Σήμερα, τόσο στο Δήμο Αιγιάλειας, όσο και συνολικά στη χώρα μας, έχουμε να επιτελέσουμε ταυτόχρονα τρεις δύσκολες αποστολές:

1. Να αποτρέψουμε την περαιτέρω οικονομική καταστροφή, τη διάλυση της κοινωνίας και τη ραγδαία περιβαλλοντική υποβάθμιση
2. Να ανακουφίσουμε την κοινωνία που ήδη αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα διαβίωσης
3. Να ανορθώσουμε την οικονομία και την κοινωνία σχεδιάζοντας (σχεδόν από την αρχή) το μέλλον μας.

Η Δ.Ρ.Α.ΣΥ. Αιγιαλέων είναι η μόνη παράταξη που εγγυάται ότι θα εργαστεί με συνέπεια και στους τρεις αυτούς άξονες:

1. Είμαστε η μόνη ελπίδα ανατροπής απέναντι στις πολιτικές, τις νοοτροπίες και τα πρόσωπα που μας έφεραν στο σημερινό αδιέξοδο
2. Έχουμε την αλληλεγγύη, την κοινωνική δικαιοσύνη, την ευαισθησία και το κοινό συμφέρον ως προτεραιότητα και θεμέλιο της ιδεολογίας μας.
3. Σχεδιάζουμε την ανασυγκρότηση της οικονομίας ενεργοποιώντας τους Δημότες και αξιοποιώντας όλα τα διαθέσιμα μέσα προς όφελος της κοινωνίας.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ Δ.Ρ.Α.ΣΥ Αιγιαλέων

Δημοτικές εκλογές Μαΐου 2014. Εκλέγουμε Δημοτική Αρχή για την πενταετία 2014 – 2019. Είναι η τελευταία ευκαιρία να αλλάξουμε την κατάσταση διατηρώντας ένα στοιχειώδες επίπεδο διαβίωσης για όλη την κοινωνία.

Γιατί χρειάζεται η ΔΡΑΣΥ γι αυτό; Ας δούμε την Αιγιάλεια και τη γενικότερη κατάσταση.

1.    Η Αιγιάλεια

Ο διευρυμένος Δήμος  Αιγιάλειας διαθέτει σπάνια φυσικά χαρακτηριστικά: συνδυάζει μια εκτεταμένη ημιορεινή ζώνη ταυτισμένη με την παραγωγή ποιοτικών προϊόντων, εύφορη πεδινή ζώνη, δαντελωτές ακτές μήκους 50 χιλιομέτρων, ορεινές περιοχές και δάση, οκτώ ποταμούς και μοναδικό γεωφυσικό ανάγλυφο.

Είναι περιοχή προικισμένη σε φυσικούς πόρους (νερό, έδαφος, κλίμα) και βιοποικιλότητα και με μεγάλες δυνατότητες στον πρωτογενή τομέα με προϊόντα μοναδικής ποιότητας. Διαθέτει πλούσια ιστορία και πολιτιστική κληρονομιά.  Καταλαμβάνει κομβική θέση στην είσοδο του Κορινθιακού κόλπου και πάνω στον κυριότερο άξονα σύνδεσης Δυτικής και Ανατολικής Ελλάδας.

Αυτόν τον σπουδαίο τόπο πρέπει να διαφυλάξουμε και να αναδείξουμε. Τα πλεονεκτήματα μπορεί να εξελιχθούν σε απειλές αν δεν τα χειριστούμε ορθά. Χρειάζονται προσπάθειες, σχεδιασμός και σύνθεση ιδεών, με πρωτοστάτη τη Δημοτική Αρχή ως εκφραστή του δημόσιου συμφέροντος και ως εκπρόσωπο όλων των κατοίκων της Αιγιάλειας. 

2.   Η γενικότερη κατάσταση σήμερα

Ζούμε σε εποχή κρίσης και μεταβολών. Το παρόν και το μέλλον μας και των παιδιών μας εξαρτώνται από το πώς αντιδρούμε στην κρίση και πώς προσαρμοζόμαστε στις αλλαγές προς όφελος της κοινωνίας:

Η κατάσταση στη χώρα μας την τελευταία πενταετία είναι αποκαρδιωτική: ραγδαία επιδείνωση των οικονομικών δεικτών, φτωχοποίηση και εξαθλίωση ευρύτερων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας, κατάργηση του κράτους πρόνοιας, δραματική συρρίκνωση του συστήματος υγείας, συνεχής υποβάθμιση και σταδιακή ιδιωτικοποίηση της παιδείας, εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, αποδιοργάνωση των δημόσιων υπηρεσιών, έλλειψη κάθε κρατικού ελέγχου πάνω  στο μεγάλο ιδιωτικό κεφάλαιο που αφήνεται πλέον απόλυτα ελεύθερο να καταστρέψει το μέλλον της χώρας αδιαφορώντας για το περιβάλλον και τη ζωή των πολιτών. Τα μέτρα που λαμβάνονται οδηγούν σε μια ευρεία αναδιανομή του πλούτου σε ελάχιστα χέρια.

Αυτή η μεθόδευση συνδυάζεται με τον έλεγχο κάθε είδους κοινωνικής αντίδρασης μέσω της προπαγάνδας φόβου και της κατευθυνόμενης ενημέρωσης.

Ρόλος της δημοτικής αρχής είναι να αποτελέσει ανάχωμα προστασίας της κοινωνίας απέναντι στην επέλαση αυτών των πολιτικών και να ανακουφίσει τις πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.

Οι βαριές επιπτώσεις του «μνημονίου» δεν πρέπει να μας αποκρύψουν και άλλες μεγάλες αλλαγές που βιώνουμε αυτή την εποχή σε τοπικό και παγκόσμιο επίπεδο:

• Το μοντέλο ανάπτυξης που βασιζόταν στα δανεικά και στην άκρατη κατανάλωση καταρρέει. Από μια ανάπτυξη που ισοδυναμούσε με κατανάλωση, πρέπει να περάσουμε σε ένα σχεδιασμό που εστιάζει στον πρωτογενή τομέα, στη στήριξη της τοπικής οικονομίας, στην ποιότητα ζωής, στην κοινωνική αλληλεγγύη και στην αξιοποίηση των τοπικών χαρακτηριστικών.
• Παγκόσμιας εμβέλειας περιβαλλοντικές αλλαγές όπως η κλιματική αλλαγή και η εξάντληση των φυσικών πόρων δημιουργούν σοβαρότατους κινδύνους (λειψυδρία, άνοδος στάθμης της θάλασσας, διάβρωση, ακραία καιρικά φαινόμενα, παρατεταμένοι καύσωνες). Στοιχειώδης υποχρέωση κάθε τοπικής αρχής είναι να σχεδιάζει λαμβάνοντας υπόψη και τις ανάγκες των μελλοντικών γενεών.
• Η περιβαλλοντική υποβάθμιση στη δική μας περιοχή εξελίσσεται στο μεγαλύτερο πρόβλημα της τοπικής οικονομίας και της κοινωνίας. Η αντιμετώπιση της διάβρωσης των ακτών, η προστασία του Κορινθιακού, η ανάσχεση της απώλειας των ορεινών δασών και της εύφορης γεωργικής γης, η αντιμετώπιση της επαπειλούμενης λειψυδρίας, η οικολογική διαχείριση των απορριμμάτων και η σταδιακή απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα πρέπει να είναι ζητήματα πρώτης γραμμής, ζητήματα επιβίωσης.

3.   Η κατάσταση στην τοπική αυτοδιοίκηση

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση, ως ο πρώτος βαθμός άσκησης της λαϊκής εκπροσώπησης, έχει δεχθεί πολλές αλλαγές τα τελευταία χρόνια. Ο «Καλλικράτης», εφαρμόστηκε χωρίς διαβούλευση. Αντί για ενεργοποίηση της συμμετοχής του πολίτη έχουμε ακόμη μεγαλύτερη αποξένωση των δημοτών από τις αποφάσεις που τους αφορούν. Η ριζική αναδιαμόρφωση του Καλλικράτη ξεκινά από την πραγματική αποκέντρωση και τη ρήξη με το δημαρχοκεντρικό μοντέλο που αποτελεί τη βάση των περισσότερων δεινών στην αυτοδιοίκηση. Η αναδιαμόρφωση του θεσμικού πλαισίου επίσης περιλαμβάνει την επιδίωξη προσδιορισμού νέων διοικητικών ορίων στο Δήμο Αιγιαλείας, βασιζόμενη στις αποφάσεις των τοπικών κοινωνιών και συνυπολογίζοντας όλα τα δεδομένα.

Η Αυτοδιοίκηση δεν πάσχει μόνο από τις επιπτώσεις του μνημονίου αλλά και από βαθιά ριζωμένες παθογένειες (πελατειακές σχέσεις, αδιαφάνεια, έλλειψη σχεδιασμού, κατασπατάληση πόρων κ.λπ.). Η «ανατροπή» επομένως, αφορά και στα πρόσωπα, τις νοοτροπίες και στο «δημοτικό κατεστημένο».

4.   Η κατάσταση στο Δήμο Αιγιάλειας

Ο Δήμος Αιγιάλειας αποτελεί τυπικό παράδειγμα δημοτικής αρχής όπου κυριαρχούν ο παραγοντισμός, οι πελατειακές σχέσεις, η αδιαφάνεια, η έλλειψη σχεδιασμού και η κατασπατάληση πόρων.

Οι δημότες παρακολουθούν τα ίδια πρόσωπα να εναλλάσσονται και να μεταπηδούν από στρατόπεδο σε στρατόπεδο χωρίς πολιτική, ηθική ή ιδεολογική συνέπεια. Το δημοτικό κατεστημένο, ενόψει των εκλογών επιστρατεύει τη χειραγώγηση και την εξαγορά των ψήφων προτάσσοντας υποσχέσεις για εργασία, διορισμούς, συναλλαγή με κέντρα εξουσίας.

Η ανεπάρκεια του δημοτικού κατεστημένου γίνεται πολύ σοβαρή αν αναλογιστούμε ότι διανύουμε την εποχή του σχεδιασμού για τη νέα προγραμματική περίοδο – την τελευταία ευκαιρία να χρηματοδοτηθούν δράσεις ανάκαμψης της κοινωνίας και της οικονομίας.

5.   Η Δημοτική παράταξη Δ.Ρ.Α.ΣΥ. Αιγιαλέων

Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, η Δημοκρατική Ριζοσπαστική Αυτοδιοικητική Συμπαράταξη Αιγιαλέων εκφράζει τη ριζική αλλαγή:

1. Εκφράζει ολόκληρη την Αιγιάλεια, ενσωματώνει όλα τα χαρακτηριστικά της και συνθέτει ένα όραμα που απευθύνεται σε όλες τις γωνιές της, σε όλους τους πολίτες.
2. Διαχωρίζει τη θέση της από τις πολιτικές που καταστρέφουν την κοινωνία και το περιβάλλον, κοιτάζει προς το μέλλον και σχεδιάζει ώστε να είμαστε έτοιμοι στις μεγάλες αλλαγές που έρχονται
3. Προτείνει μια δημοτική αρχή που δίνει στο Δημότη τον πρώτο λόγο και φέρνει το Δήμο συνεχώς σε επαφή και έλεγχο από την κοινωνία. Επιθυμεί αλλαγές στον Καλλικράτη, ωστόσο συνθέτει ένα όραμα για όλους τους πολίτες της Αιγιάλειας, στηριζομένη σε σχέσεις εμπιστοσύνης, διαφάνειας και συμμετοχής.    

Στις κρίσιμες εκλογές του Μαΐου 2014, οι πολίτες έχουν δύο επιλογές: να συντηρήσουν το δημοτικό κατεστημένο ή να αλλάξουν, επιτέλους, αυτή την κατάσταση.

ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΜΑΣ

1.   Διαφάνεια – έλεγχος – συμμετοχή

Δεν δεσμευόμαστε από το άνωθεν επιβεβλημένο δημαρχοκεντρικό μοντέλο. Ο Δήμος, οι υπηρεσίες, τα δημόσια κτήρια είναι κτήμα όλων των πολιτών. Οι αποφάσεις παίρνονται πάντα με συμμετοχή των ενδιαφερόμενων και συνυπολογίζοντας τη γνώμη των ειδικών . Η Δημοτική Αρχή οφείλει να δημιουργήσει κλίμα εμπιστοσύνης, να διευκολύνει και να εμπνεύσει τους πολίτες ώστε να συμμετέχουν ενεργά στα κοινά. 

2.   Κοινωνική Συνοχή

Οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης γίνονται πολλαπλά πιο επώδυνες επειδή η κοινωνία χάνει σταδιακά τους μηχανισμούς άμυνας μέσω της κοινωνικής ζωής, των οικογενειακών σχέσεων, των παραδοσιακών αξιών, των πολιτιστικών δεσμών. Για να αντιστραφεί η κατάσταση, πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην κοινωνική συνοχή και η προώθηση δράσεων που ενισχύουν τους κοινωνικούς δεσμούς και την κοινωνική αλληλεγγύη.

3.   Ανεξαρτησία από κέντρα εξουσίας – Αντίσταση στις ισοπεδωτικές κυβερνητικές πολιτικές

Όραμά μας είναι μια δημοτική αρχή σε συνεχή συνεργασία με την τοπική κοινωνία, έξω από κάθε είδους ύποπτες οικονομικές συναλλαγές που δεν θα διστάζει να έρχεται σε ρήξη με την κεντρική εξουσία. Αντιστεκόμαστε στις σημερινές πολιτικές και διαχωρίζουμε τη θέση μας από τους όσους τις εκφράζουν.

4.   Η αφύπνιση των πολιτών προϋπόθεση για λύσεις

Κανένα από τα πιεστικά σύγχρονα προβλήματα του Δήμου δεν λύνεται χωρίς συμμετοχή των πολιτών. Η διαχείριση απορριμμάτων, η εξοικονόμηση πόρων και ενέργειας, η κοινωνική αλληλεγγύη θα λύνονταν εύκολα αν υπήρχε κοινωνία οργανωμένη και πρόθυμη να συνεργαστεί. Ο Δήμος οφείλει να ενημερώνει σωστά και συστηματικά τους δημότες και να δημιουργεί καθημερινά κλίμα εμπιστοσύνης.

5.   Κοινωνική Δικαιοσύνη  Ανθρώπινα δικαιώματα

Η κοινωνική δικαιοσύνη αποτελεί απαραίτητο στοιχείο ένταξης και συμμετοχής στις εργασιακές, κοινωνικές και πολιτικές διαδικασίες της κοινωνίας. Ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων των μειονοτήτων και των μεταναστών πρέπει να αποτελεί καθημερινή μέριμνα για την αυτοδιοίκηση

6.   Πίστη στην Αυτοδιοίκηση

Η Αυτοδιοίκηση είναι ο πρώτος και βασικότερος βαθμός από όπου μπορούμε να δώσουμε νέα κατεύθυνση στη ζωή των πολιτών, ποιότητα και ευημερία για όλους, νέες ευκαιρίες για προκοπή και απασχόληση, υπεράσπιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων και των συλλογικών αγαθών, σεβασμό στο περιβάλλον και τον πολιτισμό.

7.   Βιωσιμότητα

Η έμφαση στις αρχές της βιωσιμότητας επιβάλει δράσεις που έρχονται σε ρήξη με παγιωμένες πρακτικές της αυτοδιοίκησης:

• Καλύπτουν διαχρονικές (όχι προσωρινές) κοινωνικές ανάγκες και μπορούν να συντηρηθούν και να λειτουργούν σε βάθος χρόνου.
• Δίνουν λύσεις σε κοινωνικά προβλήματα διασφαλίζοντας και τις μελλοντικές ανάγκες της κοινωνίας.
• Λαμβάνουν υπόψη τις πολύ διαφορετικές μελλοντικές συνθήκες όσον αφορά στο κλίμα και στις ραγδαίες γεωπολιτικές μεταβολές.

8.   Κοινοτισμός

Επί αιώνες οι κοινότητες αποτέλεσαν τη βασική δομή οργάνωσης της κοινωνίας στην Ελλάδα, μέχρι την ισοπέδωση τους από το κεντρικό κράτος. Σήμερα είναι άμεση προτεραιότητα η ενεργοποίηση όλων των δομών αυτοοργάνωσης των κοινωνιών προκειμένου να αντέξουμε στην κρίση και να διατηρήσουμε την κοινωνική συνοχή. Πιστεύουμε στο ζωντάνεμα κάθε κοινότητας και κάθε περιοχής με διακριτά χαρακτηριστικά. Στηρίζουμε κάθε ομάδα ανθρώπων που δραστηριοποιείται και προσφέρει στη βιωσιμότητα της κοινωνίας. Αυτό σημαίνει υποστήριξη στην αποκέντρωση, στη δημιουργία μικρότερων διοικητικών ενοτήτων και διασπορά των αρμοδιοτήτων και των πόρων προς τις δημοτικές κοινότητες και προς κάθε ειλικρινή συλλογική κοινωφελή προσπάθεια, όπως διάφορες μορφές κοινωνικής οικονομίας.

9.   Σχεδιασμός

[αποτυγχάνεις να σχεδιάσεις =  σχεδιάζεις να αποτύχεις]

Ο σχεδιασμός αποτελεί το πιο βασικό εργαλείο διοίκησης και άσκησης οποιασδήποτε πολιτικής και προϋποθέτει έρευνα, διαβούλευση και εμπλοκή μεγάλου αριθμού ειδικών επιστημόνων και όλων των κοινωνικών ομάδων και φορέων για την καλύτερη αξιοποίηση των διαθέσιμων πόρων, συνέργεια μεταξύ διαφορετικών δράσεων, ανεύρεση εναλλακτικών λύσεων  και συνδυασμό πολλών χρηματοδοτικών πηγών.

Βασικοί πυλώνες του σχεδιασμού από πλευράς του Δήμου είναι η έξοδος από την κρίση που θα βασίζεται στην αειφορία, την κοινωνική αλληλεγγύη και συνοχή, την απασχόληση και στην συνεκτική πολιτική για το περιβάλλον και το κλίμα και η οικονομική και βιώσιμη διοίκηση και λειτουργία του Δήμου

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ

Οι θέσεις – στρατηγικοί στόχοι που ακολουθούν περιλαμβάνουν πολυάριθμες δράσεις και μέτρα που καταλήγουν σε ρεαλιστικά και  επιλέξιμα προς χρηματοδότηση  έργα.

Οι δράσεις αυτές διακρίνονται σε:

α. Αυτόνομες δράσεις που είναι στην αρμοδιότητα του Δήμου και αφορούν σε μεμονωμένα διακριτά έργα (π.χ., ολοκλήρωση αποχετευτικού)

β. Δράσεις που εντάσσονται σε ευρύτερο σχεδιασμό/προγραμματισμό προς χρηματοδότηση και εκτέλεση (π.χ. στήριξη της ημιορεινής –ορεινής ζώνης)

γ. Δράσεις που αφορούν μακροπρόθεσμο σχεδιασμό και πρέπει να δρομολογηθούν από τώρα ώστε να ωριμάσουν (π.χ. αποκατάσταση φυσικής ροής ποταμών).

δ. Δράσεις που δεν είναι στην αρμοδιότητα του Δήμου αλλα  πρέπει να αποτελούν θέματα προς διεκδίκηση από την Κεντρική Διοίκηση (π.χ. επαναλειτουργία σχολικών μονάδων, ολοκλήρωση δασικού κτηματολογίου).

Οι Προγραμματικές Θέσεις της παράταξης Δ.Ρ.Α.ΣΥ εντάσσονται στους εξής πέντε βασικούς πυλώνες :

Ι Υλικά (Πόροι) και Κατανάλωση (Διαχείριση Πόρων)

ΙΙ Χωροταξία και Προσβασιμότητα

ΙΙΙ. Ποιότητα Ζωής

ΙV. Οικονομία

Ι. ΥΛΙΚΑ (ΠΟΡΟΙ)  ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΠΟΡΩΝ)

1.   Ενέργεια – Κλιματική Αλλαγή

Η αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας και η αντιμετώπιση/προσαρμογή στις κλιματικές αλλαγές πρέπει να αποτελούν θεμελιώδη δέσμευση της Αυτοδιοίκησης σήμερα. Θα σχεδιαστεί και θα υλοποιηθεί ολοκληρωμένη στρατηγική χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα για αειφόρο ενέργεια σε αστικές περιοχές. Αυτό περιλαμβάνει εξοικονόμηση ενέργειας, βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης των δημοσίων κτιρίων και μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος σε όλες τις δραστηριότητες και τα έργα που υλοποιούνται Δήμους και Περιφέρεια.

Η προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή σημαίνει σχεδιασμό που να λαμβάνει υπόψη μια σειρά από ορατές μελλοντικές αλλαγές όπως υψηλότερες θερμοκρασίες και ακραία καιρικά φαινόμενα (πλημμύρες, ισχυροί άνεμοι).

Βασικές κατευθύνσεις στο σχεδιασμό είναι:

• Σταδιακή εφαρμογή Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας σε όλες τις Δημοτικές και δημόσιες υπηρεσίες.
• Ενεργειακή εξοικονόμηση στα σχολικά κτήρια με εφαρμογή φωτοβολταϊκών μονάδων και βιοκλιματικές προδιαγραφές στην κατασκευή νέων μονάδων.
• Ανάπτυξη Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας με την προϋπόθεση ότι αυτές δεν θα επεκταθούν σε βάρος των φυσικών περιοχών.
• Επένδυση σε έργα προστασίας των ακτών ως θωράκιση απέναντι στην ανύψωση της στάθμης της θάλασσας, παρεμβάσεις στην ορεινή ζώνη για την προστασία και επανάκαμψη των δασών και έργα ορεινής υδρονομίας.

2.   Περιβάλλον – Φυσικοί πόροι

Η τοπική αυτοδιοίκηση συχνά έχει τον πρώτο λόγο σε αποφάσεις που σχετίζονται με τη χρήση και την προστασία των φυσικών πόρων, των φυσικών περιοχών και της γεωργικής και παραγωγικής γης. Η προστασία και η διαχείριση των φυσικών περιοχών και των φυσικών πόρων αποτελεί σήμερα βασική προϋπόθεση για την παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας.

2.1.       Θάλασσα – Κορινθιακός

Ο Κορινθιακός Κόλπος αποτελεί πηγή ζωής για την Αιγιάλεια και ο Δήμος Αιγιάλειας καταλαμβάνει κομβικής σημασίας θέση στην είσοδο του Κόλπου και άρα έχει μεγάλη ευθύνη για την προστασία του. Βασικοί τομείς προτεραιότητας είναι:

• Συνεργασία με το Σύνδεσμο Προστασίας και Οικολογικής Αναβάθμισης Κορινθιακού για συνολική προστασία του Κόλπου και κοινή δράση στην αντιμετώπιση μεγάλων κοινών προβλημάτων (π.χ., κόκκινη λάσπη Αντίκυρας)
• Στήριξη της επαγγελματικής παράκτιας αλιείας σε συνεργασία με την πολιτεία που περιλαμβάνει και μέτρα περιορισμού της υπεραλίευσης και ίδρυση παράκτιου αλιευτικού καταφυγίου μετά από διαβούλευση με τους φορείς της περιοχής μας.
• Προώθηση σχεδίου διαχείρισης ερασιτεχνικής αλιείας ώστε αυτή να ασκείται με βιώσιμο τρόπο
• Πλήρης καταγραφή των αγωγών που μεταφέρουν νερό στη θάλασσα, των σημειακών πηγών ρύπανσης και σχέδιο συνολικής αντιμετώπισής των προβλημάτων ποιότητας νερού
• Προστασία όλων των ακτών κολύμβησης και προώθηση σύγχρονων σημάτων ποιότητας (εκτός από τις «γαλάζιες σημαίες»).

