Λοιπόν οι μέρες ζυγώνουν και άπαντες καλούνται να φέρουν εις πέρας την αποστολή τους.
Ο αντίπαλος μπορεί από κάποιους να θεωρείται βατός, ωστόσο μόνο έτσι δεν είναι τα πράγματα. Σίγουρα θα παίξουν 11 εναντίον 11, σίγουρα δεν θα έρθει η Ελευσίνα για τουρισμό στο Αίγιο, σίγουρα κι αυτή μας ΒΛΕΠΟΥΝ όπως κι εμείς παρότι δεν το ομολογεί κανείς εκατέρωθεν και πάνω απ’ όλα το ΣΙΓΟΥΡΟ είναι ότι στο τέλος θα χαμογελάσει όποιος το δείξει εμπράκτως μέσα στο γήπεδο.
Επίσης, θεωρώ ότι μετά το πολύ κακό ξεκίνημα, δεν χρειάζεται να πούμε από δω πως η νίκη είναι μονόδρομος για τον Παναιγιάλειο. Και την Κυριακή και… ΚΑΘΕ Κυριακή, στο βαθμό φυσικά που αυτό είναι εφικτό μιας και πατάμε στη γη και δεν ονειροβατούμε. Οι πολύ μέτριες εμφανίσεις στις τρεις πρώτες στροφές, είναι γεγονός ότι έχει αυξήσει κι άλλο την πίεση, αν και μία ομάδα σαν τον Παναιγιάλειο και κατ’ επέκταση οι ποδοσφαιριστές που φορούν τη μελανόλευκη φανέλα, πρέπει και οφείλει να μάθει να ζει με αυτήν. Να παίζει με την πλάτη στον τοίχο και να στέκεται όρθια…
Ο Παναγιώτης Τζαναβάρας και οι ποδοσφαιριστές του έχουν την… ευκαιρία να «σβήσουν» τους πρόσφατους… εφιάλτες, να κερδίσουν ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ, ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ και ΒΑΘΜΟΥΣ. Δεν χωράει συζήτηση ότι η κατάκτηση της νίκης είναι επιβεβλημένη.
Καθρέπτης, όμως, είναι το γήπεδο κι εκεί δίνονται απαντήσεις και την Κυριακή είναι ο πρώτος από τους πολλούς ΤΕΛΙΚΟΥΣ που θα πρέπει να δώσουν οι «μελανόλευκοι».
Αρθρο του Γρηγόρη Παλούμπη
