ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
Η 26η Ιουνίου είναι μια μέρα αφιερωμένη στη μάχη κατά των ναρκωτικών και κατά όλων των εξαρτήσεων. Η ημέρα αυτή έρχεται να μας θυμίσει, πως το πρόβλημα των ναρκωτικών και γενικότερα όλων των εξαρτήσεων παραμένει μια σοβαρή κοινωνική απειλή. Το φαινόμενο της χρήσης και της εξάρτησης από ψυχοδραστικές ουσίες είναι ένα ακραίο πολυπαραγοντικό κοινωνικό φαινόμενο το οποίο εκφράζει τη βαθιά κοινωνική και πολιτική κρίση του σύγχρονου κόσμου, την οποία όλο και περισσότεροι άνθρωποι, κυρίως νέοι, βιώνουν με δραματικό τρόπο.
Ειδικά στην εποχή μας, όπου η ανεργία, η φτωχοποίηση, ο ανταγωνισμός και ο ατομικισμός -απόρροια αυτού του σάπιου συστήματος- εμφανίζονται στην πιο οξυμένη τους μορφή και μεγαλώνουν τα αδιέξοδα για τη νέα γενιά, τόσο περισσότερο εντείνεται η χρήση ναρκωτικών ουσιών ποσοτικά και ποιοτικά. Όπως αποδεικνύεται λοιπόν στην πράξη, οι ίδιες οι αυξητικές τάσεις και οι αρνητικές εξελίξεις στη χώρα μας σχετικά με τη χρήση και τη θεραπεία από ναρκωτικές ουσίες (χρήση ναρκωτικών από όλο και πιο νεαρή ηλικία, 2% των μαθητών κάνει χρήση ναρκωτικών πριν από τα 13 έτη, 2 στους 5 βρίσκονται σε υψηλό κίνδυνο εξάρτησης από αυτήν κ.α.), επιβεβαιώνουν την αποτυχία της διαχείρισης του φαινομένου από όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις που ακολουθούν πιστά τη Στρατηγική της ναρκωκουλτούρας της ΕΕ.
Η επίσημη κυβερνητική πολιτική της «μείωσης της βλάβης» και συνολικά η σύμπνοια των αστικών κομμάτων που συμφωνούν με την ιατρικοποίηση του κοινωνικού φαινομένου των ναρκωτικών έχουν ανοίξει τον δρόμο για τη νομιμοποίηση τους και παράλληλα για την υποβάθμιση και την ιδιωτικοποίησή των δομών πρόληψης – θεραπείας – κοινωνικής επανένταξης, καθώς και την υποστελέχωση των στεγνών προγραμμάτων. Σε αυτές τις συνθήκες η κυβέρνηση επιλέγει να δώσει τη χαριστική βολή στην Πρόληψη και την Απεξάρτηση μέσα από ένα νομοσχέδιο-οδοστρωτήρα που καταργεί όλους τους εγκεκριμένους φορείς πρόληψης και Θεραπείας που λειτουργούν στη χώρα μας, πολλοί εκ των οποίων εντάσσονται στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας.
Και όλα τα παραπάνω βέβαια προφανώς και συνδέονται με την πολιτική που αντιμετωπίζει τα ναρκωτικά ως εμπόρευμα με τεράστια κερδοφορία και δυνατότητα διοχέτευσης κεφαλαίων σε νέες, πιο κερδοφόρες επενδύσεις αφού αποφέρουν τεράστια κέρδη ως «αθώο εμπόρευμα» σε κλάδους όπως η Φαρμακοβιομηχανία, παρά το γεγονός ότι έχει διπλασιαστεί ο αριθμός όσων εντάσσονται σε πρόγραμμα θεραπείας για απεξάρτηση από την κάνναβη ή ακόμα την νομοθέτηση των ΧΕΧ (Χώροι Εποπτευόμενης Χρήσης) που δεν έχουν στο επίκεντρο τη θεραπεία των χρηστών αλλά να τους κρύψει κάπου προκειμένου να «εξωραϊστεί» η τουριστική εικόνα των πόλεων, ώστε να προστατευτεί το τουριστικό κεφάλαιο. Ταυτόχρονα αξιοποιεί τα ναρκωτικά ως μέσο κοινωνικής αδρανοποίησης των νεανικών συνειδήσεων.
