Της Αντωνίας Παπαχριστοδουλοπούλου
Χρειαζόμαστε σεξουαλική ταυτότητα στον παράδεισο;
“Η ομοφυλοφιλία είναι εκτροπή από τους Νόμους της φύσεως! Είναι κοινωνικό κακούργημα! Είναι αμαρτία! Όσοι, λοιπόν, είτε την βιώνουν, είτε την υποστηρίζουν δεν είναι φυσιολογικοί άνθρωποι! Είναι αποβράσματα της Κοινωνίας!”. Ιδού ο λόγος ενός από τους αντιπροσώπους του Θεού στη γη. Ιδού ο λόγος του εκπροσώπου της Εκκλησίας… Λόγος που δικάζει και διχάζει. Δεν πρόκειται βέβαια για κακόγουστο αστείο, αλλά για μια άθλια πραγματικότητα. Δεν βρέθηκε κανείς άραγε να υπενθυμίσει στον Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας το λόγο του Θεού, πριν ο ποιμενάρχης βγει και εξαπολύσει τη δριμύτατη επίθεσή του εναντίον των ομοφυλοφίλων αλλά και όσων, όπως χαρακτηριστικά είπε, ανέχονται την ομοφυλοφιλία;
Από όσα γνωρίζουμε ο Μητροπολίτης έχει σώας τας φρένας του και άρα δεν δικαιολογείται να ξεχνά το λόγο του Θεού, στον οποίο πιστεύει και προσεύχεται και ο ίδιος. «Εντολήν καινήν σας δίδω, Να αγαπάτε αλλήλους∙ καθώς εγώ σας ηγάπησα, και σεις να αγαπάτε αλλήλους. Εκ τούτου θέλουσι γνωρίσει πάντες ότι είσθε μαθηταί μου, εάν έχητε αγάπην προς αλλήλους.» (Ιωάννης, ιγ΄:34-35). Εκτός βέβαια και η αγάπη έχει όρια και ρατσιστικά στεγανά. Εκτός και αν η σεξουαλική επιλογή χαρακτηρίζει και καθορίζει εξ ολοκλήρου το έργο και το χαρακτήρα των ανθρώπων…Είναι άραγε τόσο εύκολο να ξεχωρίσουμε τους “καλούς” από τους “κακούς”, τους “αμαρτωλούς” από τους “αγαθούς”, χρησιμοποιώντας ως μόνο γνώμονα το κρεβάτι τους; ‘Η μήπως πρεπε να γυρίσουμε στο Μεσαίωνα της λογικής ορισμένων, που θεωρούν τους ομοφυλόφιλους πάσχοντες ψυχικά και σωματικά…αν και για αυτούς ακόμα ο Θεός μας έχει θέση!
Αν οι θρησκείες όλου του κόσμου δεν προτρέπουν τους ανθρώπους να αγαπιούνται μεταξύ τους, τότε ποιο το “χρέος” τους; Να καταδικάζουν, να δείχνουν με το δάχτυλο, να τιμωρούν και να εξοστρακίζουν; Ευτυχώς στην κοινωνία μας υπάρχουν και οι άνθρωποι που σέβονται τους συνανθρώπους τους ακόμα και αν αυτοί διαφέρουν. Άνθρωποι που μπορεί να μην φορούν κανενός είδους “στέμμα” αλλά γνωρίζουν τις έννοιες όπως η συντροφικότητα και ο αλληλοσεβασμός. Άνθρωποι που μπορεί να ασπάζονται διαφορετικές θρησκείες, αλλά γνωρίζουν πως η αγάπη είναι αρετή που εκπροσωπεί την ευγένεια και τη συμπόνια της ανθρώπινης φύσης. Και τις αρετές δεν χρειάζεται κανείς να τις κρύβει, ούτε να ντρέπεται για αυτές.
