Δημήτρης Αργυρόπουλος: Ο Συνθέτης και Στιχουργός – Συνέντευξη στην Ιωάννα Δημουλά και στο aigialeiapress.gr
“Γιατί δεν υπάρχει Αιγιώτης ή άνθρωπος που αγαπάει την πόλη μας και δεν το έχει σιγοτραγουδήσει.”
Ένα τραγούδι που «αγκαλιάζει» όλους εκείνους που αποζητούν την αγάπη. Όλοι όσοι αγαπούν το Ελληνικό τραγούδι και τους εκφραστές του, δεν έχουν παρά να το απολαύσουν γι΄ ακόμα μια φορά από το Aigialeiapress. Μπορεί οι παλιοί , να άφησαν παρακαταθήκη αλλά και οι καινούριοι, έχουν την ίδια αγάπη, δημιουργική πένα και βλέμμα ονειροπόλο. Συστατικά επιτυχίας!!
[the_ad id=”46371″]
Ι.Δ: Πότε γράφεις ευτυχισμένος δυστυχισμένος ή απλά γράφεις;
Δ.Α: Η έμπνευση με “χτυπάει” εκεί που δεν το περιμένω. Συνήθως μου έρχονται στο μυαλό στιχάκια ή και μελωδίες από το πουθενά οπότε δεν μπορώ να πω ότι γράφω όταν είμαι συναισθηματικά φορτισμένος.
Ι.Δ: Ένα τραγούδι για το Αίγιο πως σου ήρθε ή ιδέα;
Δ.Α: Ήταν θυμάμαι το 2003 με 2004 που στριφογύριζε στο μυαλό μου η ιδέα να γράψω ένα τραγούδι για το Αίγιο…. Την πόλη αυτή που με δέχτηκε με αγκάλιασε και με φιλοξενεί για το υπόλοιπο της ζωής μου… Αφού λοιπόν η ιδέα υλοποιήθηκε και έγινε ας το πούμε ένα ολοκληρωμένο τραγούδι, άρχισε ένας μαραθώνιος αλλαγών. Στίχοι δε μου ταίριαζαν μελωδίες δεν μου άρεσαν και φωνές που θα μπορούσαν να το πουν δεν μου έκαναν. Αλλά από τις τόσες αλλαγές δεν γλίτωνε ούτε ο ρυθμός. Άλλαζε από συρτό σε τσιφτετέλι και από τσάμικο σε χασάπικο. Για να καταλήξουμε στην σημερινή του μορφή 10 περίπου χρόνια αργότερα. Σε ένα ατμοσφαιρικό χιπ χοπ τραγούδι..
Ι.Δ: Κάποιος ψάχνει την αγάπη του;
Δ.Α: Ναι στο συγκεκριμένο τραγούδι ο ήρωας μου αναζητά την αγαπημένη του που έχει χαθεί… Όσο για μένα όχι δεν την ψάχνω, αντίθετα την έχω βρει και την έχω διπλασιάσει μη σου πω με τον ερχομό της αγαπημένης μου κόρης.
Ι.Δ:Aγάπη, είναι κάτι που αποζητούν όλοι … από πού επηρεάστηκες από κάτι συγκεκριμένο..δικό σου βίωμα φίλου ή γνωστού;
Ι.Δ: Μπήκα κατά κάποιο τρόπο στη θέση του ήρωα του τραγουδιού. Σκέφτηκα πως θα ένιωθα εγώ αν τύχαινε και βρισκόμουν στη θέση του να ψάχνω την αγαπημένη μου και πού μπορεί να πήγαινα ώστε να τη βρω. Σημεία δηλαδή της πόλης, είτε μαγαζιά είτε περιοχές που θα είχαμε πάει μαζί και συναισθήματα που θα ένιωθα εκείνη τη στιγμή. Δεν ήταν όμως σε καμία περίπτωση βίωμα ούτε δικό μου ούτε φίλου ή γνωστού.
Ι.Δ: Πως προέκυψε η συνεργασία με τον Μιχάλη Βασιλείου;
[the_ad id=”46274″]
Δ.Α: Με τον Μιχάλη θα μπορούσα να πω ότι κολλήσαμε σαν φίλοι πριν ακόμα συνεργαστούμε επαγγελματικά. Μου ζήτησε να του κάνω μερικά μαθήματα μπουζουκιού γιατί είχε ασχοληθεί κι αυτός λίγο στο παρελθόν με το όργανο αυτό και έτσι μέσα από τα μαθήματα κολλήσαμε και επαγγελματικά. Έτσι μετά από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα συνεργασίας μαζί του σκέφτηκα ότι ήταν ο κατάλληλος για να πει το συγκεκριμένο κομμάτι… Του έκανα την πρόταση την αποδέχτηκε, το είπε όπως είχα σκεφτεί να το πει και βγήκε αυτό το αποτέλεσμα το οποίο πιστεύω άρεσε σε μεγάλη μερίδα κόσμου..
