• Άμεση απελευθέρωση ομήρων.
• Παράδοση των όπλων από τη Χαμάς, με αμνηστία ή εξορία για τα στελέχη της.
• Διοίκηση υπό διεθνή εποπτεία χωρίς τη συμμετοχή της Χαμάς.
• Σταδιακή αποχώρηση του ισραηλινού στρατού και αντικατάστασή του από διεθνείς δυνάμεις και νέα παλαιστινιακή αστυνομία.
• Ανοικοδόμηση της Γάζας και πιθανή μεταρρύθμιση της Παλαιστινιακής Αρχής στη Δυτική Όχθη με τελικό στόχο ένα ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος.
• Στήριξη από οκτώ μουσουλμανικές χώρες, συμπεριλαμβανομένων βασικών αραβικών δυνάμεων και της Τουρκίας.

Η στροφή της Ουάσιγκτον και του Ισραήλ

Ο Τραμπ έχει αλλάξει ριζικά στάση σε σχέση με προηγούμενες δηλώσεις, απορρίπτοντας πλέον τις ιδέες για εποικισμό ή εθνοκάθαρση της Γάζας και ανοίγοντας το ενδεχόμενο λύσης δύο κρατών. Αντίστοιχα, ο Νετανιάχου μετακινείται από τη γραμμή του «για πάντα πόλεμος στη Γάζα» σε συμφωνία που του επιτρέπει να εμφανιστεί ως υπεύθυνος για επιστροφή ομήρων και απομάκρυνση της Χαμάς από την εξουσία.

Η πρόκληση της Χαμάς

Η Χαμάς δεν έχει ακόμη απαντήσει στο σχέδιο. Μια αποδοχή θα σηματοδοτούσε ιστορική στροφή, αναγνωρίζοντας ότι δεν είναι ο νόμιμος εκπρόσωπος των Παλαιστινίων. Ωστόσο, παραμένουν σοβαρά ζητήματα όπως εγγυήσεις αποχώρησης του Ισραήλ και η αποκλεισμένη συμμετοχή της στη διοίκηση.

Οι κίνδυνοι και οι παγίδες

• Απόρριψη από τη Χαμάς και επιστροφή της Γάζας στο χάος.
• Υπονομευτικές ενέργειες Ισραήλ ή Χαμάς για διάλυση της συμφωνίας.
• Χαοτικές λεπτομέρειες στην εφαρμογή των βημάτων.
• Δυσκολίες χρηματοδότησης για ανοικοδόμηση.
• Πολιτικές ανατροπές στο Ισραήλ ή την Παλαιστινιακή Αρχή.

Ρεαλισμός μέσα στο χάος

Παρά τις προκλήσεις, το σχέδιο Τραμπ θεωρείται η πιο ρεαλιστική διαδρομή για τον τερματισμό της τραγωδίας. Απαιτεί πίεση από την Ουάσιγκτον προς το Ισραήλ και από τις αραβικές χώρες προς τη Χαμάς. Οι εναλλακτικές λύσεις –κατοχή, αναρχία ή επιστροφή της Χαμάς– είναι εξίσου επικίνδυνες.

Η επίτευξη της «αιώνιας ειρήνης» θα χρειαστεί δεκαετίες και διαρκή διεθνή δέσμευση.