2.2.         Προστασία ακτών

Η διάβρωση των ακτών αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του Δήμου μας. Θέτει σε κίνδυνο τις περιουσίες, εκμηδενίζει το τουριστικό προϊόν και αφήνει ανυπεράσπιστη την παράκτια ζώνη απέναντι στην ανύψωση της στάθμης της θάλασσας και τα τσουνάμι. Η αντιμετώπιση του προβλήματος εμπεριέχει τρεις άξονες:

• Παύση όλων των παραγόντων που προκαλούν τη διάβρωση και συγκεκριμένα της απομάκρυνσης αδρανών υλικών από τα ποτάμια και άρση των επεμβάσεων στις παραλίες.
• Ήπια έργα προστασίας των ακτών και τεχνητού εμπλουτισμού τους.
• Νέα χωροταξική προσέγγιση στην παράκτια ζώνη ώστε να προβλεφθεί η ανάγκη μετεγκατάστασης οικιών και υποδομών.

Για να επιτευχθούν αυτά απαιτείται επανεξέταση όλων των μελετών και σύνθεση νέας ολοκληρωμένης μελέτης.

2.3.       Διαχείριση υδάτων

Η προστασία και ορθολογική διαχείριση των επιφανειακών και των υπόγειων νερών αποτελεί βασική ευθύνη του Δήμου. Σε αυτό περιλαμβάνεται και η κοινωνικά δίκαιη τιμολογιακή πολιτική της ΔΕΥΑ και ο περιορισμός του κόστους για το δημότη. Η διαχείριση των νερών είναι το κατεξοχήν ζήτημα όπου χρειάζεται υπερ-τοπική αντιμετώπιση. ΟΙ βασικοί άξονες των προτάσεων μας είναι:

• Μέτρα εξοικονόμησης πόσιμου νερού, άμεση αναθεώρηση της υδατικής πολιτικής με ορθή εφαρμογή προγράμματος προστασίας-διαχείρισης των επιφανειακών, υπόγειων και θαλάσσιων υδάτων και αντιμετώπιση προβλημάτων όπως η λειψυδρία και η ξηρασία
• Ειδικό σχέδιο διαχείρισης όλων των ποταμών της περιοχής με γνώμονα την προστασία των πηγών και των παρόχθιων εκτάσεων, διαφύλαξη των αδρανών υλικών και διατήρηση της φυσικής ροής.
• Υλοποίηση έργων ύδρευσης-ορεινής υδρονομίας, οικονομικών και διαχειρίσιμων από τις τοπικές κοινωνίες. Απόρριψη έργων όπως το φράγμα Σελινούντα που δεν προσφέρουν βιώσιμη λύση και είναι επισφαλή και δαπανηρά.
• Αντίσταση σε σχέδια ιδιωτικοποίησης του νερού αφού το νερό είναι δημόσιο κοινωνικό αγαθό. Στήριξη κινήσεων πολιτών για κοινωνικό έλεγχο του νερού και αποκεντρωμένη διαχείριση μικρών έργων ύδρευσης από τις κοινότητες.
• Συντήρηση των δικτύων ύδρευσης και αντικατάσταση του παλαιωμένου δικτύου χωρίς άλλα μεγάλα και πολυέξοδα  κατασκευαστικά έργα
• Εφαρμογή οικονομικών τρόπων άρδευσης με αντικατάσταση των δικτύων επιφανειακής άρδευσης από νέα δίκτυα στάγδην άρδευσης.
• Ολοκλήρωση του αποχετευτικού της Αιγιάλειας και εξασφάλιση ομαλής και οικονομικής λειτουργίας. Έμφαση πρέπει να δοθεί στην ολοκλήρωση των εσωτερικών δικτύων, χωρίς τα οποία το όλο σχέδιο είναι άχρηστο και παραμένουν έντονα τοπικά προβλήματα (όπως στο Πανόραμα)
• Μελέτη επαναχρησιμοποίησης των επεξεργασμένων υδάτων του Βιολογικού για άρδευση.
• Αναζήτηση βιώσιμης λύσης στο πρόβλημα της ρύπανσης από τα ελαιοτριβεία με βάση τις πιο πρόσφατες μεθόδους που έχουν δοκιμαστεί στην Ελλάδα.
• Επανεξέταση των Ειδικών Διαχειριστικών σχεδίων της Βόρειας Πελοποννήσου ώστε ο Δήμος να γνωρίζει ποιους στόχους καλείται να πετύχει και για να μπορέσει να εντάξει τις δικές του προτάσεις σε περίπτωση αναθεώρησής των σχεδίων.

• ·       Υπογραφή σύμβασης του Δήμου με το ΙΓΜΕ  – ΕΛΕΚΘΕ για επιστημονική υποστήριξη της διαχείρισης των υδάτινων πόρων.
• Ίδρυση εργαστηρίου χημικών αναλύσεων για σημαντική εξοικονόμηση πόρων. On line  παροχή μετρήσεων πόσιμου νερού και υδάτων κολύμβησης.  

2.4.       Δάση – φυσικά οικοσυστήματα

Τα ορεινά δάση, τα αλπικά λιβάδια, τα φαράγγια, οι θαμνότοποι διαμορφώνουν το τοπικό μικροκλίμα, αποτρέπουν τη διάβρωση, συγκρατούν το χιόνι που τροφοδοτεί τον υδροφόρο ορίζοντα. Φιλοξενούν την άγρια ζωή, προσφέρουν σημαντικά προϊόντα (βότανα, μέλι, ξυλεία) και, φυσικά, αποτελούν τη βάση του ορεινού τουρισμού, πηγή χαράς και δείκτη της ποιότητας ζωής στους ορεινούς οικισμούς της Αιγιάλειας.

Η προστασία των δασών και των οικοσυστημάτων στηρίζεται στις παρακάτω προτεραιότητες:

• Σχέδιο πυροπροστασίας με έμφαση στην προστασία των ορεινών ελατοδασών στην Ανατολική Αιγιάλεια και στο Λόπεσι – Κρήνη.
• Προστασία της ανάκαμψης του ελατοδάσους της Φτέρης και της φυσικής αναγέννησης της βελανιδιάς σε καμένες περιοχές.
• Προώθηση της ολοκλήρωσης δασικού κτηματολογίου.
• Οργάνωση της εθελοντικής φύλαξης δασών και οικοσυστημάτων
• Ολοκλήρωση της θεσμικής προστασίας των ορεινών όγκων Μπαρμπά – Κλωκού και Παναχαϊκού και της Αλυκής Αιγίου.
• Προστασία και ανάδειξη των φαραγγιών της Αιγιάλειας και ιδιαίτερα του μοναδικού στην Ελλάδα φαραγγιού του Σελινούντα
• Καθαρισμός των πεδινών τμημάτων των ποταμών και ανάδειξή τους ως οικοσυστήματα και χώροι αναψυχής.
• Έναρξη διαβούλευσης και διερεύνηση αποκατάστασης μέρους της φυσικής ροής των ποταμών στα πεδινά

2.5.       Πολιτική προστασία

Η πολιτική προστασία αποτελεί βασικό μέρος της περιβαλλοντικής πολιτικής. Η καλύτερη προστασία είναι ο σχεδιασμός και η ορθή διαχείριση του περιβάλλοντος έτσι ώστε να είμαστε προετοιμασμένοι για τους φυσικούς κινδύνους και καταστροφές

. Βασικές προτεραιότητες είναι:

• Ολοκλήρωση του προσεισμικού ελέγχου κτηρίων συνάθροισης κοινού, σχολικών μονάδων και νοσοκομειακών μονάδων.

• Αναθεώρηση πολεοδομικού σχεδιασμού για την αποτροπή της δόμησης στα ενεργά ρήγματα και επέκταση των αδόμητων χώρων εντός των αστικών περιοχών
• Διερεύνηση τρόπου μελλοντικής εγκατάστασης στον Κορινθιακό συστήματος έγκαιρης ειδοποίησης για τσουνάμι
• Αναθεώρηση πολεοδομικής οργάνωσης στις παράκτιες περιοχές για την απομάκρυνση εγκαταστάσεων από επικίνδυνα για πλημμύρες σημεία,  την μετεγκατάσταση των βασικών υπηρεσιών που θα χρειαστούν σε περίπτωση συμβάντος (πυροσβεστική, αστυνομία, χώροι περίθαλψης),  καθορισμός διόδων απόδρασης από την παραλία σε περίπτωση τσουνάμι
• Προστασία των ορεινών περιοχών, αποτροπή της αποδάσωσης και αποκατάσταση της φυσικής ροής των ποταμών προστασία από τις πλημμύρες

• Συνεχές πρόγραμμα εκπαίδευσης – ενημέρωσης των μαθητών – εκπαιδευτικών και εθελοντικών οργανώσεων

3.    Διαχείριση απορριμμάτων

Η διαχείριση απορριμμάτων αποτελεί βασική υποχρέωση και προτεραιότητα της αυτοδιοίκησης. Αφορά τη δημόσια υγεία, την προστασία του περιβάλλοντος, την ανάκτηση πρώτων υλών, την  αποφυγή  υπέρογκων δημοτικών τελών και τη δημιουργία θέσεων εργασίας σε τοπικό επίπεδο.

Η σημερινή κατάσταση σε σχέση με το κόστος διαχείρισης των στερεών απορριμμάτων στην Αιγιάλεια και στην Ελλάδα χαρακτηρίζεται από τα εξής:

• Το κόστος διαχείρισης απορριμμάτων για τον δήμο προβλέπεται να αυξηθεί σημαντικά το 2014 και τα επόμενα 2-4 έτη, λόγω του Ειδικού Τέλους Ταφής και των νέων εργοστασίων επεξεργασίας, που θα γίνουν σε όλη τη χώρα.
• Η οικονομική κρίση και η ανεργία θα είναι σε εξέλιξη και οι δημότες θα δυσκολεύονται ακόμη περισσότερο να ανταποκριθούν στα αυξανόμενα δημοτικά τέλη.
• Ο σημερινός Δήμος Αιγιαλείας (53.000 κάτοικοι οι οποίοι παράγουν ετησίως τουλάχιστον 23.000 τόνους αστικών στερεών απορριμμάτων) αποτελεί -λόγω της παντελούς απουσίας πολιτικής και της σκανδαλώδους αδιαφορίας για τα απορρίμματα –ακραίο παράδειγμα ολικά αποτυχημένης διαχείρισης: η ανακύκλωση είναι πρακτικά ανύπαρκτη όπως και η κομποστοποίηση, δεν υπάρχει καμία προοπτική για περιορισμό των διαφόρων ρευμάτων απορριμμάτων, ο ΧΥΤΑ Αιγείρας βρίσκεται στα όρια κορεσμού ενώ η κατασκευή ΧΥΤΑ στη θέση «Παπανικολού» αποτελεί καταστροφική επέμβαση σε εντελώς ακατάλληλη θέση προκαλώντας τις αντιδράσεις των κατοίκων. Η κατάσταση είναι οριακή: αβάσταχτο κόστος, σοβαρότατες επιπτώσεις στο περιβάλλον και την υγεία, κοινωνικές αντιδράσεις. Η δημοτική αρχή της Αιγιάλειας δεν εξετάζει καμία άλλη λύση παρά την καταστροφική επιλογή της ταφής απορριμμάτων σε ΧΥΤΑ στην Αιγείρα και στην «Παπανικολού», τη στιγμή που σε ολόκληρη την Ευρώπη αυτή η πρακτική έχει οριστικά εγκαταλειφθεί.

Τα παραπάνω δεδομένα επιβάλουν να εξετάσουμε τα χαμηλού κόστους έργα και μεθόδους διαχείρισης των απορριμμάτων σε τοπικό επίπεδο, με λύση στην πηγή του προβλήματος και καθολική συμμετοχή των δημοτών μετά από μεγάλης κλίμακας και συστηματικό έργο ενημέρωσης – ευαισθητοποίησης. Η συμμετοχή των δημοτών αποτελεί το κλειδί και είναι αποδεδειγμένο ότι η έλλειψη στήριξης από τους πολίτες ήταν η αιτία αποτυχίας πολλών φιλόδοξων προσπαθειών διαχείρισης απορριμμάτων σε όλη την Ελλάδα.

Επιπλέον η ασυνέπεια της δημοτικής αρχής  και η έλλειψη στήριξης στις προσπάθειες των δημοτών (που στηρίζουν την ανακύκλωση ή ακόμη και οργανώνονται, όπως με τη μορφή κοινωνικών επιχειρήσεων που προσπαθούν να προσφέρουν τοπικές λύσεις στην ανακύκλωση και τη διαλογή στην πηγή) έχει αποκαρδιώσει τους πολίτες που έχουν διάθεση να στηρίξουν τις βιώσιμες λύσεις στη διαχείριση. Επομένως χρειάζεται να αναθερμανθεί ένα κλίμα εμπιστοσύνης ανάμεσα στο Δήμο και στους πολίτες ώστε να υπάρχει κοινό μέτωπο στην επίλυση του προβλήματος.

Οι δύο βασικοί άξονες που διαμορφώνουν τη δική μας στάση μας είναι η ουσιαστική συμμετοχή και ευθύνη του πολίτη και η εφαρμογή της ολοκληρωμένης αποκεντρωμένης διαχείρισης στερεών αποβλήτων σύμφωνα με τις αρχές Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλαδή ΠΡΟΛΗΨΗ – ΕΠΑΝΑΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ & ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ – ΚΟΜΠΟΣΤΟΠΟΙΗΣΗ.

Ενδεικτικές δράσεις που περιλαμβάνονται στο σχέδιό μας είναι:

• Τεχνοοικονομική μελέτη Πράσινης Πρότασης ολοκληρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων.
• Πρόγραμμα οικιακής κομποστοποίησης.
• Οργάνωση προγράμματος Διαλογής στην Πηγή των οργανικών υπολειμμάτων.
• Πρόγραμμα κομποστοποίησης με μηχανικούς κομποστοποιητές σε μεγάλους παραγωγούς οργανικών (νοσοκομεία, ξενοδοχειακές μονάδες κ.λπ.) και σε κοινότητες και χωριά.
• Πρόγραμμα αποτελεσματικής συλλογής πράσινων υλικών (κλαδιά, υπολείμματα κήπων και πάρκων κ.λπ.) και δημιουργία μικρής μονάδας κομποστοποίησης για αυτά.
• Δημιουργία κατάλληλης μονάδας κομποστοποίησης για προδιαλεγμένα οργανικά υλικά.
• Ριζική βελτίωση της κατάστασης  στο ΧΥΤΑ  Αιγείρας.  Αδειοδότηση χώρου αποκομιδής και διαλογής  υπολλειμμάτων σε δυτική – κέντρο – ανατολική Αιγιάλεια  που θα τα φέρνουν  οι πολίτες.
• Μελέτη ενσωμάτωσης GPS σε απορριμματοφόρα για διαφάνεια και κοινωνικό έλεγχο στην τελική απόθεση των απορριμμάτων.
• Εναλλακτική διαχείριση τηγανελαίων με δημιουργία δημοτικής, κοινωνικής ή ιδιωτικής επιχείρησης.
• Εναλλακτική διαχείριση ηλεκτρικών συσκευών ρουχισμού, επίπλων με δημιουργία δημοτικής, κοινωνικής ή ιδιωτικής επιχείρησης.
• Σύμβαση με εταιρεία διαχείρισης επικίνδυνων απορριμμάτων  για τα γεωργικά φάρμακα, συσκευασίες, χημικές ουσίες  βιοτεχνιών κλπ
• Δημιουργία πολυκαταστήματος πώλησης μεταχειρισμένων προϊόντων με δημιουργία δημοτικής, κοινωνικής ή ιδιωτικής επιχείρησης.
• Εφαρμογή του «Πληρώνω Όσο Πετάω» (κανονισμός που προσαρμόζει τα τέλη ανάλογα με την ποσότητα απορριμμάτων που παράγει ο καθένας).
• Μεγάλης κλίμακας πρόγραμμα ενημέρωσης (πόρτα – πόρτα, καθημερινές καταχωρήσεις στα ΜΜΕ, ειδική σελίδα, αριθμός τηλεφώνου).
• Καμπάνια μείωσης και σταδιακής απομάκρυνσης της πλαστικής σακούλας από τις περιοχές γύρω από τον Κορινθιακό σε συνεργασία με φορείς και οργανώσεις του Κορινθιακού Κόλπο

Με βάση τα παραπάνω, το 2020 η ανακύκλωση, η ανάκτηση οργανικών και ο διαχωρισμός αδρανών  θα φτάσει στο 95%. Θα παράγεται εδαφοβελτιωτικό (κομπόστ) σε ποσοστό 15%, κατά βάρος, της αρχικής ποσότητας. Η συνολική ποσότητα των ανακυκλώσιμων υλικών (χαρτί, πλαστικό, αλουμίνιο, γυαλί, σιδηρούχα) μέσα στο 2015 θα είναι 4.000 τόνοι και προοδευτικά θα φτάσει το 2020 στους 9.000 τόνους. Οι διαθέσιμες ποσότητες προς διάθεση σε ΧΥΤ, θα είναι, το ανώτερο, 3.000 τόνοι περίπου, που αντιστοιχεί σε ποσοστό 11 % της συνολικής σημερινής ποσότητας των ΑΣΑ.

Η υλοποίηση των παραπάνω στόχων θα επιφέρει ραγδαία πτώση του τελικού κόστους διαχείρισης. Ενώ το σημερινό κόστος διαχείρισης είναι περίπου στα 130 €/τόνο, με την προτεινόμενη αποκεντρωμένη ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων θα κατέβει στα 40 έως 50€/τόνο. Σε αυτό θα συμβάλουν τα κύρια αναμενόμενα έσοδα από την ανακύκλωση και τη διάθεση των ανακυκλώσιμων υλικών, καθώς και από την αξιοποίηση του εδαφοβελτιωτικού και από την κομποστοποίηση των προδιαλεγμένων οργανικών, από την επισκευή και επαναχρησιμοποίηση υλικών («πράσινα σημεία») κ.ά.

Όπως λοιπόν προκύπτει με βάση τα παραπάνω δεδομένα, είναι άχρηστη (και δεν πρέπει να γίνει) η κατασκευή του ΧΥΤΑ στην Παπανικολού διότι δεν εντάσσεται στη νέα διαχείριση των απορριμμάτων που προτείνουμε. Οι χώροι ταφής που θα λειτουργούν στα πλαίσια της νέας διαχείρισης θα είναι μικρών διαστάσεων, θα υποδέχονται κατά βάση αδρανή υλικά και δεν θα προσβάλλουν το περιβάλλον και την υγεία των ανθρώπων.

Οι χώροι αυτοί θα τοποθετηθούν με βάση νέο Περιφερειακό Σχεδιασμό, ο οποίος πρέπει να γίνει σε κάθε περίπτωση καθώς έχει λήξει η ισχύς του υπάρχοντος σχεδιασμού.

ΙΙ. ΧΩΡΟΤΑΞΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟΤΗΤΑ

4.   Χωροταξία

Η κρισιμότητα του καθορισμού χρήσεων γης και η ολοκλήρωση της αναθεώρησης του Γενικού Χωροταξικού Σχεδιασμού της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας κάνουν κορυφαία προτεραιότητα την εκπόνηση των  τοπικών Χωροταξικών Σχεδίων στο Δήμο και την εφαρμογή τους μέσα και μετά από ευρεία διαβούλευση. Επείγει επίσης η σύνταξη Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων και Σχεδίων Χωρικής και Οικιστικής Οργάνωσης Ανοιχτής Πόλης σε όλες τις περιοχές.

Στρατηγικά σημεία κατά την υλοποίηση των σχεδίων θα είναι:

• Η ελεγχόμενη και συγκρατημένη επέκταση σχεδίου πόλης με γνώμονα την ποιότητα ζωής και την εξοικονόμηση πόρων
• Η διαφύλαξη της εύφορης αγροτικής γης από το «σφράγισμα» από κατασκευές και άλλες αλλαγές χρήσης
• Η διατήρηση των δασών των φυσικών περιοχών και της ακεραιότητας των ποτάμιων συστημάτων
• Η διάσωση όλων των ελεύθερων αδόμητων χώρων.
• Η βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη χωρίς θηριώδεις μονάδες και τουριστική μονοκαλλιέργεια.
• Η αναζήτηση βιώσιμης χρήσης σε άστοχα έργα όπως το νέο λιμάνι Αιγίου.
• Η λειτουργική ενσωμάτωση σε κάθε σχεδιασμό όλων των αποφάσεων των τοπικών κοινωνιών.
• Ο σταδιακός περιορισμός της χρήσης του ΙΧ σε αστικές ή τουριστικές περιοχές και η προώθηση μέσων μαζικής μεταφοράς.
• Διαρκής συνεργασία με τους συλλόγους μηχανικών και άλλους επιστημονικούς φορείς (π.χ. ΤΕΕ) σε θέματα σχεδιασμού.

5.   Μεταφορές – Προσβασιμότητα

Οι βιώσιμες μεταφορές και η βιώσιμη μετακίνηση αποτελούν μονόδρομο για το μέλλον. Η κοινωνική ζωή και η οικονομική δραστηριότητα θα επανέλθει σε ευκόλως προσβάσιμα μέρη στο ορατό μέλλον. Αυτό πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη από μια κοινωνία που έχει στηριχθεί στον άναρχο διασκορπισμό όλων των δραστηριοτήτων..Περιαστικές περιοχές που στήριζαν μέχρι τώρα την οικονομική τους ευημερία στην εύκολη και φθηνή καθημερινή μετακίνηση (π.χ. παραθαλάσσιες τουριστικές περιοχές) πρέπει άμεσα να αναπτύξουν εναλλακτικές λύσεις μεταφοράς, αλλιώς σε βάθος χρόνου θα μαραζώσουν οικονομικά. 

Βασικές κατευθύνσεις είναι:

• Ανεπιφύλακτη στήριξη όλων των μαζικών μέσων μεταφοράς. Στήριξη αστικών συγκοινωνιών. Ανάπτυξη δημοτικών μέσων μεταφοράς και σύνδεση με κάθε οικισμό και διαμέρισμα. Επέκταση αστικών διαδρομών σύμφωνα με αιτήματα τοπικής κοινωνίας (π.χ. από Αίγιο σε Διακοπτό και στον οικισμό Πανοράματος)
• Ο σιδηρόδρομος πρέπει να εξελιχθεί σε βασικό μέσο μετακίνησης και να . επιδιωχθεί η  εμπορική λειτουργία της νέας σιδηροδρομικής γραμμής.
• Αξιοποίηση της παλιάς σιδηροδρομικής γραμμής για τοπικά μέσα μεταφοράς και περιπατητική διαδρομή.
• Βελτίωση του υπάρχοντος οδικού δικτύου και αποφυγή διάνοιξης νέων δρόμων που φέρουν μεγάλο κόστος συντήρησης.
• Σταδιακή απεξάρτηση από το Ι.Χ. μέσα στις πόλεις. Μέσα ενθάρρυνσης του Ι.Χ. (δρόμοι, πάρκινγκ κ.λπ.) δεν έχουν προτεραιότητα σε κανένα σύγχρονο σχεδιασμό και χρηματοδοτικό μέσον.
• Επιδίωξη της επαναλειτουργίας της γραμμής φέρι–μποτ Αιγίου – Αγίου Νικολάου με ένταξή της σε χωροταξικό σχεδιασμό και χρηματοδοτικό μέσον.

ΙII.ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ

6.   Υγεία – Πρόνοια

Υγεία δεν είναι μόνο η περίθαλψη και η απουσία αρρώστιας ή αναπηρίας αλλά, όπως ορίζεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, «η κατάσταση πλήρους σωματικής, ψυχολογικής και κοινωνικής ευεξίας».

