Η Διακήρυξη της ΔΑΣ (στηρίζεται από το ΠΑΜΕ) για το εκλογοαπολογιστικό συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Αιγίου.
Όχι στο συμβιβασμό και την υποταγή, ψηφίζουμε ΔΑΣ, διεκδικούμε τα δικαιώματα μας με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας.
Συνάδελφοι-συναδέλφισσες,
στις 27 Ιούνη θα πραγματοποιηθεί η εκλογοαπολογιστική συνέλευση του Εργατικού Κέντρου και μέσα στο πρώτο δεκαήμερο του Ιούλη οι εκλογές για την ανάδειξη νέου Δ.Σ. Με την ευκαιρία αυτή απευθυνόμαστε σε κάθε εργαζόμενο του Αιγίου, σε κάθε άνεργο, σε κάθε τίμιο συνδικαλιστή και αντιπρόσωπο του Εργατικού Κέντρου που κατανοεί την άσχημη κατάσταση του συνδικαλιστικού κινήματος και συμφωνεί ότι τα εργατικά σωματεία και το Ε.Κ Αιγίου πρέπει να ξεφύγουν από το θανάσιμο εναγκαλισμό κυβέρνησης-εργοδοσίας, από τη λογική της συναίνεσης και της υποταγής στα συμφέροντα της εργοδοσίας.
Να μην αποδεχτούμε διαδικασίες χωρίς συζήτηση, συμμετοχή, εκφυλισμένες, μακριά ακόμα και από τη φυσική παρουσία των εργαζομένων, όπως το πρόσφατο συνέδριο της ΓΣΕΕ. Να μην αποδεχτούμε σωματεία-σφραγίδες, ανύπαρκτα στους χώρους δουλειάς, στους κλάδους, αλλά υπαρκτά στο να αλλάζουν τους συσχετισμούς στο συνδικαλιστικό κίνημα.
Σήμερα κρίνονται πολλά για μας και τα παιδιά μας, θα συνηθίσουμε στη ζωή χωρίς δικαιώματα, στη φτώχεια, στην ανεργία, στη δουλειά χωρίς ΣΣΕ, ασφάλιση, υγεία και παιδεία. Καλούμε σε οργάνωση της δικής μας απάντησης απέναντι στην αντεργατική επίθεση με μέτωπο ενάντια στην εργοδοσία και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με στόχο την κάλυψη των αναγκών μας, για αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές. Ο ιδρώτας μας, τα δικαιώματα μας που κατακτήθηκαν με αμέτρητες θυσίες δεν είναι όλα ”περασμένα ξεχασμένα”. Δε συμβιβαζόμαστε με τα ψίχουλα για την ανάκαμψη των κερδών της πλουτοκρατίας. Προβάλλουμε την ανάγκη οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους, να βάλουμε στο στόχαστρο τις πραγματικές αιτίες που γεννούν τη φτώχεια, την εκμετάλλευση, τους πολέμους, την προσφυγιά, τους πραγματικούς υπεύθυνους, τη μεγαλοεργοδοσία, το κράτος, τις ιμπεριλιστικές ενώσεις, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ. Να οργανώσουν την πάλη τους ενάντια στους εκμεταλλλευτές και στα κόμματα του κεφαλαίου. Παλεύουμε ώστε να διαμορφωθεί μια ισχυρή ταξική δύναμη στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Προϋπόθεση για την άνοδο των ταξικών αγώνων είναι να μπουν νέες δυνάμεις στη μάχη, να δυναμώσουν τα συνδικάτα, να γίνουν οι κλάδοι και οι χώροι δουλειάς επίκεντρο της οργάνωσης και του αγώνα. Απαιτείται κίνημα με σχέδιο και προετοιμασία, με γενικές συνελεύσεις και μαζικές διαδικασίες που θα συμβάλλουν στην οργάνωση και στη μαζική συμμετοχή των εργαζομένων στη δράση. Απαιτείται ουσιαστική αλλαγή των συσχετισμών και ενίσχυση του ΠΑΜΕ.
