Οι μετρήσεις των δημοσκοπικών εταιρειών στα εσωκομματικά του ΠΑΣΟΚ αποτυπώνουν φυσιολογικά πολιτικά ευρήματα. Χωρίς να τις ερμηνεύσω διεξοδικά και διαβάζοντας μόνο τους τίτλους των μετρήσεων, εκτιμώ ως απολύτως αναμενόμενο το προβάδισμα Δούκα στον α’ γύρο. Παρόμοια είναι η εκτίμηση που υπάρχει και για τον δεύτερο γύρο των εσωκομματικών.
Το προβάδισμα του δημάρχου είναι αναμενόμενο γιατί εκπροσωπεί τον μεγαλύτερο Δήμο της χώρας, συνδυάζει την ανανέωση και την μελλοντική ανέλιξη και καλλιεργεί προσδοκίες για μετακίνηση ψηφοφόρων από τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Δημοκρατία. Ειδικότερα στα εκλογικά τμήματα του αστικού κέντρου, ο νυν δήμαρχος θα μπορούσε να εισχωρήσει και να προκαλέσει ακόμη και μαζικές μετακινήσεις ψηφοφόρων.
Από την άλλη πλευρά, το λεγόμενο παραδοσιακό ΠΑΣΟΚ, εκείνα τα στελέχη δηλαδή που έμειναν στα δύσκολα δεν θα αφήσουν το Κίνημα σε “ξένα χέρια”. Η δυναμική τους είναι τέτοια που μπορούν να συμμαχήσουν και να κερδίσουν τον δεύτερο γύρο των εσωκομματικών.
Η υποψηφιότητα του Δημάρχου εκτός από συγκριτικά πλεονεκτήματα συγκεντρώνει και σημαντικά μειονεκτήματα. Ως πολιτικό πρόσωπο των τελευταίων ετών, ταυτίζεται με τον μεγαλύτερο Δήμο της χώρας, με την πρωτεύουσα. Αυτό το δεδομένο μπορεί να ισχυροποιήσει το ΠΑΣΟΚ στα πολυάριθμα εκλογικά τμήματα της Αττικής, ωστόσο θα συσπειρώσει και ψηφοφόρους άλλων Κομμάτων σε άλλες γεωγραφικές περιοχές. Ειδικότερα στην Θεσσαλονίκη και στη βόρεια Ελλάδα. Οι εσωκομματικές δεν πρέπει να περιοριστούν στο μέλλον του κινήματος, αλλά στο εκλογικό αποτέλεσμα του ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εκλογές. Η Αθήνα βγάζει δήμαρχο, αλλά πρωθυπουργό βγάζει η Ελλάδα.
Η αστικοποίηση του ΠΑΣΟΚ, χωρίς να αποτελεί προσωπική ευθύνη του κ. Δούκα, θα ζημιώσει το Κίνημα τόσο εκλογικά όσο και ιδεολογικά. Το Κίνημα από την ίδρυσή του έως σήμερα, ουδέποτε ταυτίστηκε με τα μεγάλα αστικά κέντρα, αντιθέτως εκπροσώπησε περισσότερο την επαρχία και ειδικότερα τα μικρομεσαία κοινωνικά στρώματα. Αυτή η ιδεολογική μεταστροφή του κινήματος, ίσως αποδειχθεί τελικά ως το ισχυρότερο πολιτικό επιχείρημα της εσωκομματικής αναμέτρησης. Επαναλαμβάνω και τονίζω ότι η ιδεολογική μεταστροφή θα γίνει χωρίς προσωπική σκοπιμότητα, αλλά εξαιτίας των αξιωμάτων που ήδη υπάρχουν. Εξ οφίτσιο, όπως λένε.
