Ο Καλογερόπουλος ως αδιαφιλονίκητος κυρίαρχος των αυτοδιοικητικών εξελίξεων στην Αιγιάλεια, διαμόρφωσε με την εκλογική του νίκη ένα πολιτικό τοπίο που σπάνια συναντά κανείς στο Δήμο.
Με τη Νέα Δημοκρατία να πρωταγωνιστεί στην κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας και με αντίπαλο υποψήφιο από συγγενικό πολιτικό χώρο, η παράταξη του νυν δημάρχου κατάφερε να διατηρήσει τα ηνία, επωφελούμενη την εμπιστοσύνη που έδειξε το Αίγιο στον δεύτερο γύρο.
Πολιτικά το τοπίο όμως δεν άλλαξε από την έκβαση των δημοτικών εκλογών και αυτό γιατί η Ν.Δ. εξακολουθεί να υπερέχει σε στελέχη, κομματική βάση, ψηφοφόρους και εν τέλει σε αριθμούς. Τα πλεονεκτήματα της Ν.Δ. στην Αιγιάλεια είναι πολλά.
Η κομματική της βάση παραμένει συμπαγής σε όλες τις δημοτικές ενότητες, κυρίως όμως στην έδρα του Δήμου, όπου μπορεί εύκολα να συγκροτεί ψηφοδέλτια και να πείθει το εκλογικό σώμα. Άλλο ένα πλεονέκτημα της κυβερνώσας παράταξης είναι ότι βρίσκει ευκολότερα τον υποψήφιο δήμαρχο και τον στηρίζει στην προεκλογική διαδικασία, κάτι που αποφεύγουν τα Κόμματα της αντιπολίτευσης με εξαίρεση την Αριστερά. Οι αδυναμίες των πολιτικών σχημάτων της Αντιπολίτευσης δεν σχετίζονται μόνο με την ανάδειξη και στήριξη υποψηφίων, αλλά κυρίως με την έλλειψη οργανωμένης κομματικής βάσης που θα αποτελούσε και την εκλογική δυναμική για κάθε υποψηφιότητα. Για το λόγο αυτό και τα Κόμματα της Αντιπολίτευσης παρουσιάζονται κατακερματισμένα στις δημοτικές εκλογές ενώ στελέχη και ψηφοφόροι αυτών των Κομμάτων, μετακινούνται σε διάφορες παρατάξεις.
Συμπερασματικά, η Ν.Δ. μπορεί να μην κέρδισε το Δήμο, ωστόσο δεν μείωσε ούτε κατ’ ελάχιστο τις δυνάμεις της στην οργανωμένη βάση και στην ίδια την κοινωνία όπως απέδειξε το αποτέλεσμα του α’ γύρου.
Τα Κόμματα της Αντιπολίτευσης, με εξαίρεση την Αριστερά, πολύ δύσκολα θα ανατρέψουν αυτό το πολιτικό σκηνικό εάν δεν επιδιώξουν ευρύτερες συνεργασίες και δεν διευρύνουν την κομματική τους βάση.