αυτοί που κλέβουν σήμερα τα προνοιακά επιδόματα γιατί είναι νεκροί και παίρνουν τις συντάξεις, ή γιατί δεν είναι ανάπηροι, ή γιατί δεν είναι τυφλοί, ή γιατί δεν είναι άνθρωποι με αναπηρία, αλλά είναι επί της ουσίας ένα προνοιακό επίδομα το οποίο πρέπει να πηγαίνει και να είναι αρκετό. Η Δημοκρατική Συμμαχία βγήκε πρώτη και μίλησε τότε για την κατάσταση των Ελλήνων παραπληγικών όταν κόπηκαν τα επιδόματά τους με την ίδια λογική που κόπηκαν τα επιδόματα των ανθρώπων οι οποίοι ήταν καλά. Άρα η θέση η δική μου είναι πάρα πολύ ξεκάθαρη. Προνοιακά επιδόματα ναι, σε αυτούς που έχουν ανάγκη ναι, διότι η ισοπεδωτική αντίληψη που ίσχυε μέχρι τώρα αδίκησε αυτούς που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. Επειδή μου λέτε εάν κανένας είναι ευτυχής με τη μείωση μισθών και τη μείωση συντάξεων, ή τη μείωση των επιδομάτων, η απάντησή μου είναι όχι. Όταν όμως θα φέρει κάποιος να μου πει την άλλη πρόταση η οποία θα είναι αποδοτική, η οποία θα μπορέσει να διασφαλίσει αυτά τα επιδόματα, τότε είμαι έτοιμη να τον ακούσω. Η λογική του Κομμουνιστικού Κόμματος που το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να λέει ότι «εγώ θα αντιταχτώ σε οτιδήποτε είναι μεταρρύθμιση στην Ελλάδα, σε οτιδήποτε είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, θα βάζω το ΠΑΜΕ να κλείνει επιχειρήσεις, να κλείνει πλοία, να σταματάει δουλειές», με συγχωρείτε πάρα πολύ εμένα με έχει απέναντι και ιδεολογικά και πολιτικά και κοινωνικά.


Σπ. Πολιτάκης (ΚΡΗΤΗ T.V.»): Κυρία Πρόεδρε, η ανάπτυξη προετοιμάζεται, έχει διάρκεια και προοπτική. Θα υπάρξει μείωση του ΦΠΑ εκεί που υπάρχει ανάγκη, δηλαδή σε βασικά είδη διαβίωσης; Και να ρωτήσω ακόμη: δεν θα πρέπει  να δοθεί ρευστότητα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τη δημιουργία θέσεων εργασίας;

Ντ. Μπακογιάννη: Να ξεκινήσω από το δεύτερο που το θεωρώ εξαιρετικά σημαντικό. Το μεγαλύτερο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας σήμερα είναι η ρευστότητα. Και όταν λέω τη ελληνικής οικονομίας εννοώ ότι σήμερα καμία επιχείρηση δεν μπορεί να πέρα με 8 και 10% επιτόπιο. Αυτό σκοτώνει κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα.

Άρα ο στόχος μας είναι πρώτον να ολοκληρωθεί μια ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών που δεν έχει προχωρήσει μέχρι στιγμής, να ξεκαθαρίσει μια σταθερότητα στο τραπεζικό σύστημα, να αποπληρώσει το κράτος τα χρέη του επαναλαμβάνω γιατί αυτό σημαίνει 6,8 δις αμέσως στην αγορά και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό για τις επιχειρήσεις και να προχωρήσουμε σε αυτό το επενδυτικό πακέτο για το οποίο μιλάω, το οποίο είναι τα 30 δις που ουσιαστικά φέρνουν μπροστά τις πληρωμές του ΕΣΠΑ για να μπορέσουν να πάνε απ’ ευθείας σε επενδύσεις και να αυξηθεί η ρευστότητα. Άλλο τρόπο εμείς δεν βλέπουμε για να έχουμε αποτέλεσμα. Μείωση του ΦΠΑ σε είδη πρώτης ανάγκης που το έχουμε πει και μείωση του ΦΠΑ για να είναι ανταγωνιστικός ο τουρισμός μας. Αυτό είναι απολύτως αναγκαίο σήμερα εάν θέλουμε να στηρίξουμε την ονομαζόμενη βαριά βιομηχανία της Ελλάδας.