Η ελπίδα και η προοπτική βρίσκεται στους ταξικούς αγώνες. Η δράση των συνδικάτων και των συνδικαλιστών που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ είχε ουσιαστική συμβολή στην ανάπτυξη των εργατικών και λαϊκών αγώνων. Πέτυχαν να ξεσκεπάσουν τον αντιλαϊκό χαρακτήρα των μέτρων, των κυβερνήσεων και των κομμάτων που ψήφισαν, συνέβαλαν στο να μη νομιμοποιηθούν στη συνείδηση των εργαζομένων και με την πάλη τους οι εργαζόμενοι να βάλουν εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική και στην υλοποίηση των αντιλαϊκών μέτρων. Οι κινητοποιήσεις που προηγήθηκαν έδειξαν ότι υπάρχουν δυνάμεις ισχυρές, με θέληση και απόφαση, που μπορούν να ηγηθούν στη δύσκολη προσπάθεια για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος. Για τη βελτίωση του βαθμού οργάνωσης της εργατικής τάξης, την αλλαγή των συσχετισμών, την ανατροπή της άσχημης εικόνας των συνδικάτων. Για να φτιάξουμε συνδικάτα μαζικά, με συμμετοχή των εργαζομένων σε μαζικές συλλογικές διαδικασίες.
Η πλειοψηφία της διοίκησης στο Εργατικό Κέντρο οδηγεί στον εκφυλισμό και στο συμβιβασμό με την εργοδοσία και την κυβέρνηση. Η πλειοψηφία των συνδικαλιστικών παρατάξεων, ΠΑΣΚΕ τώρα “ανεξάρτητοι”, η ΔΑΚΕ, οι παρατάξεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΛΑΕ, συνέχισαν την πορεία εκφυλισμού και χειραγώγησης των εργαζομένων. Στήριξαν τη γραμμή συμβιβασμού με την εργοδοσία. Συνεπείς υποστηρικτές της ΓΣΕΕ, στήριξαν τη στρατηγική του κεφαλαίου περί ανταγωνιστικότητας και καπιταλιστικής ανάπτυξης, τη λογική των θυσιών ώστε να ενισχυθεί η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, δήθεν με δίκαιο τρόπο και μετά από “διάλογο” με τους εταίρους.
Συνεπείς σε αυτή τη στρατηγική, όλη την προηγούμενη τριετία επιδίωξαν οι εργαζόμενοι να είναι στο περιθώριο και μάλιστα να παλεύουν κάτω από ξένη σημαία διακδικώντας την ικανοποίηση των αιτημάτων της εργοδοσίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι παραμονές της μεγάλης απεργίας στις 4 του Φλεβάρη, η πλειοψηφία του ΔΣ διατύπωνε ανάμεσα στα άλλα και το εξής αίτημα: να απαλλαγούν οι εργοδότες από την υποχρέωση υπογραφής ΣΣΕ, όπως δηλαδή ζητάνε και οι βιομήχανοι, το κεφάλαιο. Ή δεν ειναι τυχαίο ότι δε στήριξε τη μεγαλειώδη πορεία του Δήμου Πατρέων για την ανεργία με σύνθημα “Δουλειά για όλους, δουλειά με δικαιώματα”, ενώ το προηγούμενο διάστημα έχυναν κροκοδείλια δάκρυα για τους ανέργους της πόλης μας. Δεν οργάνωσαν μια πρωτοβουλία, δε βρέθηκαν έξω από κάποιο χώρο δουλειάς, υπονόμευσαν όλες τις απεργιακές ή άλλες κινητοποιήσεις. Στην πόλη μας, μόνο το τελευταίο τρίμηνο έχουν γίνει τέσσερα εργατικά ατυχήματα, ούτε για τα μάτια του κόσμου δεν πήρε θέση η πλειοψηφία του ΔΣ, δε μιλάμε να οργανώσει κινητοποίηση σε αυτούς τους χώρους δουλειάς, να διεκδικήσει μέτρα προστασίας κλπ, αυτά είναι “πολυτέλειες”…Έκαναν μόνο συσκέψεις χειραγώγησης και σε αντι-ΠΑΜΕ κατεύθυνση, κατέβαλλαν προσπάθειες να κάμψουν κάθε λαϊκή αγωνιστική κινητοποίηση με πιο τρανό παράδειγμα το διασπαστικό τους ρόλο σε συμμαχία με την Ανεξάρτητη Κίνηση Αγροτών και τη δημοτική αρχή της ΝΔ στο πρόσφατο μπλόκο των αγροτών. Πίσω από τα παχιά λόγια για τους εργατικούς αγώνες βρίσκεται η υπεράσπιση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, ο συμβιβασμός με την εργοδοσία και τη δημιουργία σωματείων-σφραγίδων για τον έλεγχο του συνδικαλιστικού κινήματος. Είναι αφερέγγυοι και τυχοδιώκτες.