Το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Πάτρας προβάλλει την αναγκαιότητα να δυναμώσει το αντιναρκωτικό κίνημα γιατί αφορά άμεσα τη ζωή, τη συνείδηση και το μέλλον των παιδιών μας. Καλούμε τους νέους, τους εργαζόμενους και συνολικά τον λαό της πόλης μας να υψώνουμε τείχη αντίστασης στην προσπάθεια νομιμοποίησης της χρήσης ναρκωτικών στη συνείδηση των νέων παιδιών. Λέμε ξεκάθαρα όχι σε όλα τα ναρκωτικά, δε μπαίνουμε στη λογική του διαχωρισμού σε σκληρά και μαλακά, του διαχωρισμού του χρήστη σε λειτουργικού και μη λειτουργικού που αποσκοπεί από τη μία στο να εξασφαλίζεται η κερδοφορία από τα ναρκωτικά και από την άλλη να μη χάνονται εργατικά χέρια για τη μεγαλοεργοδοσία.
Παλεύουμε για να διασφαλίσουμε πως τα παιδιά μας θα πορεύονται με ψηλά το κεφάλι, με καθαρή συνείδηση που αγωνίζεται για μια κοινωνία στα μέτρα της που έχει στο κέντρο της τον άνθρωπο και όχι το κέρδος. Παλεύουμε για να δυναμώσει ο αγώνας για ουσιαστική θεραπεία και κοινωνική επανένταξη των εξαρτημένων και πάνω από όλα για μέτρα πρόληψης, ώστε να σπάσει επιτέλους ο φαύλος κύκλος της αναπαραγωγής του φαινομένου.
Διεκδικούμε :
- Καμία κατάργηση-συγχώνευση προγραμμάτων, φορέων, υπηρεσιών στον χώρο της απεξάρτησης και της πρόληψης. Να αποσυρθούν τα σχέδια για δημιουργία του ΕΟΠΑΕ.
- Ολόπλευρη ενίσχυση και στελέχωση των υπαρχουσών δομών θεραπείας με πόρους και προσωπικό, δημιουργία νέων προγραμμάτων θεραπείας των εξαρτήσεων με βάση τι τοπικές, πληθυσμιακές και επιστημονικές ανάγκες και με αποκλειστική ευθύνη του κράτους για τη χρηματοδότησή τους.
- Υιοθέτηση των «στεγνών» προγραμμάτων ως κύρια μορφή θεραπείας της εξάρτησης.
- Ενίσχυση των προγραμμάτων σωματικής αποτοξίνωσης, σε διασύνδεση με τα δημόσια νοσοκομεία και τα «στεγνά» θεραπευτικά προγράμματα.
- Αποφασιστική ενίσχυση των Κέντρων Πρόληψης, δημιουργία νέων όπου δεν υπάρχουν, με Ενιαίο Θεσμικό Πλαίσιο λειτουργίας.
- Κατάργηση της ΠΝΠ για το ΚΕΘΕΑ και επαναφορά του αυτοδιοίκητου.
- Καμία εμπλοκή ΜΚΟ και ιδιωτών στην πρόληψη-θεραπεία-κοινωνική επανένταξη.
- Εφαρμογή προγραμμάτων πρόληψης κατά των εξαρτήσεων σε όλες τις σχολικές βαθμίδες, στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και στα στρατόπεδα.
- Μέτρα για την αντιμετώπιση της σχολικής διαρροής, την προστασία των ανέργων και των ευάλωτων κοινωνικά ομάδων. Ενίσχυση της δωρεάν αθλητικής και πολιτιστικής δραστηριότητας των νέων ανθρώπων».