Γ. Σκιτζή («KONTRA CHANNEL»): Καλησπέρα και από εμένα. Θέλω να δώσω λίγο συνέχεια στο ζητούμενο των μετεκλογικών συνεργασιών. Είπατε υπό όρους συνεργασία μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ. Στο ενδεχόμενο συνεργασίας ΠΑΣΟΚ με το ΣΥΡΙΖΑ τι θα απαντούσατε;

Ντ. Μπακογιάννη: Δεν με αφορά.


Γ. Σκιτζή («KONTRA CHANNEL»): Η Δημοκρατική Συμμαχία θα βοηθούσε στο να μην υπάρχει ενδεχόμενο ακυβερνησίας;

Ντ. Μπακογιάννη: Ακούστε, θα κάνω μια προσπάθεια να επαναλάβω το αυτονόητο. Το περιεχόμενο της πολιτικής δημιουργεί τις συνεργασίες. Και αν θέλουμε στοιχειωδώς να είμαστε σοβαροί και αξιόπιστοι αυτό το περιεχόμενο πολιτικής όφειλε να το γνωρίζει ο ελληνικός λαός πριν από τις εκλογές.

Το ότι δεν έγινε διάλογος δημόσιος μεταξύ των Αρχηγών των πολιτικών δυνάμεων, είναι ύβρις κατά τη γνώμη μου για τον ελληνικό λαό. Διότι έτσι δεν αποδεικνύεται ποιοι μπορούν σε τελική ανάλυση να έχουν κοινά σημεία και ποιοι δεν μπορούν. Και έχουμε τους παράλληλους μονολόγους.
Ακούγοντας τον κ.Τσίπρα χτες ή όσο άκουσα, δεν νομίζω ότι έχει απολύτως κανένα κοινό με τη Δημοκρατική Συμμαχία. Θεωρώ τον ΣΥΡΙΖΑ την πιο οπισθοδρομική πολιτική δύναμη η οποία υπάρχει σήμερα στην Ελλάδα, την πιο αντιδραστική δύναμη σήμερα στην Ελλάδα.
Δεν επιθυμεί καμία αλλαγή, δεν επιθυμεί καμία μεταρρύθμιση, ουσιαστικά το μόνο πράγμα το οποίο κάνει είναι να αναγγέλλει καθημερινά την άρνησή του για όλα, αλλά θετική πρόταση δεν έχω δει.

Γ. Λιάρος («ΧΡΗΜΑ Plus»): Σε μια Κυβέρνηση συνεργασίας την οποία υπό τις προϋποθέσεις που αναλύσατε η Συμμαχία θα έχει λόγο και ρόλο. Θέλω να μου πείτε το πρώτο συγκεκριμένο μέτρο το οποίο θα βάλετε στο τραπέζι προκειμένου να τονωθεί η αγορά και η απασχόληση. Ευχαριστώ.

Ντ. Μπακογιάννη: Τα μέτρα θα σας τα ανήγγειλα πριν και είναι πολλά. Το πρώτο πάντως που θα πρέπει να συμφωνήσουν είναι κάτι το οποίο είχε καταθέσει η Δημοκρατική Συμμαχία πριν από τρεις μήνες στη Βουλή, που είναι η ρύθμιση των στεγαστικών δανείων των δανειοληπτών.

Εμείς είχαμε καταθέσει συγκεκριμένη πρόταση η οποία θα επέτρεπε στους δανειολήπτες να μην κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους με μείωση 40% του επιτοκίου, με ρύθμιση μακροπρόθεσμη δηλαδή επιδότηση του επιτοκίου έτσι ώστε να μπορούν να αντέξουν τη δόση όσοι εργάζονται, οι δε άνεργοι να σταματάει η δόση για όσο καιρό είναι άνεργοι.
Γιατί το λέω αυτό; Διότι τρεις μήνες μετά είδα ότι και το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία αποδέχονται την πρόταση αυτή, δεν το έκαναν όσο συγκυβερνούσαν οι δυο τους, ελπίζω να το κάνουν αύριο από την ώρα που για μας είναι όρος συμμετοχή.
Από εκεί και πέρα βεβαίως τα μεγάλα θέματα δεν χρειάζεται να σας τα επαναλάβω, διαρθρωτικές αλλαγές και αποπληρωμή των χρεών του κράτους προς τις επιχειρήσεις. Διότι αν δεν κρατήσουμε ζωντανές τις επιχειρήσεις και άρα δεν διατηρήσουμε τις θέσεις εργασίας δεν έχουμε καμία ελπίδα.

Δείτε Ακόμα...

Most Popular