Είμαι από αυτούς που δεν τρέφουν αυταπάτες, παρά την πολλά υποσχόμενη αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος στον Παναιγιάλειο.
Κοινώς κρατάω μικρό «καλάθι», ωστόσο ασπάζομαι πλήρως τη φυσιολογική επιθυμία του προπονητή και των παικτών να τους δοθεί μία μικρή πίστωση χρόνου.
Το αργοπορημένο ξεκίνημα όπως και η αναπόφευκτα καθυστερημένη στελέχωση του ρόστερ είναι κάτι που είναι δεδομένα και κανείς δεν μπορεί να τα αγνοήσει. Ολα αυτά, ωστόσο, μπορώ να τα δεχτώ όταν βλέπω από μέρα σε μέρα έστω κι ένα …ψεγάδι αγωνιστικής βελτίωσης. Ιδιαίτερα μάλιστα μετά την κατηγορηματική δήλωση του «τιμονιέρη» της ομάδας μετά το παιχνίδι της πρεμιέρας « Εχω μία άποψη πλέον και ξέρω από δω και πέρα τι πρέπει να κάνω…» περίμενα στη Λαμία να δω κάτι. Οταν, όμως, βλέπω ότι η ομάδα σε διάστημα πέντε ημερών όχι μόνο δεν παρουσιάζεται ελάχιστα καλύτερη, αλλά το αντίθετα, τότε πραγματικά ανησυχώ.
Με την πιο απλή ανάγνωση του αγώνα μπορούμε να πούμε ότι η Αιγιώτικη ομάδα στο πρώτο ημίχρονο έδειχνε να προσπαθεί να παίξει μπάλα, ενώ δεν «εμφανίστηκε» καν στο γήπεδο στο δεύτερο ημίχρονο και μοιραία ηττήθηκε. Και πώς να μην γίνει αυτό, θα αναρωτηθεί κανείς, από τη στιγμή που δεν διακρίθηκε ιδιαίτερα κανείς από τους παίκτες που αγωνίστηκαν και δεν βοηθήθηκε ουσιαστικά από τον πάγκο.
Μία πολύ μέτρια Λαμία έκανε στο δεύτερο μέρος τα αυτονόητα. Είδε ότι απέναντί της είχε έναν ακίνδυνο αντίπαλο, προσπάθησε να γίνει απειλητική και τελικά της βγήκε εκμεταλλευόμενη μία λάθος αντίδραση, από το δυνατό «όπλο» του Παναιγιάλειου. Της -κατά καθολική παραδοχή- καλής αμυντικής λειτουργίας που έχει δείξει η ομάδα τα τελευταία χρόνια. Και αυτό είναι που σε κάνει να σκας περισσότερο…
Από εκεί και πέρα πράγματι ατυχίες σε βρήκαν πριν και κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, όμως το θέμα είναι τι κάνεις για να αντιδράσεις. Ποιες εναλλακτικές λύσεις έχεις, τόσο τακτικά όσο και σε έμψυχο υλικό. Οι αντικαταστάτες των τραυματιών, που είχαν αγωνιστεί και στην πρεμιέρα, δεν μπόρεσαν να προσφέρουν κάτι καλύτερο ενώ δεν είδα και κάποια αντίδραση τακτικής ή τουλάχιστον κάτι τέτοιο δεν φάνηκε στο παιχνίδι.
Οπως και να ‘χει ο προβληματισμός είναι έντονος και φυσιολογικά το ερώτημα που προκύπτει σε όλους τους φιλάθλους του Παναιγιάλειου, είναι τι βεληνεκούς είναι τελικά ο Παναιγιάλειος του 2015;
Ελπίζω και εύχομαι από το επόμενο κιόλας παιχνίδι η απάντηση που θα δώσει το ποδοσφαιρικό τμήμα της Αιγιώτικης ομάδας να είναι ξεκάθαρη και κυρίως αποστομωτική…
Αρθρο του Γρηγόρη Παλούμπη