Ι.Δ: Έχεις δώσει και άλλα τραγούδια;
Δ.Α: Υπάρχει άλλο ένα τραγούδι με τη φωνή του Μιχάλη και περίπου 3 με 4 ακόμα τραγούδια που έχω δώσει σε άλλους φίλους τραγουδιστές, εδώ στην περιοχή. Κάποιο από αυτά το έδωσα και σε μεγάλο όνομα της Αθήνας αλλά δεν έτυχε ιδιαίτερης εκτίμησης. Δηλαδή, δεν το συμπεριέλαβε σε κάποιο προσωπικό του άλμπουμ.
Ι.Δ: Τι σκέφτεσαι μουσικά για το μέλλον;
Δ.Α: Πρόκειται να γίνει μέσα στο χειμώνα μια προσέγγιση για γνωριμία αρχικά και αν τύχει και για συνεργασία σε δισκογραφικό επίπεδο με γνωστό τραγουδιστή-τραγουδοποιό … θα δούμε… Αν όλα πάνε καλά και το επιτρέψουν οι καταστάσεις.
Ι.Δ: Γιατί μπουζούκι;
[the_ad id=”46371″]
Δ.Α: Ήταν ,όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, τυχαία επιλογή. Έτυχε στη γειτονιά μου να δω κάποιον με μπουζούκι να περνάει και κάποιοι φίλοι του να τον περικυκλώνουν και να του ζητάνε να τους παίξει κάτι. Δεν ξέρω τι ήταν αυτό που με έκανε να πω στους γονείς μου ότι θέλω να μάθω κι εγώ μπουζούκι. Πάντως ήταν η στιγμή που μπήκε στη ζωή μου και μέχρι σήμερα είναι φίλος και συνοδοιπόρος.
Ι.Δ: Τι σημαίνει μπουζούκι για σένα;
Δ.Α: Θα έλεγα ότι είναι η ψυχοθεραπεία μου. Υπάρχουν στιγμές που μπορεί να είμαι στενοχωρημένος, αγχωμένος ή και θυμωμένος ακόμα και πιάνοντας το μπουζουκάκι στα χέρια μου, να αλλάξει τελείως η ψυχολογία μου. Με σαγηνεύει και παράλληλα με ταξιδεύει αλλά και με ηρεμεί, ψυχικά κυρίως.
Ι.Δ: Σε ενοχλεί ο όρος μπουζουξής;
Δ.Α: Βρισκόμαστε στο 2017, Το αντικείμενό μου είναι το μπουζούκι. Δεν μπορεί να με φωνάζουν βιολιστή, αναγκαστικά μπουζουξή θα με αποκαλούν. Και όχι δε με ενοχλεί. Ίσως αν ήμασταν στο παρελθόν που θεωρούνταν το μπουζούκι κακόφημο όργανο, να με πείραζε.
. Ι.Δ: Εκφράζει τον έλληνα το μπουζούκι;
Δ.Α: Ναι. Πιστεύω πως ναι. Είναι ένα μουσικό όργανο καθαρά ελληνικό οπότε πιστεύω τον εκφράζει… Σε μικρότερο ίσως βαθμό στις μέρες μας αλλά θέλω να ελπίζω και εύχομαι πώς τον εκφράζει ακόμα.
Ι.Δ: Οι καημοί το δάκρυ ο πόνος αλλά και η χαρά με ποια μουσικά μέσα κατά τη γνώμη σου εκφράζονται;
Δ.Α: Μα όλα τα συναισθήματα μέσα από το τραγούδι και τη μουσική φιλτράρονται. Μπορεί να σου προκαλέσουν άπειρα συναισθήματα από τη μια στιγμή στην άλλη. Από χαρά και λύπη μέχρι ανησυχία και φόβο. Εκεί που νιώθεις χαρά, ακούγοντας ένα τραγούδι να σου βγάλει λύπη και πόνο και το αντίθετο. Είναι ένας μηχανισμός παραγωγής συναισθημάτων θα έλεγα.