Η προληπτική ιατρική αποτελεί τη βάση του συστήματος υγείας και η τοπική αυτοδιοίκηση οφείλει να την παρέχει στους πολίτες.  Η πολιτική δημόσιας υγείας θα πρέπει να καθορίζεται έπειτα από στενή συνεργασία και αλληλεπίδραση των φορέων που λειτουργούν σε διεθνές, εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.

Βασικές προτεραιότητες είναι:

• Προληπτική Ιατρική και Αγωγή Υγείας με αρμοδιότητες το συντονισμό των σχετικών δράσεων του Δήμου και των φορέων που παρέχουν αντίστοιχες υπηρεσίες, έρευνα και τεκμηρίωση.
• Δημιουργία κέντρων ημερήσιας φροντίδας ηλικιωμένων (Κ.Η.Φ.Η) για την εξυπηρέτηση ηλικιωμένων ατόμων που παρουσιάζουν κινητικές ή και νοητικές δυσκολίες και διαμένουν σε περιβάλλον που αδυνατεί να τα φροντίσει καθημερινά.
• Συνέχιση και ενίσχυση των υπαρχουσών δομών για ΑμΕΑ. Ανάπτυξη δομών πρόσβασης ΑμΕΑ στις παραλίες.

• Προώθηση των αυτοδιοικούμενων μονάδων πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας και πρόνοιας, ενιαία κάρτα ασφάλισης για όλους, προγράμματα πρόληψης, απεξάρτησης και μείωσης βλάβης για τα ναρκωτικά
• Πληρέστερη και πιο οργανωμένη λειτουργία του νοσοκομείου Αιγίου, των άλλων σταθερών δομών υγείας και των Ιδρυμάτων χρονίως πασχόντων.
• Διατήρηση και αναβάθμιση του προγράμματος «Βοήθεια στο σπίτι» με δομές κοινωνικής οικονομίας.

• Λειτουργία του κοινωνικού ιατρείου και φαρμακείου για όλους τους ανασφάλιστους

• Συνεργασία με τοπικούς και εθνικούς φορείς των ΑμΕΑ για διεκδίκηση της κάρτας μόνιμης αναπηρίας για τους ανθρώπους που δεν θεραπεύεται η αναπηρία.

• Ανάπτυξη δομών ανοικτού τύπου ψυχικής φροντίδας και κλινικής DEPOT (ενεσοθεραπείας και τακτικής επαφής).
• Ενημέρωση της προστασίας του καταναλωτή, ενημέρωση των πολιτών για την ποιότητα προϊόντων και υπηρεσιών και τις επιπτώσεις τους στην υγεία και το περιβάλλον.

• Προώθηση δράσεων ενημέρωσης για την επαγγελματική υγιεινή, δημόσια και περιβαλλοντική υγιεινή, εμβολιασμούς, πρόληψη σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων

• Διεκδίκηση για χωροθέτηση των κεραιών κινητής τηλεφωνίας σύμφωνα με αυστηρούς κανόνες ασφαλείας ως προς τις επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία

7.   Παιδεία

Η πρωτοβάθμια εκπαίδευση, συμπεριλαμβανομένης της προσχολικής αγωγής, δεν αποτελεί απλή εκπαιδευτική βαθμίδα στην οποία συμβάλει η αυτοδιοίκηση στα πλαίσια συμβατικών της υποχρεώσεων. Η πρωτοβάθμια εκπαίδευση είναι θεμελιώδης κοινωνική υποδομή.

Προτεραιότητες μας είναι:

• Άμεση και οικονομική πρόσβαση σε Νηπιαγωγείο και Δημοτικό Σχολείο ως  βασική προϋπόθεση για τη βιωσιμότητα κάθε κοινότητας, διατήρηση της ζωής στην ύπαιθρο και αναζωογόνηση των χωριών.
• Επέκταση του δικτύου βρεφονηπιακών σταθμών ως βασικού μέτρου πρόνοιας, διατήρησης της κοινωνικής συνοχής και ενθάρρυνσης αύξησης των γεννήσεων. Η επέκταση πρέπει να γίνει παντού, χωρίς αποκλεισμούς και εξαιρέσεις
• Διατήρηση και επαναλειτουργία επιλεγμένων περιφερειακών σχολικών μονάδων.
• Επαναφορά της ευθύνης μεταφοράς των μαθητών στον Δήμο, με αυστηρούς κανόνες ασφαλέιας, χαμηλό κόστος, δημοτικά μέσα μεταφοράς ή συμβάσεις σε εντελώς νέα βάση.
• Σύνδεση του σχολείου με την τοπική κοινωνία και αξιοποίηση των σχολικών υποδομών (σχολικές αυλές με φύλαξη για να παίζουν παιδιά ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες, γήπεδα, βιβλιοθήκες, χώροι εκδηλώσεων, εξοπλισμός). Τα σχολεία πρέπει να μένουν ανοιχτά στη νεολαία και στη τοπική κοινωνία.
• Σύνδεση του ΤΕΙ με την τοπική κοινωνία και αξιοποίηση του εξοπλισμού τους τόσο για τη βελτιστοποίηση του έργου τους (π.χ. πρακτική εξάσκηση) όσο και για στήριξη της τοπικής κοινωνίας (π.χ. εξέταση ανασφάλιστων πολιτών). Οι φοιτητές θα πρέπει να θεωρούνται κρίκος της τοπικής κοινωνίας και όχι οικονομικοί αιμοδότες
• Άμεση προτεραιότητα στη στέγαση του σχολείου ειδικής αγωγής σε δικό του επιλεγμένο χώρο σύμφωνα με τις προδιαγραφές.
• Λειτουργία πολυχώρων στήριξης της οικογένειας και του παιδιού (κέντρα δημιουργικής απασχόλησης παιδιών και νέων, ομάδες συμβουλευτικής γονέων, δράσεις ευαισθητοποίησης , πληροφόρησης και αγωγής υγείας).
• Άμεση προτεραιότητα στη σχολική ασφάλεια και υγιεινή.
• Δημιουργία σχεδίου και υποδομών για εξασφάλιση σχολικού εξοπλισμού και συσσιτίων.
• Κατανομή των δαπανών στις σχολικές κοινότητες με αντικειμενικά κριτήρια (αρ. μαθητών, παλαιότητα κτηρίων, εργαστηριακές υποδομές)- συνεργασία με περιφέρεια σε θέματα εξοπλισμού και  εργαστηριακών υποδομών.
• Συμβολή στην προώθηση της διδασκαλίας της τοπικής ιστορίας, πολιτισμού και περιβάλλοντος (με παραγωγή υλικού και στήριξη εκδηλώσεων).

• Ουσιαστική στήριξη στην σχολική Περιβαλλοντική Εκπαίδευση σε συνεργασία με τη Δ/νση εκπαίδευσης και τα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης.
• Λειτουργία σχολικών λαχανόκηπων και διατήρηση «ασφράγιστων χώρων» σε όλες τις σχολικές μονάδες.

Τα προγράμματα Κατάρτισης και Δια Βίου Μάθησης στην περιοχή παρουσιάζουν την μεγαλύτερη απόκλιση από τον ευρωπαϊκό μέσο όσο  Μέχρι σήμερα, τα προγράμματα κατάρτισης ενηλίκων θεωρούνταν απλές ευκαιρίες για απορρόφηση πόρων και στήριξη της κατανάλωσης. Απαιτείται δραστική αλλαγή νοοτροπίας: η κατάρτιση και η διά βίου μάθηση αποτελούν σημαντική επένδυση για το μέλλον της περιοχής και πρέπει να στηρίζονται αποφασιστικά και να αξιολογούνται με σοβαρότητα.

Ο Δήμος πρέπει να έχει ενεργό συμμετοχή και να διασφαλίζει την τήρηση  αυστηρών προδιαγραφών στα προγράμματα κατάρτισης – διά βίου μάθησης ώστε αυτά να ανταποκρίνονται σε πραγματικές ανάγκες της περιοχής και της κοινωνίας, και ιδιαίτερα των νέων και των ανέργων. Έτσι ο Δήμος πρέπει να έχει τον κύριο λόγο σε:

–       Θεματολογία Κατάρτισης – Αναλυτικό Πρόγραμμα

–       Υποστηρικτικό υλικό (σημειώσεις κ.λπ.)

–       Κατάρτιση εκπαιδευτών

–       Αξιολόγηση του παραγόμενου έργου κατάρτισης

8.    Αστικό περιβάλλον – συλλογικά αγαθά

Η διατήρηση δημόσιων αγαθών είναι προτεραιότητα καθώς  διασφαλίζει ένα στοιχειώδες επίπεδο ζωής ανεξάρτητα από το αν αυξηθούν ή όχι τα εισοδήματα των πολιτών. Χωρίς κοινόχρηστους χώρους, χωρίς καθαρό νερό, χωρίς μέσα μαζικής μεταφοράς, χωρίς υγιεινό περιβάλλον και εξάσκηση γινόμαστε δυο φορές φτωχοί.

Έμφαση θα δοθεί σε:

• Εξασφάλιση και εύκολη και δωρεάν πρόσβαση για όλους σε ασφαλές πόσιμο νερό.
• Παραλιακές ζώνες και καθαρή θάλασσα προσβάσιμη σε όλους.
• Προστασία της δημοτικής ή δημόσιας ακίνητης περιουσίας από την εκποίηση και την αλλαγή χρήσης. Αξιοποίηση αδρανών ακινήτων του Δήμου πχ με τη δημιουργία συνεργατικών χώρων πολιτιστικής δημιουργίας.
• Σχεδιασμό και επέκταση αδόμητων κοινόχρηστων χώρους για ελεύθερη χρήση από τους πολίτες. Κάθε δράση σε εξέλιξη (όπως η ανάπλαση της παραλιακής ζώνης του Αιγίου) πρέπει να εξεταστεί με βασικό γνώμονα την εύκολη και δωρεάν χρήση από τους δημότες και ιδίως τις κοινωνικές ομάδες (ηλικιωμένοι, παιδιά, νέες μητέρες) που έχουν ανάγκη καθημερινής χρήσης ελεύθερων χώρων χωρίς δαπάνη χρημάτων.
• Άμεση πρόσβαση για όλους σε όλες τις κοινωνικές υποδομές – δημόσιες υπηρεσίες. Αγώνας για διατήρηση υπηρεσιών στο Δήμο Αιγιάλειας και αποκέντρωση αυτών στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό.
• Εξασφάλιση ανεμπόδιστης μετακίνησης για πεζούς και ποδηλάτες. Σημειακές παρεμβάσεις ανάπλασης χαμηλού κόστους, διαπλάτυνση πεζοδρομίων γύρω από και στις διασταυρώσεις μεγάλων οδών. Άμεση αποκαθήλωση παράνομων διαφημιστικών πινακίδων. Απομάκρυνση εγκαταλελειμμένων αυτοκινήτων από αστικούς και αγροτικούς δρόμους.
• Δημιουργία ασφαλούς δικτύου περιπατητικών διαδρομών και ποδηλατοδρόμων στην περιφέρεια αστικών περιοχών (π.χ. προς Αλυκή ή Νοσοκομείο στο Αίγιο) και κατά μήκους των ποταμών και της παλαιάς σιδηροδρομικής γραμμής.
• Παρέμβαση στον τρόπο εκτέλεσης έργων ώστε να διασφαλίζεται και να επιβάλλεται η αποκατάσταση όλων των χώρων εκτέλεσης έργων.
• Αξιοποίηση των αδρανών υποδομών του Δήμου όπως πχ το εγκατεστημένο αλλά εν αχρηστία δίκτυο οπτικών ινών.

