«Με αφορμή άρθρο τοπικής εφημερίδας σχετικά με την επίκληση συμπολιτών μας, στην παραλία της Αλυκής, στον κραταιό Αλέξανδρο και την οποία με έκπληξη διαβάσαμε, θεωρούμε ως αναγκαίο καθήκον μας, να προβούμε σε μια σύντομη ενημέρωση για την φύση, τις καταβολές και τις επιδιώξεις των νεοπαγανιστικών και αρχαιολατρικών κινημάτων και να επιστήσουμε την προσοχή του χριστεπώνυμου πληρώματος της τοπικής μας Εκκλησίας γι’ αυτή την νέα απειλή του παρελθόντος» τονίζει σε ανακοίνωσή της η Ιερά Μητρόπολη Καλαβρύτων & Αιγιαλείας σημειώνοντας ότι: «Σκοπός μας είναι η ενημέρωση του λαού μας για το επικίνδυνο αυτό παράλογο και αλλοπρόσαλλο, πνευματικό, και θρησκευτικό πολυπρόσωπο κίνημα, το οποίο κρύβεται τεχνηέντως κάτω από τον μανδύα εκείνων που επιθυμούν μανιωδώς να αναβιώσουν όχι τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό και τις αξίες του, όπως ισχυρίζονται αλλά μια νεκρή και ξεπερασμένη θρησκεία».
Σημειώνεται επίσης από την Ιερά Μητρόπολη ότι: «Αυτό που πρέπει να γίνει ευρέως γνωστό είναι ότι η αρχαία ελληνική θρησκεία, σε αντίθεση με τον Χριστιανισμό, αποτελούσε πάντα ένα ακαθόριστο μόρφωμα, το οποίο ουδέποτε είχε στατική και μόνιμη μορφή. Από την προϊστορία μέχρι τα πρώτα χρόνια του Βυζαντίου βρισκόταν σε συνεχή εξέλιξη. Αρχικά διαμορφώνεται το δωδεκάθεο ως το απόλυτο, ενώ παράλληλα η κάθε ελληνική πόλη προτάσσει τη λατρεία τοπικών θεοτήτων και ηρώων με ταυτόχρονη εισβολή παράλογων και νοσηρών μυστηρίων. Κατά συνέπεια η προσπάθεια των αρχαιολατρών να αναβιώσουν την πατρώα θρησκεία κρίνεται αβάσιμη, διότι δεν καθορίζεται ποιας μορφής θρησκεία επιχειρείται αναβίωση και ποιας εποχής σε διάστημα τριών και πλέον χιλιάδων ετών.
Επίσης η αρχαιοελληνική θρησκεία, όπως φαίνεται μέσα από τα έργα των ποιητών και των αρχαίων συγγραφέων, είχε ένα σκιώδες θεολογικό υπόβαθρο με διαφορετικές θεογονίες που περιέχουν στοιχεία οργιώδους φαντασίας και την προβολή θεών και ψευτόθεων με αρρωστημένες ψυχικές διαθέσεις. Αρκεί μόνο να αναφέρουμε την αυθαιρεσία του Δία, την ζηλόφθονη Ήρα, τον πολεμοχαρή Άρη, την συζυγική απιστία της Αφροδίτης και πολλά άλλα. Τα έργα του Ομήρου είναι γεμάτα από αποκρουστικές διηγήσεις.
Οι μεγάλοι σοφοί της αρχαιότητας απέρριψαν την αρχαιοελληνική θρησκεία ως απαράδεκτη και επικίνδυνη για την ανθρώπινη κοινωνία. Ο Σωκράτης ομιλούσε για έναν Θεό και δίδασκε στους μαθητές του μια διαφορετική θρησκευτική πίστη. Ο Πλάτωνας από την άλλη θεωρούσε ανήθικους τους μύθους του Ομήρου για τους Θεούς και ότι αποτελούν επιζήμια πρότυπα για τους νέους».
Και καταλήγει: «Ας αγρυπνούμε λοιπόν και ας κρατάμε την πίστη μας ανόθευτη. Ας αγωνιζόμαστε με ευπρέπεια, πίστη και θάρρος κατά των εχθρών του Χριστού, όπως έκαναν οι Άγιοι Απόστολοι και οι Πατέρες της Εκκλησίας. Γιατί η πίστη μας είναι ο μοναδικός ατίμητος θησαυρός μας, που φυλάσσει και διδάσκει η Εκκλησία μας.
«Όταν αισθάνομαι μέσα στην Εκκλησία, τότε βρίσκομαι μέσα στην αλήθεια» (Γ. Φλορόφσκι)»
Η Ιερά Μητρόπολη για το… σύγχρονο φαινόμενο του Νεοπαγανισμού