Ι.Δ: Αγαπημένο τραγούδι ή τραγούδια;
Δ.Α: Πολλά και διάφορα. Αυτό όμως που κατέχει την πρώτη θέση στο μυαλό και την καρδιά μου είναι ένα τραγούδι του αξέχαστου Στράτου Διονυσίου. Και έχει τον τίτλο “Άστε με απόψε μοναχό”.
Ι.Δ: Ποιες συνεργασίες μένουν στην μνήμη σου ;
Δ.Α: Όλες οι συνεργασίες έχουν χαραχτεί στη μνήμη μου, οι πιο ζωντανές όμως και οι πιο ουσιώδεις είναι αυτές που με τους συναδέλφους που έχουμε συνεργαστεί κατά καιρούς – πέρα από το συναδελφικό κομμάτι – έχουμε αναπτύξει και φιλικές σχέσεις.
Ι.Δ: Θα μπορούσες να μου αναφέρεις μερικά ονόματα;
Δ.Α: Βεβαίως. Θα πω τον Μιχάλη το Βασιλείου για τον οποίο μιλάω και πιο πάνω. Την Γεωργία τη Θανοπούλου την πολύ ωραία φωνή μας που συνεργάζομαι αρκετά χρόνια και στην οποία έχω δώσει και ένα τραγούδι. Τον Χρήστο Βασιλείου αρμονίστα από τους καλύτερους στο χώρο και τον Γιώργο τον Τσουρέκη ανερχόμενο κιθαρίστα και πολύ καλή φωνή.
Ι.Δ: O κόσμος διασκεδάζει, αφήνει λεφτά στα νυχτερινά μαγαζιά, τι ρόλο έχει παίξει η κρίση
Δ.Α: Ο κόσμος διασκεδάζει ακόμα ευτυχώς. Οτιδήποτε κι αν πάρουμε σαν διασκέδαση έναν καφέ σε μαγαζί, μια ταινία στο σινεμά ακόμα και μια συγκέντρωση σε σπίτι, για τον Έλληνα, είναι διασκέδαση.
Τώρα όσον αφορά τη νυχτερινή διασκέδαση νομίζω ότι μια μεγάλη μερίδα του κόσμου την έχει περιορίσει. Φταίει η κρίση οπωσδήποτε που όπως έχει χτυπήσει διάφορα επαγγέλματα έτσι έχει χτυπήσει κι αυτό. Έχει άλλες προτεραιότητες πλέον σήμερα που την έξοδο σε ένα μαγαζί θα σκεφτεί πολύ για να την κάνει.
[the_ad id=”46274″]
Ι.Δ: Πέρα από μουσική υπάρχουν και άλλοι τομείς που σε χαρακτηρίζουν. Γράψε μια λέξη που σου έρχεται στο μυαλό , δίπλα στις λέξεις που θα σου γράψω.
μητέρα/ ζωή
πατέρας/ δύναμη
έρωτας/ Έ(να), Ρ(ομαντικό), Ω(ριόπλουμο), Τ(έρας), Α(νάμεικτων), Σ(υναισθημάτων).
Παιδιά = Μέλλον
Ι.Δ: Αν γυρνούσες το χρόνο πίσω τι δεν θα έκανες πάλι;
Δ.Α: Θα ήμουν προσεκτικός ώστε να μη στενοχωρήσω αγαπημένα πρόσωπα.
Ι.Δ: Μια ευχάριστη εφηβική ανάμνηση;
Δ.Α: Οι τρέλες και τα παιχνίδια με τους φίλους.
Ι.Δ: Χωρίς τι δεν θα μπορούσες να ζήσεις;
Δ.Α: Εννοείται χωρίς μουσική και το μπουζούκι μου βέβαια
Ι.Δ: Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος;
Δ.Α: Δεν έχω ιδιαίτερες φοβίες. Θα έλεγα η απώλεια αγαπημένων προσώπων και η στέρηση ενασχόλησής μου με τη μουσική και το χώρο της δουλειάς γενικότερα.
ΙΔ: Που θα σε δούμε τον χειμώνα;
Δ.Α: Είμαι σε φιλτράρισμα και ζύγιση των υπέρ και κατά κάποιων προτάσεων. Δεν υπάρχει κάτι ανακοινώσιμο προς το παρόν.
Ι.Δ:Ευχαριστώ!!
Δ.Α:Kαι εγώ!!!
[the_ad id=”46704″]
[the_ad id=”46715″]
