Αναγκαζόμαστε να επαναλάβουμε, για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες μέρες, πράγματα αυτονόητα για τη συνείδηση του δημοκρατικού πολίτη: δεν παζαρεύουμε την ψήφο μας, ούτε την ψήφο των υποστηρικτών μας.
Εμείς που στηλιτεύσαμε την αντιδημοκρατική συμπεριφορά των αντιπάλων μας, η οποία -δυστυχώς για όλους μας- στηριζόταν στον πειθαναγκασμό και όχι στην πειθώ, πως είναι δυνατόν να επικροτήσουμε τώρα αυτές τις συμπεριφορές;
Εμείς που προσπαθήσαμε να διεμβολίσουμε το δημοτικό κατεστημένο, πως είναι δυνατόν να το στηρίξουμε τώρα;
Εμείς που ζητήσαμε στον πρώτο γύρο από τους δημότες να ψηφίσουν κατά συνείδηση, πως είναι δυνατόν να ζητήσουμε κάτι διαφορετικό στο δεύτερο γύρο;
Εμείς δεν κάνουμε ιδιοτελείς συμμαχίες και συναλλαγές, γιατί θεωρούμε αυτές τις συμπεριφορές κατάντια για το δημόσιο βίο.
Δεν το λέμε με πικρία ή εμπάθεια, αλλά δεν πιστεύουμε ότι έχει κάποια διαφορά αν κερδίσει ο ένας ή ο άλλος.