9.   Κοινωνική πολιτική – αλληλεγγύη

Ο Δήμος οφείλει να δημιουργήσει ανάχωμα προστασίας της κοινωνίας από τις επιπτώσεις της κρίσης και να ενδυναμώσει την αυτοπεποίθηση των πολιτών και το αίσθημα ελπίδας.  Βασικό εργαλείο είναι η δημιουργία δικτύων κοινωνικής αλληλεγγύης με κοινωνικό έλεγχο και σε συνεργασία με εθελοντικές ομάδες και δομές κοινωνικής οικονομίας. Ο Δήμος έχει τη δυνατότητα να ενισχύσει αυτόν τον τομέα, ο οποίος ενεργοποιεί την κοινωνία και έχει μεγάλο αντίκτυπο. Στόχος των δράσεων πρέπει να είναι οι κοινωνικά αποκλεισμένοι από την αγορά εργασίας και από την μόρφωση, οι έμποροι – επαγγελματίες που χρεοκοπούν, οι χρόνια πάσχοντες, Α.Μ.Ε.Α., ανασφάλιστοι, μετανάστες, ρομά , τοξικοεξαρτώμενοι.

Άμεσες προτεραιότητες είναι:

• Η καταγραφή όλων των οικογενειών του δήμου καθώς και μεμονωμένων ατόμων που ζουν σε συνθήκες ανέχειας, πείνας και εξαθλίωσης.
• Η προστασία ευάλωτων κοινωνικών ομάδων (κάλυψη βασικών αναγκών: σίτιση, θέρμανση, ηλεκτροδότηση, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη – επέκταση κοινωνικών παντοπωλείων). Αυτό περιλαμβάνει ενίσχυση των υπαρχόντων και ανάπτυξη νέων κοινωνικών δράσεων για την ενίσχυση των οικονομικών αδύναμων οικογενειών (κοινωνικό φαρμακείο, κοινωνικό φροντιστήριο, παροχή τροφίμων και ειδών διαβίωσης).  Υποστήριξη στην τρίτη ηλικία –Πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας –ΑΜΕΑ.
• Ενεργοποίηση της Επιτροπής Απασχόληση και Επιχειρηματικότητα με αρμοδιότητες τη συμβουλευτική υποστήριξη των ανέργων και εργαζομένων, τον επαγγελματικό προσανατολισμό, την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας.
• Η έκδοση Κάρτας Κοινωνικής  Προστασίας η οποία θα εκδίδεται με συγκεκριμένα κριτήρια και διαβαθμισμένες καλύψεις, θα ανανεώνεται σε τακτά διαστήματα και χρησιμοποιείται για παροχές που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα του Δήμου προς συμπολίτες μας με οξυμένα προβλήματα.
• Η αξιοποίηση των υπαρχόντων υποδομών (κτήρια, εξοπλισμός, υπηρεσίες κ.λπ.) με την συμμετοχή της κοινωνίας (συλλόγων, κινήσεων πολιτών, εθελοντών, επαγγελματικών – επιστημονικών φορέων).
• Η εκπόνηση συγκεκριμένου σχεδίου δράσης για διατροφική επάρκεια – ασφάλεια σε επίπεδο Δήμου.
• Η νομική υποστήριξη δημοτών που υφίστανται την εξοντωτική επίδραση του μνημονίου (ρύθμιση δανείων, πλειστηριασμοί, «χαράτσια», εργασιακά).
• Η δημιουργία δικτύου βρεφονηπιακών σταθμών με τη στήριξη του Δήμου.
• Η διευκόλυνση της μετακίνησης πεζών, των ΑμεΑ, των ποδηλατών και της άμεσης και δωρεάν πρόσβασης σε όλες τις δημοτικές και δημόσιες υπηρεσίες.
• Η δημιουργία υπηρεσιακής δομής Κοινωνικής Προστασίας και Αλληλεγγύης με αρμοδιότητες προώθησης της κοινωνικής ένταξης ευπαθών ομάδων, ψυχοκοινωνικής στήριξης και νομικής πληροφόρησης των πολιτών, ανάπτυξη του εθελοντισμού με εκπαίδευση πολιτών – ομάδων στόχων.
• Η στήριξη συνεργατικών σχημάτων κοινωνικής οικονομίας και όλων των υπόλοιπων δράσεων αλληλεγγύης από φορείς, με την έμπρακτη συμμετοχή του Δήμου
• Στήριξη μειονοτήτων, μεταναστών και άλλων ευπαθών ομάδων σε συμφωνία με την ελληνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία και τις διεθνείς συμβάσεις.

10.                Πολιτισμός – Αθλητισμός

Ο πολιτισμός αποτελεί βασικό στοιχείο κοινωνικής συνοχής. Ο πολιτισμός πρέπει να εκδηλώνεται ως ελεύθερη έκφραση, διαρκής κίνηση δημιουργών, καλλιτεχνικών ομάδων, εκπροσώπων νεολαίας και δημιουργικής δραστηριότητας, εναλλακτικής και οριζόντιας καλλιτεχνικής παραγωγής. Ο Δήμος, επίσης, θα πρέπει να εκφράζει στη στήριξή του σε όλα τα αθλητικά σωματεία της περιοχής με κριτήρια που αφορούν στην κοινωνική προσφορά, την έμφαση σε δουλειά υποδομής, την προσφορά στη νεολαία. 

Επιμέρους συγκεκριμένες προτεραιότητες με βάση τα παραπάνω είναι:

• προστασία και ανάδειξη του πολιτιστικού κεφαλαίου, της τοπικής πολιτιστικής ταυτότητας και της ιστορικής μνήμης και η χρήση αυτής ως βάση για την ανάπτυξη άλλων πολιτικών όπως στον τουρισμό και την παιδεία
• Προστασία και ανάδειξη Αρχαίου Θεάτρου Αιγείρας, ανάδειξη του αρχαιολογικού χώρου Τραπεζάς και της αρχαίας διαδρομής Αίγιο – Τραπεζά/Δάφνες – Ρακίτα, δημιουργία  σιδηροδρομικού μουσείου στο Διακοφτό.
• Διατήρηση ιδρύματος Γκάτσου, ενίσχυση των πολιτιστικών δραστηριοτήτων της Ακράτας (Αναγέννηση, φιλαρμονική, πινακοθήκη).
• Στήριξη των φιλαρμονικών και ενσωμάτωσή τους στην τακτική πολιτιστική δράση κάθε δημοτικής ενότητας.
• Σύγχρονη βιβλιοθήκη με χρήση νέων τεχνολογιών στο Αίγιο. Ανάδειξη κτηρίου «Παναγιωτόπουλου» ως χώρου ανοιχτού στην κοινωνία, με μόνιμες και περιοδικές εκθέσεις και πινακοθήκη. Τακτική λειτουργία δημοτικού κινηματογράφου και για τα σχολεία. Συνεργασία με παράγοντες πολιτισμού στην Πάτρα (ΔΗΠΕΘΕ, ορχήστρες, Πανεπιστήμιο, Καρναβάλι).
• Συνεργασία με εκπαιδευτικά ιδρύματα για μελέτες και παρεμβάσεις στον αστικό χώρο και στον πολιτισμό.
• Στήριξη και αναβάθμιση των τοπικών γιορτών και φεστιβάλ (παραδοσιακές γιορτές, γιορτές κρασιού, ελιάς σταφίδας, σαρδέλας κ.λπ.) όπως και στήριξη φεστιβάλ άλλων φορέων (π.χ. χορού, θεάτρου). Αυτό θα επιτυγχάνεται και μέσω των τοπικών συλλόγων και φορέων και όχι μόνο μέσω του μονοπωλίου της ΔΗΚΕΠΑ
• Δημιουργία μουσείου σταφίδας και συναφών με αυτό δραστηριοτήτων (εκπαιδευτικά προγράμματα, υλικό κ.λπ.)
• Συνολικό σχέδιο διαχείρισης όλων των αθλητικών γηπέδων και εγκαταστάσεων του Δήμου με σκοπό ανεύρεσης οικονομικού τρόπου ανάδειξης και συντήρησής τους προς στήριξη της κοινωνίας και του ερασιτεχνικού αθλητισμού.
• ‘Αμεσα δημιουργία εγκαταστάσεων αθλοπαιδιών με μικρό κόστος σε  πλατείες της πόλης του Αιγίου του διακοπτού, παραλία  Ακράτας.
•  Ιδιαίτερη ενίσχυση του θαλάσσιου αθλητισμού. Ο Δήμος πρέπει να ενισχύσει τα ναυταθλητικά σωματεία και να διαδώσει τον ναυταθλητισμό με ειδικό πρόγραμμα ενημέρωσης και ενίσχυσης συμμετοχής των παιδιών.
• Προσεκτική εξέταση δυνατότητας λειτουργία κολυμβητηρίου ενεργοποιώντας συμπράξεις με τον ιδιωτικό τομέα.
• -Μελέτη  δημιουργίας  ποδηλατόδρομου – περιπάτου  περιμετρικά της πόλης του Αιγίου (διαδρομή  στάδιο – ανατολικά  στον παράπλευρο δρόμο της Ε.Ο. – Σελινούντας – βόρεια κατά μήκος του παραποτάμιου δρόμου  – Βαλιμίτικα – δυτικά κατά μήκος του παράπλευρου δρόμου της σιδηροδρομικής γραμμής – Αλυκή)
• Μελέτη  δημιουργίας  πίστας Καγιάκ στον ποταμό Σελινούντα μήκους 10 χλμ.

11.                Λειτουργία θεσμών

Ο Δήμος πρέπει να αφουγκράζεται τον κάθε δημότη, τις συνελεύσεις της γειτονιάς, τους φορείς, τα σωματεία, τους συλλόγους, τις κοινότητες, και να τους κάνει συμμέτοχους στις αποφάσεις.

Εμείς δεσμευόμαστε για:

• Εμβάθυνση στη Δημοκρατία, όριο στις θητείες, απλή αναλογική σε κάθε διαδικασία εκλογής, ενίσχυση τοπικών αποφάσεων, τοπικά δημοψηφίσματα.
• Υλοποίηση του Οργανισμού Εσωτερικής Λειτουργίας του Δήμου. Ανοικτές θεματικές επιτροπές, διαπαραταξιακές επιτροπές και εθελοντικές επιτροπές στήριξης του Δήμου σε ειδικευμένα ζητήματα αποτελούμενες από εκπροσώπου επιστημονικών και επαγγελματικών φορέων.
• Ενεργοποίηση της κοινωνικής συμμετοχής – ουσιαστική λειτουργία των επιτροπών διαβούλευσης με αποφασιστικό ρόλο. Αναλογική εκπροσώπηση όλων των κοινωνικών ομάδων
• Συνεδριάσεις του Δ. συμβουλίου εναλλάξ  σε Αίγιο, Διακοπτό, Ακράτα, Συμπολιτεία, Ερινεό.
• Ανοιχτές Λαϊκές Συνελεύσεις μια φορά το χρόνο σε όλα τα Δ.Δ. του Δήμου παρόντος τουλάχιστον ενός Αντιδημάρχου. Οι αποφάσεις τους θα έρχονται ως  θέματα ημερήσιας διάταξης στο Δημοτικό Συμβούλιο.
• Πρόσκληση όλων των Συλλογικών Φορέων των πολιτών  για κατάθεση –καταγραφή επαξεργασμένων θέσεων – προτάσεων στον τομέα δραστηριότητάς τους
• Συζήτηση στο Δ. Συμβούλιο των θεμάτων που θέτουν  εγγράφως οι πολίτες.
• Δημιουργία χώρου στην ιστοσελίδα του Δήμου για διαδικτυακή μετάδοση και διαβούλευση επί των θεμάτων ημερήσιας διάταξης των συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου και σταδιακά, όλων των συλλογικών οργάνων του Δήμου Δημιουργία ιστοσελίδας για διευκόλυνση και επιτάχυνση της διαδικασίας προκήρυξης και κατάθεσης προσφορών.
• Συμμετοχικός προϋπολογισμός, έλεγχος της οικονομικής διαχείρισης από συλλογικό όργανο, εξοικονόμηση πόρων, οικονομική αυτοτέλεια, διαφανείς προσλήψεις, προμήθειες του Δήμου κατόπιν διαγωνισμού, έστω πρόχειρου.
• Αποκέντρωση επιπλέον πόρων προς την περιφέρεια του Δήμου. Απόδοση και διαχείριση από κάθε κοινότητα όλων των χρηματικών πόρων που της αναλογούν από ανταποδοτικά τέλη (π.χ. ύδρευση).
•  Θέσπιση Κανονισμών λειτουργίας και προστασίας του δημόσιου χώρου
• Αξιοποίηση, κατάρτιση, ενεργοποίηση του συνόλου του προσωπικού του Δήμου για να καλυφθούν όσο το δυνατόν περισσότερες ανάγκες χωρίς την ανάγκη εξωτερικών συνεργατών.
• Διαφάνεια και αξιοκρατία στις προσλήψεις προσωπικού

ΙV. ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

12.                Βιώσιμη Οικονομία

Στην επόμενη πενταετία η τοπική οικονομία καλείται να αναπτυχθεί  μέσα από ένα θεσμικό πλαίσιο περιφερειακού αναπτυξιακού σχεδιασμού που σχεδιάζεται από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, που επιδιώκει ανταγωνιστικό περιβάλλον με συνθήκες ελεύθερης αγοράς και έμφαση στην καινοτομία και την «έξυπνη εξειδίκευση». Παρά τις όποιες ευκαιρίες δημιουργούνται από αυτές τις προοπτικές, αυτό το θεωρητικό πλαίσιο δεν μπορεί να καλύψει τις βασικές ανάγκες ανόρθωσης της οικονομίας – ιδιαίτερα στην Αιγιάλεια.

