O εκλεκτός για την διαδοχή. Η συγκεκριμένη φράση δεν αποτελεί πρόωρη εσωτερική αναζήτηση και πόσω δε μάλλον δεν συνιστά ανεπίκαιρο προβληματισμό για την ηγεσία της δημοτικής αρχής στο Δήμο Αιγιαλείας μετά τη λήξη της θητείας. Είθισται άλλωστε να διαμορφώνονται εσωτερικές ισορροπίες τέτοιες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε διαδικασίες ανάδειξης διαδόχου του κ. Καλογερόπουλου πολύ νωρίτερα από την εκπνοή της δημοτικής θητείας
Η ευχή του νυν δημάρχου κατά την κοπή της βασιλόπιτας του Δήμου, μόνο τυχαία δεν ήταν και συγκεκριμένα η προτροπή για συνεργασία εντός της οικογένειας του Δήμου, δίνει το έναυσμα για βάσιμη φιλολογία και όχι παραφιλολογία περί εσωτερικών διαδικασιών που θα καταλήξουν εγκαίρως στον εκλεκτό. Με δεδομένο ότι ο νυν δήμαρχος δεν θα επιδιώξει 3η συνεχόμενη θητεία το πλεονέκτημα για την σκυτάλη παίρνουν οι αντιδήμαρχοι και η πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου. Ο κ. Καλογερόπουλος τονίζει την ανάγκη για ενότητα και συνεργασία, διότι έπαθε…και λίγο έλειψε να το πληρώσει όταν στις παραμονές των εκλογών είδε να φεύγουν κορυφαία στελέχη όπως Τσουκαλά, Καλαμίδας και να μετακινούνται σε πολιτικά συγγενικό συνδυασμό. Για το λόγο αυτό η ενότητα της παράταξης αποτελεί πρωταρχική ανάγκη έως ότου ξεκινήσουν οι διαδικασίες για την διαδοχή.
Το αυτοδιοίκητο εκτόπισμα του κ. Καλογερόπουλου, με άλλα λόγια η εμπειρία του στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, ισοδυναμεί με τον πήχη που θα χρειαστεί να προσεγγίσουν οι μελλοντικοί υποψήφιοι. Η νυν πρόεδρος του Δ.Σ. κ. Γιδά απέκτησε την εμπειρία που απαιτεί μια τέτοια προσέγγιση και κατά την διάρκεια της 2ης συνεχόμενης θητείας θα διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο. Στο ίδιο κάδρο μπαίνουν και οι αντιδήμαρχοι Χριστόπουλος και Φιλιππάτος, η Σταυροπούλου από την ανατολική Αιγιάλεια και η Ιατροπούλου. Η ανανέωση της εμπιστοσύνης στα πρόσωπα ορισμένων αντιδημάρχων δημιουργεί ένα εσωτερικό πυρήνα στελεχών ικανά να τρέξουν τις εξελίξεις.
Νέο πρόσωπο δεν φαίνεται για την ώρα, χωρίς να αποκλείεται κάποια προσωπική επιλογή εκτός της παράταξης «Αιγιάλεια Τώρα».
Στην πολιτική προσμετρώνται και οι λεγόμενες συγκλίσεις και ως τέτοια σύγκλιση θα πρέπει να θεωρήσουμε την προσέγγιση των παρατάξεων Σπηλιόπουλου και Καλογερόπουλου. Το ” γάντι” θα πρέπει να ρίξει ο Σπηλιόπουλος, καθώς πρόκειται για πολιτικά συγγενικές παρατάξεις με αρκετά κοινά αυτοδιοικητικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα καθώς και στελέχη που έχουν συνεισφέρει και στις δύο πλευρές.
Το κεντρικό πολιτικό σκηνικό δεν δείχνει ικανό να ανατρέψει τα δεδομένα και να καθορίσει την έκβαση στις ηγεσίες των παρατάξεων, εκτός ίσως από τη Νέα Δημοκρατία όπου επίσης αναμένονται ανακατατάξεις στην κορυφή της πυραμίδας. Ο ΣΎΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν και ούτε είναι σε πλεονεκτική πολιτική θέση για να καθορίσουν τις εξελίξεις στην Αιγιάλεια σε επίπεδο αρχηγών παράταξης.
Συμπερασματικά και όσο νωρίς κι αν είναι, η νέα δημοτική θητεία έχει αρχίσει με τρεις άγνωστες παραμέτρους: τον εκλεκτό του διαδόχου, τον επικεφαλής στην παράταξη της αντιπολίτευσης και την κεντρική πολιτική σκηνή που εάν δεν αλλάξει βηματισμό και προσανατολισμό, τότε κινδυνεύει να χάσει και την αξιοπιστία της και τον κοινωνικό της ρόλο.
Παναγιώτης Νικολόπουλος
