Αρθρο του Γρηγόρη Παλούμπη
Νομίζω ότι όλοι θα συμφωνήσουμε ότι ο Παναιγιάλειος έχασε μία σημαντική ευκαιρία στο παιχνίδι της Κρήτης, αφού δεν κατάφερε να πάρει κάτι. Θα συμφωνήσουμε, επίσης, ότι η γραμμή κρούσης έκανε καλά τη δουλειά της για εκτός έδρας παιχνίδι, ενώ η κακή αμυντική λειτουργία της ομάδας είναι κάτι που πόνεσε, απογοήτευσε τον κόσμο, που φέτος είναι γεγονός ότι δεχτεί απανωτά ΧΤΥΠΗΜΑΤΑ απογοήτευσης. Συμφωνούμε, ακόμα, ότι ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ άμεση βελτίωση για να μην χάσουμε την επαφή μας με τις ασφαλείς θέσεις του βαθμολογικού πίνακα.
Για όλα τα παραπάνω, λοιπόν, η κριτική στον Παναγιώτη Τζαναβάρα και στους παίκτες του είναι αναγκαία. Αλλωστε όταν αποτυγχάνεις, σε οποιονδήποτε τομέα της ζωής, θα υποστείς και τις συνέπειες. Αρα, είναι φυσιολογικό να κριτικάρουμε τον προπονητή του Παναιγιάλειου, τις επιλογές του, τους παίκτες που αγωνίζονται, ΟΧΙ όμως και να τους σταυρώσουμε.
Το να ζητούν κάποιοι το …»κεφάλι» του Παναγιώτη Τζαναβάρα, χωρίς να αξιολογούν τις προϋποθέσεις που ξεκίνησε να «χτίσει» την ομάδα, θεωρώ ότι αποτελεί μία απόλυτη… ανθρωποφαγία. Σαφώς και έχει ευθύνες για κάποια πράγματα, για κάποιες επιλογές, αλλά δεν μπορείς να τον θεωρήσεις αποκλειστικό υπεύθυνο για ότι βλέπεις μέσα στο γήπεδο. Ευθύνη φέρουμε ΟΛΟΙ, με το ποσοστό βέβαια που αναλογεί στον καθένα μας, στη διοίκηση, στον προπονητή, στους παίκτες, στους δημοσιογράφους ακόμα και στους φιλάθλους. Ωστόσο, αυτό που χρειάζεται τώρα ο Παναιγιάλειος είναι ηρεμία, ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ και ορθή διαχείριση της κατάστασης. Αυτό, φυσικά, δεν θα γίνει ούτε με «κραυγές», ούτε με παράλογες αποφάσεις, ούτε με σπασμωδικές κινήσεις. Αλλά με ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ, ΚΑΘΑΡΟ ΜΥΑΛΟ και περισσότερη ΔΟΥΛΕΙΑ.
Ναι, χάθηκε ένα ακόμα παιχνίδι. Υπάρχουν κι άλλα, όμως, που περιμένουν και για να πάρεις ότι περισσότερα μπορείς θα πρέπει να μη χάσεις την ηρεμία σου και έρθεις σε πανικό. Διότι σε μία τέτοια περίπτωση θα τα χάσεις όλα και κινδυνεύεις να γυρίσεις στο σημείο …μηδέν.
Ναι στην καλοπροαίρετη κριτική, όχι στον …κανιβαλισμό