12.1.   Πρωτογενής τομέας και μεταποίηση

Ο πρωτογενής τομέας (γεωργία, κτηνοτροφία) πρέπει να γίνει βασικός μοχλός ανόρθωσης της οικονομίας. Η έμφαση πρέπει να δίνεται όχι μόνο στα τέσσερα δυναμικά εξαγωγικά προϊόντα της περιοχής (σταφίδα, ελιές, εσπεριδοειδή, κρασί) αλλά και σε όλα τα τοπικά και παραδοσιακά προϊόντα (τα οποία είναι αποδεδειγμένα κατάλληλα και προσαρμοσμένα στις τοπικές συνθήκες) και στα προϊόντα που εξασφαλίζουν διατροφική αυτάρκεια σε βάθος χρόνου (κηπευτικά, σιτηρά, πατάτες κ.λπ.).

Πρέπει να δοθεί μεγάλη σημασία στους συνεταιρισμούς και σε άλλες μορφές κοινωνικής οικονομίας, στην μικρής κλίμακας παραγωγή και την οικογενειακή γεωργία.

Συνεπώς, χρειάζονται τόσο οι ευρύτερες πολιτικές marketing για προώθηση των δυναμικών προϊόντων (όπως brand name της Αιγιάλειας, σήματα ποιότητας, καμπάνιες, επέκταση προϊόντων ΠΟΠ) όσο και πολιτικές στήριξης της τοπικής παραγωγής και κατανάλωσης σε κάθε σημείο του Δήμου.

Η ποιότητα των προϊόντων ήταν ανέκαθεν το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της Αιγιάλειας και ο Δήμος, μαζί με τους παραγωγούς, πρέπει να εγγυώνται γι αυτήν.

Η τοπικότητα, η πολιτιστική ταυτότητα, τα τοπικά προϊόντα (με χαμηλής έντασης τοπική μεταποίηση), το τοπικό καλάθι προϊόντων, οι τοπικές λαϊκές αγορές, τα τοπικά σύμφωνα ποιότητας, η παραδοσιακή διατροφή πρέπει να αποτελούν τον πρώτο ωφελούμενο από κάθε δράση που σχετίζεται με ενίσχυση του πρωτογενούς τομέα, των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, των λαϊκών αγορών, του τουρισμού κ.λπ.

Ταυτόχρονα, πρέπει να προωθηθούν προϊόντα που είναι ασφαλή για τον καταναλωτή και προϊόντα που προέρχονται από γεωργικές πρακτικές που δεν επιβαρύνουν το περιβάλλον και τους φυσικούς πόρους (χημικά, κατασπατάληση νερού, διάβρωση εδάφους κ.λπ.). Αυτό σημαίνει προώθηση της βιολογικής γεωργίας και κάθε μορφής ήπιων πρακτικών γεωργίας και κτηνοτροφίας.

Τέλος, είναι απαραίτητη η προστασία της παραγωγικής γης από αλλαγές στη χρήση.

Τα παραπάνω σημαίνουν μια σειρά από συγκεκριμένες πολιτικές προτεραιότητες όπως:

• Στήριξη, μικρομεσαίων αγροτών-οικογενειακής γεωργίας- διαμόρφωση δικτύων παραγωγών-καταναλωτών, κινημάτων χωρίς μεσάζοντες και δίκτυα αλληλεγγύης.
• Ενεργός συμμετοχή της κοινωνίας της υπαίθρου και ειδικά των αγροτών στη διαμόρφωση πολιτικών και την υλοποίησή τους.
• Έμφαση στη συλλογικότητα, την αναγέννηση του συνεταιρισμού, των τοπικών κοινοτήτων. Αυτό-οργάνωση των αγροτών σε  δημοκρατικά-συμμετοχικά, συνεταιριστικά και ευρύτερα συνεργατικά σχήματα.
• Εμπλοκή των ειδικών επιστημόνων, της Πανεπιστημιακής κοινότητας και των ερευνητικών κέντρων αλλά και των επαγγελματιών μεταποίησης, εμπορίας αγροτικών εφοδίων και φορέων.
• Αυστηρή ιεράρχηση προτεραιοτήτων και κοινωνικό έλεγχο για κάθε προτεινόμενο έργο. Βασικό σκεπτικό είναι η κάλυψη και μελλοντικών αναγκών και η δυνατότητα συντήρησης στο μέλλον.
• Τοπικά Σύμφωνα ποιότητας και δημιουργία τοπικής ταυτότητας στα αγροτικά προϊόντα. Αυτό περιλαμβάνει και σήματα ποιότητας από τον Δήμο για προϊόντα τοπικής προέλευσης.
• Προστασία φυσικών πόρων και ιδιαίτερα του νερού. Προώθηση οικονομικών μεθόδων άρδευσης με έμφαση στην εξοικονόμηση νερού και προσαρμογής στις κλιματικές αλλαγές (ιδιαίτερα για ελαιοπαραγωγούς).
• Επέκταση λαϊκών αγορών με έμφαση στα τοπικά προϊόντα σε όλες τις δημοτικές κοινότητες
• Επίστρωση αγροτικών δρόμων σε ετήσια βάση, εξασφάλιση πρόσβασης σε αγροτικές περιουσίες για όλους.

• Δημιουργία γραφείου Αγροτικής ανάπτυξης του Δήμου για συντονισμό των δράσεων ανάμεσα στις οποίες περιλαμβάνονται οι παρακάτω:

• Ενίσχυση και προώθηση όλων των τοπικών ποικιλιών ανεξάρτητα από το αν έχουν ή όχι άλλου είδους πιστοποίηση.
• Ενδυνάμωση του τοπικού δικτύου παραγωγών σε στρατηγικές επικοινωνίας και τυποποίησης προϊόντων.
• Δημιουργία Κοινότητας Παραγωγών θα μπορεί να ρυθμίζει και να προστατεύει την παραγωγή με τη δυνατότητα υλοποίησης δράσεων προώθησης και πώλησης σε στενή συνεργασία με τους παραγωγούς.
• Ειδικό σχέδιο ανάδειξης της μαύρης σταφίδας ως σύμβολο της Αιγιάλειας, σε συνέργεια με άλλες πολιτικές (τουρισμός, περιβάλλον, οικονομία). Το ίδιο μπορεί να επεκταθεί σε άλλα προϊόντα που χαρακτηρίζουν την περιοχή, όπως το λεμόνι και το λάδι.
• Ενθάρρυνση των νέων παραγωγών με έμφαση σε δράσεις εξωστρέφειας και στην υιοθέτηση καινοτόμων πρακτικών.
• Σε συνεργασία με την Περιφέρεια Δυτ. Ελλάδας, σχεδιασμός δημιουργίας δημοπρατηρίου τοπικών προϊόντων.
• Σταθερή θέση για τον αποκλεισμό των μεταλλαγμένων από την Αιγιάλεια.

12.2.   Εμπόριο και υπηρεσίες

• Η εμπορική κίνηση στα αστικά κέντρα του Δήμου πρέπει να ενισχυθεί με δράσεις όπως ανασχεδιασμός των εμπορικών κέντρων, διευκόλυνση της πρόσβασης και αξιοποιώντας τις χρηματοδοτήσεις από τη νέα προγραμματική περίοδο.
• Επιδίωξη δημιουργίας βιοτεχνικού πάρκου και προσέλκυσης επιχειρήσεων με αξιοποίηση των προτεραιοτήτων της νέας προγραμματικής περιόδου.
• Αναζωογόνηση της απασχόλησης στον κατασκευαστικό τομέα μέσω  σχεδίων ενεργειακής αναβάθμισης των κτηρίων, κατασκευής κτηρίων με σύγχρονα πρότυπα (π.χ. βιοκλιματική αρχιτεκτονική), αξιοποίηση παλαιών και εγκαταλελειμμένων κτηρίων και επανασχεδιασμό των πολεοδομικών ιστών αποτρέποντας την άναρχη επέκταση.
• Γραφείο υποδοχής νέων επενδυτών – επαγγελματιών και σύνδεση με τα προγράμματα καινοτομίας – έξυπνης εξειδίκευσης και των υπολοίπων χρηματοδοτικών μέσων
• Συνεργασία Δήμου με τον Εμπορικό Σύλλογο και άλλους επαγγελματικούς φορείς για νέα πολιτική δημοτικών τελών και άλλων μέσων ελάφρυνσης του κόστους λειτουργίας των επιχειρήσεων.
• Συνεργασία Δήμου με ιδιοκτήτες ακινήτων ώστε να προωθηθεί ελκυστική πολιτική ενοικίων για εγκατάσταση επαγγελματιών και οικογενειών στην περιοχή.
• Παρέμβαση στον τρόπο εκτέλεσης έργων ώστε να διασφαλίζονται τα εργασιακά δικαιώματα και να ενθαρρύνεται η απασχόληση ντόπιων εργατών.

12.3.   Τουρισμός συνδεδεμένος με την κοινωνία

Επιλέγουμε μια διαφορετική κατεύθυνση στον τουρισμό, σε συνέργεια με τις τοπικές ανάγκες και ιδιαιτερότητες, έμφαση στην ανάδειξη της «τοπικής εμπειρίας», στα μικρά μεγέθη και στη  διανομή το εισοδήματος σε όσο το δυνατό περισσότερους πολίτες.

Διαφωνούμε με τις μεγάλες  τουριστικές μονάδες (all inclusive) και τα γήπεδα golf, οι οποίες δεσμεύουν τους φυσικούς πόρους (ιδίως το νερό) ανταγωνίζονται ευθέως τον παραδοσιακό τουρισμό, τις παραδοσιακές χρήσεις γης, τους φυσικούς πόρους και τα μικρά εισοδήματα. Πρέπει, και εδώ, να τονίσουμε ότι στήριξη του τουρισμού δεν σημαίνει, απαραίτητα, μεγάλα έργα και νέα οδικά δίκτυα.

Σημειώνουμε, επίσης, ότι το «τουριστικό προϊόν» εξαρτάται από την απόδοση του Δήμου σε πολλούς άλλους τομείς  όπως η καθαριότητα και η διαχείριση απορριμμάτων, η γενική εικόνα των αστικών κέντρων, η ασφάλεια, η ποιότητα νερού, η αποχέτευση κ.ο.κ.

