Η Υποχώρηση Μητσοτάκη για τη Χάγη και η Στρατηγική Ασάφεια: Τι Πραγματικά Σημαίνει για τα Εθνικά Θέματα

Το ζήτημα των ελληνοτουρκικών σχέσεων και της οριοθέτησης της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) αναδεικνύεται ως ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα και κρίσιμα ζητήματα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Την ώρα που ο Αλέξης Τσίπρας ευθυγραμμίζεται με τις θέσεις του ΕΛΙΑΜΕΠ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης υπαναχωρεί υπό την πίεση εσωκομματικών αντιφάσεων, και το ΠΑΣΟΚ παραμένει άφωνο, οι προτάσεις για μια συνεκτική και αποφασιστική στρατηγική μοιάζουν πιο αναγκαίες από ποτέ.

Η Προσέγγιση του ΕΛΙΑΜΕΠ

Το ΕΛΙΑΜΕΠ, ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα think tanks στην Ελλάδα, έχει ταχθεί υπέρ της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών με την Τουρκία μέσω διαλόγου και διαπραγματεύσεων. Ωστόσο, η στρατηγική του επικρίνεται για προτάσεις που θέτουν σε κίνδυνο την εθνική κυριαρχία.

1. Κλιμακωτή Οριοθέτηση Κυριαρχικών Υδάτων: Το think tank προτείνει την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια σε επιλεγμένες περιοχές, αποφεύγοντας μια πλήρη και μονομερή επέκταση στο Αιγαίο, κάτι που θα μπορούσε να παρερμηνευθεί ως έλλειψη εθνικής αποφασιστικότητας.
2. Συνυποσχετικό για τη Χάγη: Υποστηρίζει τη σύναψη συνυποσχετικού με την Τουρκία, με στόχο την παραπομπή των διαφορών στη Χάγη. Η προσέγγιση αυτή απαιτεί αμοιβαίες υποχωρήσεις και αποδοχή μιας πιθανής απόφασης που δεν θα ικανοποιεί πλήρως τις ελληνικές θέσεις.
3. Συμβιβασμός: Το ΕΛΙΑΜΕΠ φαίνεται να υποβαθμίζει την ανάγκη για σταθερές κόκκινες γραμμές, προτείνοντας αμοιβαία παραχώρηση αξιώσεων, μια στάση που επικρίνεται για τον κίνδυνο απώλειας κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Η Θέση του Αλέξη Τσίπρα

Ο Αλέξης Τσίπρας, σε πρόσφατη τοποθέτησή του στο φόρουμ που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, στο ξενοδοχείο King George, έδειξε πλήρη ευθυγράμμιση με τις θέσεις του ΕΛΙΑΜΕΠ. Συγκεκριμένα:

1. Επέκταση των Χωρικών Υδάτων στα 12 Ναυτικά Μίλια: Υποστήριξε ότι η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει στην επέκταση των χωρικών της υδάτων σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, υιοθετώντας την κλιμακωτή προσέγγιση που προτείνεται από το ΕΛΙΑΜΕΠ.
2. Στρατηγική Προσφυγή στη Χάγη: Δήλωσε την ανάγκη για συνυποσχετικό, διατηρώντας την οπτική ότι οι ελληνοτουρκικές διαφορές μπορούν να επιλυθούν μόνο μέσω διαλόγου, παρά τις πάγιες προκλήσεις της Τουρκίας.
3. Ρεαλιστικός Διάλογος: Αν και προωθεί τη λογική του ρεαλισμού, η θέση του Τσίπρα επικρίνεται για την αποδοχή συμβιβασμών που εγείρουν ερωτήματα σχετικά με τη διατήρηση της εθνικής κυριαρχίας.

Η Υποχώρηση του Κυριάκου Μητσοτάκη

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αρχικά έδειξε σημάδια ευθυγράμμισης με τις θέσεις του ΕΛΙΑΜΕΠ, ωστόσο, η στάση της χαρακτηρίζεται πλέον από έλλειψη στρατηγικής σταθερότητας και υπαναχωρήσεις.

1. Αναβλητικότητα: Παρά τις αρχικές δηλώσεις για προσφυγή στη Χάγη, η κυβέρνηση αποφεύγει να αναλάβει σαφή δράση, αφήνοντας τα ελληνοτουρκικά σε αδιέξοδο.
2. Εσωκομματικές Πιέσεις: Αντιδράσεις από σκληροπυρηνικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας έχουν περιορίσει τις επιλογές του πρωθυπουργού, οδηγώντας σε αναβολές και ασάφεια.
3. Αντιφατικά Μηνύματα: Η πρόσφατη δήλωση του Κυριάκου Μητσοτάκη στο συνέδριο του Βήματος ότι «δεν διαφαίνεται προοπτική για οριοθέτηση ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδας» δεν αποτέλεσε απλώς μια παραδοχή αδυναμίας. Ήταν ένα ξεκάθαρο σημάδι ότι η κυβέρνηση εγκαταλείπει την προοπτική του συνυποσχετικού για τη Χάγη, ενώ η στάση του εγείρει σοβαρά ερωτήματα για την ειλικρίνεια και την αποφασιστικότητά της στα εθνικά θέματα.

Η Απουσία Θέσεων από το ΠΑΣΟΚ

Σε αντίθεση με τους υπόλοιπους πολιτικούς χώρους, το ΠΑΣΟΚ φαίνεται να απουσιάζει εντελώς από τη συζήτηση για τα ελληνοτουρκικά. Η έλλειψη μιας ξεκάθαρης, στρατηγικής θέσης από το κόμμα αποδυναμώνει τον ρόλο του στην πολιτική σκηνή, αφήνοντας αναπάντητα ερωτήματα για τη στάση του σε καίρια εθνικά ζητήματα.

Οι Θέσεις του Κινήματος Δημοκρατίας: Μια Εναλλακτική Στρατηγική

Το Κίνημα Δημοκρατίας έχει καταθέσει προτάσεις που ξεφεύγουν από τη λογική των υπαναχωρήσεων και της αναβλητικότητας. Υπογραμμίζει την ανάγκη για:

1. Αδιαπραγμάτευτη Υπεράσπιση της Εθνικής Κυριαρχίας: Το κίνημα προτείνει την πλήρη εφαρμογή των δικαιωμάτων που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο, συμπεριλαμβανομένης της μονομερούς επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια.
2. Αποφασιστική Διπλωματία: Υποστηρίζει την ενίσχυση της ελληνικής παρουσίας σε διεθνή φόρα, προωθώντας τα εθνικά συμφέροντα με σαφήνεια και συνέπεια.
3. Σταθερές Κόκκινες Γραμμές: Η στρατηγική του Κινήματος εστιάζει στη χάραξη αδιαπραγμάτευτων γραμμών, απορρίπτοντας λογικές που οδηγούν σε παραχωρήσεις.

Συμπεράσματα

Η αντιπαράθεση για τα ελληνοτουρκικά δείχνει τις διαφορετικές στρατηγικές που κυριαρχούν στο πολιτικό σκηνικό. Ενώ Τσίπρας και Μητσοτάκης δείχνουν πρόθυμοι για υπαναχωρήσεις υπό τη λογική του συμβιβασμού, το ΠΑΣΟΚ παραμένει σιωπηλό, και το Κίνημα Δημοκρατίας προβάλλει μια πιο αποφασιστική στρατηγική ως μέτρο σύγκρισης. Το ερώτημα παραμένει: ποιος θα αναλάβει την ευθύνη να οδηγήσει τη χώρα σε μια πιο ισχυρή και κυρίαρχη θέση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις;