Η χθεσινή εξέλιξη του Eurogroup διέψευσε πλήρως την εκτίμηση της κυβέρνησης, τόσο ως προς τη βούληση των εταίρων για την αντιμετώπιση της ελληνικής εκδοχής της κρίσης, όσο και γι’ αυτήν καθ’ αυτή την εκταμίευση της δόσης, πάνω στην οποία είχε στηριχθεί η όποια “στρατηγική” της από τις εκλογές και μετά. Η για άλλη μια φορά “αφωνία” της επίσημης ελληνικής πλευράς στα τεκταινόμενα φανερώνει την πλήρη αποτυχία της στη “διαπραγμάτευση”, η οποία τελικά καταγράφηκε και διεθνώς ως η εικόνα εκείνου που περιμένει το “μάννα εξ ουρανού”.
Παράλληλα έδειξε και την αδυναμία στοιχειώδους κοινής αντιμετώπισης εκ μέρους των εταίρων μιας πολύπλευρης κρίσης που καθημερινά βαθαίνει και διευρύνεται στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης. Χθες στο βάθος του μυαλού των περισσότερων από τους παρόντες δεν ήταν η χώρα μας, αλλά η Ισπανία και δευτερευόντως η Ιταλία και η Γαλλία, με αφορμή τους πρόσφατους κλυδωνισμούς που προκάλεσε η υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της τελευταίας. Οι ευρωπαϊκές ηγεσίες δείχνουν για άλλη μια φορά κατώτερες των περιστάσεων και με τη μειωμένη βούληση και αναβλητικότητα που τις διακρίνει, συμβάλλουν καθοριστικά στη διαιώνιση του αδιεξόδου.
Ταυτόχρονα αποδείχθηκε εκ νέου πόσο παράταιρη στις εξελίξεις είναι η φερόμενη ως επίσημη Ευρωπαϊκή Ηγεσία, αφού οι κ.κ. Μπαρόζο, Ρομπάι (της ΕΕ), Γιουνκέρ (της ευρωζώνης) και Ρεν (ο καθ’ ύλην αρμόδιος Επίτροπος) όταν τοποθετούνται, φαίνεται σαν να εκφράζουν αποκλειστικά τον εαυτό τους!
Ο εκπρόσωπος Τύπου των Οικολόγων Πράσινων Θανάσης Παπακωνσταντίνου δήλωσε:
«Με τη στάση του τους μήνες της “διαπραγμάτευσης” και την ουσιαστική απουσία της κυβέρνησης του μέχρι και στη χθεσινή σύσκεψη, όπου εμφανίστηκε σαν να μην έχει άποψη για το χρέος και την από δω και πέρα πορεία της, συνέβαλε καθοριστικά ώστε η χώρα να μοιάζει παρακατιανή και οι πολίτες της ή οι προοπτικές της μια ασήμαντη λεπτομέρεια μπροστά στις σκοπιμότητες κάποιων ισχυρών.
Το πασιφανές δημοκρατικό έλλειμμα στην ΕΕ δεν είναι μόνο μια σοβαρή θεσμική αμέλεια, αλλά περισσότερο μοιάζει σα να εκδικείται μια κοινή ευρωπαϊκή πορεία, η οποία δε μπορεί να στηριχθεί παρά στην αλληλεγγύη, τη συνοχή και τον αναπροσανατολισμό των πολιτικών στην οικονομία. Μια οικονομία που υποχρεωτικά θα αντικατοπτρίζεται όχι σε κάποιους αόριστους και αμφιλεγόμενους αριθμούς, αλλά με σαφές αποτύπωμα στην κοινωνία, την ποιότητα ζωής των πολιτών, τα συγκριτικά πλεονεκτήματα και τη φέρουσα ικανότητα των περιοχών, με ταυτόχρονο μέλημα τη μείωση των ανισοτήτων και τη διαγενεακή δικαιοσύνη.»
Περισσότερες πληροφορίες: Θανάσης Παπακωνσταντίνου 6974263565