Ο σχεδιασμός στηρίζεται στις εξής κατευθύνσεις:

• Έργα στήριξης του εναλλακτικού τουρισμού στην Αιγιάλεια (οικοτουρισμός, αγροτουρισμός, ορειβασία, καγιάκ, ποδηλατικός τουρισμός, πεζοπορικός τουρισμός, αναρρίχηση, διάσχιση/κατάβαση ποταμών και φαραγγιών κ.λπ.), όπως η διαφύλαξη των σημαντικών φυσικών πόρων (ακτές, θάλασσα), η συντήρηση /διατήρηση των μνημείων, η καθαριότητα, η ανάδειξη των τοπικών ιδιαιτεροτήτων, η μείωση του κόστους λειτουργίας (π.χ. με εξοικονόμηση πόρων και ενέργειας).

• Έργα στήριξης του οικογενειακού τουρισμού (που είναι κυρίαρχος στην Αιγιάλεια) με αναβάθμιση συλλογικών αγαθών όπως οι ασφαλείς ποδηλατόδρομοι και πεζόδρομοι, οι χώροι παιχνιδιού για τα παιδιά, πολιτιστικές δραστηριότητες και εναλλακτικές δραστηριότητες για νέους κ.λπ.

• Δίκτυο ορεινών διαδρομών και «δρόμου της σταφίδας» κατά μήκος της ημιορεινής ζώνης.

• Σύνδεση ταυτότητας της Αιγιάλειας με γνωστά ιστορικά ή πολιτιστικά στοιχεία (Ύδατα Στυγός, Γκόλφω, «Θίασος» Θ. Αγγελόπουλου κ.λπ.). Προώθηση θρησκευτικού τουρισμού σύμφωνα και με τα ευρύτερα σχέδια της Περιφέρειας
• Προώθηση του θαλάσσιου τουρισμού με δημιουργία μαρίνας και χώρου διαχείμασης τουριστικών σκαφών  στο χώρο του λιμανιού Αιγίου (και στη θέση του μάλλον άχρηστου νέου λιμανιού).

12.4.   Κοινωνική οικονομία

Η κοινωνική οικονομία αποτελεί πολύτιμο εργαλείο στα χέρια της κοινωνίας. Δημιουργεί απασχόληση, στηρίζει την κοινωνική αλληλεγγύη, προστατεύει την κοινωνική συνοχή, αξιοποιεί το δυναμικό της κοινωνίας και ιδιαίτερα των νέων και δημιουργεί ευρύ κλίμα αισιοδοξίας και δημιουργικότητας.  Βασικές κατευθύνσεις είναι:

• Συμμετοχή της Αυτοδιοίκησης σε Κοινωνικές Συμπράξεις και υποστήριξη  πρωτοβουλιών όπως οι Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις και άλλα συνεργατικά σχήματα.
• Στήριξη προγραμμάτων που δημιουργούν θέσεις απασχόλησης στηρίζοντας την κοινωνική συνοχή (π.χ. προστασία ηλικιωμένων), την τοπική παραγωγή (π.χ. οικιακή σαπωνοποιία) και τη χωρίς κόστος διαβίωση (π.χ. συστήματα ανταλλακτικής οικονομίας)
• Αξιοποίηση δημοτικής ή δημόσιας περιουσίας όπως κτηρίων, εγκαταστάσεων, χώρων κατασκηνώσεων, παλαιών σχολείων, εκτάσεων προς καλλιέργεια κ.λπ. Σε αυτά περιλαμβάνεται και η διεκδίκηση για κοινοφελή σκοπό και ακινήτων που δεν ανήκουν στο Δήμο όπως οι παλαιοί σταθμοί του ΟΣΕ. Η παραχώρηση αυτών των εγκαταστάσεων αποτελεί μια έμπρακτη συνεισφορά του Δήμου προς τις δομές κοινωνικής οικονομίας (καλλιέργεια γης – δημοτικοί λαχανόκηποι, κοινωνική αλληλεγγύη, φροντίδα αστέγων – απόρων, πολιτισμός, κοινωνικές επιχειρήσεις).

13.              Στήριξη της ημιορεινής – ορεινής ζώνης

Η στήριξη της οικονομίας, της ποιότητας ζωής και του περιβάλλοντος στα ενδότερα του Δήμου Αιγιαλείας αποτελεί κεντρικό στρατηγικό μας στόχο ως προϋπόθεση για την ευημερία ολόκληρου του Δήμου. Δίχως  δυναμική και παραγωγική ύπαιθρο και υγιές περιβάλλον, τα αστικά κέντρα είναι τελεσίδικα καταδικασμένα.

Ο σχεδιασμός περιλαμβάνει πολλές και ποικίλες δράσεις:

• Ενίσχυση της αγροτικής οικονομίας με στήριξη των παραγωγών, προώθηση των τοπικών προϊόντων, μείωση του κόστους παραγωγής, περιορισμό της σπατάλης ενέργειας και νερού.
• Προστασία των νερών. Μικρά αποκεντρωμένα έργα ύδρευσης με γενικό στόχο την απεξάρτηση από τις γεωτρήσεις και την εξοικονόμηση.
• Προστασία των εδαφών και του υδροφόρου ορίζοντα από τη ρύπανση, προώθηση αειφόρων πρακτικών γεωργίας και κτηνοτροφίας και ιδίως βιολογική γεωργία – κτηνοτροφία
• Ζωντάνεμα των χωριών με στήριξη όλων των κοινωνικών υποδομών όπως ιατρεία, τοπική ηλεκτρονική εξυπηρέτηση δημοτών, προσπάθεια για επαναλειτουργία επιλεγμένων περιφερειακών σχολικών μονάδων, εξοπλισμό των Δημοτικών γραφείων.
• Αποκέντρωση των πόρων του Δήμου και των σημαντικών πόρων του ΕΣΠΑ προς την περιφέρεια ώστε να προωθείται η περιφερειακή εμπορική δραστηριότητα και η δημιουργία ανεξάρτητων περιφερειακών οικιστικών κέντρων με βασικές παροχές και υποδομές.
• Στήριξη τακτικής δημόσιας συγκοινωνίας με όλες τις περιοχές του Δήμου ως απαραίτητης επένδυσης η οποία αποδίδει μεσοπρόθεσμα.
• Διεκδίκηση ολοκλήρωσης του δασικού κτηματολογίου ώστε και να προστατευτούν τα δάση και να αξιοποιηθούν οι παραγωγικές εκτάσεις που έχουν μείνει επί χρόνια σε αχρηστία. Προστασία και ανασύσταση των καμένων δασών και των φυσικών περιοχών ως βασική προϋπόθεση για την στήριξη της οικονομίας
• Ανάδειξη της μοναδικής ζώνης αμπελουργικού τοπίου της ημιορεινής Αιγιάλειας και προϊόντων της. Έτσι ανοίγονται πολλές δυνατότητες χρηματοδότησης και σύνδεσης με άλλες δράσεις, όπως τουρισμός, περιβάλλον, φυσικοί πόροι κ.λπ.
• Σύνδεση ορεινών μονοπατιών σε ενιαίο δίκτυο και ανάδειξη του Αμπελουργικού Τοπίου Αιγιαλείας με οριζόντια περιπατητική, ποδηλατική και ιππική διαδρομή κατά μήκος της Αιγιάλειας.
• Προώθηση ποικίλων μορφών εναλλακτικού τουρισμού (περιπατητικός, αγροτουρισμός, οικοτουρισμός, αναρρίχηση και άλλες ειδικές μορφές τουρισμού).
• Σχέδιο ενίσχυσης της ορεινής κτηνοτροφίας με πρόγραμμα ηλεκτροδότησης στάβλων με ΑΠΕ, δημιουργία δικτύου από ποτίστρες ζώων (επισκευή παλαιών, δημιουργία νέων), στέγαστρα προστασίας από δυσμενείς καιρικές συνθήκες, διερεύνηση δυνατότητας ενίσχυσης με ζωοτροφές στις καμένες περιοχές, μελέτη βοσκοϊκανότητας για σταδιακή επαναφορά ελεγχόμενης βόσκησης σε περιοχές που έχουν ανακάμψει από τις πυρκαγιές
• Συντήρηση του υπάρχοντος οδικού δικτύου ως μέτρου στήριξης της οικονομίας και σύνδεσης των δημοτικών κοινοτήτων με την παραλιακή ζώνη. Πρέπει να τονισθεί ότι η αγροτική οδοποιία μπορεί να χρηματοδοτηθεί επαρκώς μόνο αν ενταχθεί σε ολοκληρωμένα σχέδια διαχείρισης των αγροτικών περιοχών.
• Αναγέννηση των εγκάρσιων συνδέσεων μεταξύ ορεινών οικισμών στη λογική που στήριξε για πολλούς αιώνες τη ζωή στα ενδότερα της Αιγιάλειας. Οι συνδέσεις αυτές προσφέρουν σημαντική εναλλακτική διαδρομή ασφαλείας έναντι των παραλιακών αξόνων καθώς και εναλλακτικές τουριστικές διαδρομές.
• Οικολογική διαχείριση απορριμμάτων ώστε να περιοριστεί στο ελάχιστο το κόστος και η ανεξέλεγκτη απόθεση τους σε φυσικές περιοχές. Προώθηση μικρών μονάδων κομποστοποίησης και αξιοποίησης αγροτικών υπολειμμάτων.

14.                Επόμενη Προγραμματική Περίοδος

Οι πόροι της επόμενης προγραμματικής περιόδου (Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης) θα αποτελούν το βασικό εργαλείο κοινωνικής πολιτικής για το Δήμο. Παρά τις θεμελιώδεις διαφωνίες μας στην πολιτική κατεύθυνσης και εξειδίκευσης αυτών των πόρων, δεν παύει να ισχύει το ότι αυτοί οι πόροι μπορούν να αξιοποιηθούν προς όφελος της κοινωνίας και ότι η αυτοδιοίκηση – στερημένη από τις βασικές πηγές χρηματοδότησης όπως οι Κεντρικοί Αυτοτελείς Πόροι και οι Δημόσιες Επενδύσεις – δεν έχει πολλές εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης. Η επόμενη προγραμματική περίοδος θα αφορά, πρακτικά, στους μόνους διαθέσιμους πόρους για την αυτοδιοίκηση.

Βασικές μας προτεραιότητες:

• Άμεση διαβούλευση και συνδιαμόρφωση του πλάνου για την επόμενη προγραμματική περίοδο. Η απουσία αυτής της διαβούλευσης μέχρι τώρα αποτελεί μεγάλη χαμένη ευκαιρία για την Αυτοδιοίκηση.
• Τοπικά και Περιφερειακά Σχέδια για την απασχόληση και τη βιωσιμότητα έτοιμα για ένταξη σε επόμενες αναθεωρήσεις.
• Αξιοποίηση του αδιάθετου ΕΣΠΑ /κριτήρια διανομής, σχεδιασμός μορφών αλληλεγγύης και κοινωνικής οικονομίας.
• Απευθείας χρηματοδότηση της Αυτοδιοίκησης για την υλοποίηση βιώσιμων σχεδιασμών της κι όχι μέσω της κεντρικής εξουσίας.
• Ελεγκτικοί  θεσμοί από την κοινωνία.
• Σύσταση ειδικής επιτροπής παρακολούθησης της πορείας του προγράμματος της επόμενης προγραμματικής περιόδου από στελέχη του Δήμου, εκπροσώπους των επιστημονικών και επαγγελματικών φορέων και οργανώσεις των πολιτών.

• Ριζική αλλαγή νοοτροπίας στον χειρισμό των διεθνών προγραμμάτων και συνεργασιών όπως αυτά για ενίσχυση καινοτομίας και ψηφιακή σύγκλιση, ανταλλαγή εμπειριών και διεθνείς συνεργασίες (π.χ. INTEREG). Πρέπει να πάψουμε να τα βλέπουμε ως ευκαιριακή απορρόφηση κονδυλίων και να τα κάνουμε ουσιαστικές δράσεις που στοχεύουν στην επίλυση τοπικών προβλημάτων, με  χειροπιαστά αποτελέσματα και με «παραδοτέα» που πραγματικά χρειάζεται η κοινωνία.