Συνάδελφοι, δίνουμε το χέρι σε κάθε αγωνιστή συνδικαλιστή. Μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα, να βγάλουμε το κίνημα μας από το τέλμα και την αναξιοπιστία που οδηγεί σε απομάκρυνση των εργαζομένων, των νέων από τα σωματεία.
Ποιος ωφελείται από αυτην την κατάσταση; Η εργοδοσία που έχει ξεσαλώσει, καθώς και η κυβέρνηση και τα κόμματα της ΕΕ που φέρνουν μνημόνια και κόφτες των δικαιωμάτων χωρίς τέλος. Την προηγούμενη τριετία τα ταξικά συνδικάτα και συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, οι εκπρόσωποι της ΔΑΣ στο ΔΣ του Εργατικού Κέντρου, βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή της οργάνωσης και της στήριξης των αγώνων, για να αντιμετωπιστούν οι απολύσεις, η απλήρωτη δουλειά. Βρεθήκαμε στα μεγάλα κατασκευαστικά έργα της περιοχής, στο νοσοκομείο του Αιγίου για τις απλήρωτες καθαρίστριες, στα εργοστάσια της περιοχής, πρωτοστατήσαμε στον κοινό αγώνα εργατών, αγροτών, αυτοαπασχολούμενων, συνταξιούχων και νεολαίας. Πήραμε την πρωτοβουλία να πραγματοποιηθούν συσκέψεις οργάνωσης της πάλης μας με σωματεία και φορείς της περιοχής.
Καλούμε τους αντιπροσώπους του ΕΚ Αιγίου να αξιολογήσουν την πείρα τους όλα αυτά τα χρόνια. Ξέρουμε ότι με αρκετούς δε συμφωνούμε σε όλα. Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν επιφυλάξεις, παρατηρήσεις και εμείς δε διεκδικούμε το αλάθητο. Κανένας όμως δεν μπορεί να κατηγορήσει τις δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ ότι δεν είμαστε στην πρώτη γραμμή του αγώνα, ότι δεν πρωτοστατούμε στην υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων, χωρίς να λογαριάζουμε κόπους και θυσίες. Σας καλούμε να στηρίξετε την προσπάθεια για την αλλαγή των συσχετισμών στο ΕΚ Αιγίου. Η ΔΑΣ θα αξιοποιήσει κάθε παραπάνω δυνατότητα, κάθε έδρα στο ΔΣ για να δυναμώσει η οργάνωση των εργατών στους χώρους δουλειάς, για να είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι πρωταγωνιστές των εξελίξεων μέσα από μαζικές διαδικασίες και ΓΣ, ώστε να φτάσει ακόμα πιο πλατιά η γραμμή της ανυπακοής στην κυβέρνηση και τη μεγαλοεργοδοσία. Για να αποτελέσει ουσιαστικό στήριγμα για κάθε σωματείο, κάθε εργαζόμενο που θα έρθει αντιμέτωπος με την απόλυση, την απλήρωτη δουλειά, την εργοδοτική τρομοκρατία, τις άθλιες συνθήκες δουλειάς.
Για να μην περάσει η προσπάθεια εργοδοσίας και κυβέρνησης να βάλει στο γύψο το εργατικό-συνδικαλιστικό κίνημα με τον νέο νόμο που ετοιμάζει.
Για να διεκδικήσουμε όλα όσα μας έχουν κλέψει, όσα μας έχουν στερήσει, να διεκδικήσουμε την κάλυψη των απωλειών μας, να δυναμώσουμε την πάλη για όσα έχουμε ανάγκη εμείς και οι οικογένειες μας.
Ψηφίζουμε Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία (ΔΑΣ). Δυναμώνουμε το ΠΑΜΕ. Αλλάζουμε τα πράγματα στο συνδικαλιστικό κίνημα, τέρμα πια στις αυταπάτες. Ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες!
