Η ένταση μπορεί να καταλάγιασε, έμειναν όμως η οργή και ο τρόμος μαζί . Στην Πάτρα, τον απόπατο της Ελλάδας. Στην Ελλάδα τον απόπατο της Ευρώπης.
Ένα παλικάρι στις Ιτιές έχασε τη ζωή του και δεν είναι το πρώτο. Ο φόβος είναι πως δεν θα είναι και το τελευταίο. Όμως ο φόβος δεν φυλάει πια τα έρημα αλλά φωλιάζει στις ψυχές όλων για το ποιος θα είναι το επόμενο θύμα . Ταμπουρώνονται, θυμώνουν, ξεσπάνε ,βγαίνουν στους δρόμους ,διαμαρτύρονται . Έχουν άδικο;
Τους καταυλισμούς τους θέλουμε και δεν τους θέλουμε. Τα Κέντρα Κράτησης και Φιλοξενίας τα λέμε και τα κλαίμε, τι στο καλό πρέπει να γίνει επί τέλους για να διώξουμε τον εφιάλτη απ’ την πόλη; Ο εφιάλτης δεν είναι φυσικά οι λαθρομετανάστες. Παιδιά κατώτερου Θεού εκείνοι, παιδιά εγκαταλελειμμένα στην τύχη τους, χωρίς Θεό οι Πατρινοί ..
Ζητάμε βοήθεια και λύση από ποιους ; Από τους κυβερνώντες που παίρνουν από την Ευρώπη λεφτά για κάθε κεφάλι μετανάστη; Tην ίδια ώρα που απαιτούμε διαφανή αξιοποίηση των πόρων του Ευρωπαϊκού ταμείου προσφύγων; Άμα υπάρχει χρήμα στη μέση τι ψάχνεις να βρεις…
Και μετά, διάφοροι «αξιωματούχοι», επειδή πρέπει να συμμετέχουν στο δράμα, προσποιούνται τους σωτήρες ή απλώς είναι αδιάφοροι.. Εξοργιστικό σκηνικό υποκρισίας , κουκουλώματος , ατολμίας.. Υποσχέσεις και μαγικές λύσεις στη θεωρία από πολιτικάντηδες της συμφοράς ,ειδικούς «εκκαθαριστές» των σωμάτων ασφαλείας, δημοτικούς παράγοντες που «όλοι θέλουν» φυσικά. Κάποιοι δε στην Πάτρα, καμαρώνουν εδώ και χρόνια ότι το έλυσαν το μεταναστευτικό και καθάρισαν την Πάτρα από τους λαθρομετανάστες…
Κι όλα αυτά τα χρόνια να παίζεται ένα βάρβαρο παιχνίδι σε ρυθμούς πινγκ πονγκ, με το μπαλάκι να πηγαίνει από τη μια στην «εθνική υπόθεση» και από την άλλη στο «ευρωπαϊκό ζήτημα». Και οι απόψεις πηγαινοέρχονται: Επαναδιαπραγμάτευση του «Δουβλίνο 2» καταγγελία του «Δουβλίνο 2» και φτου κι απ την αρχή..
Πόσο χοντρό και ανέντιμο παραμύθι είναι ότι είμαστε μια χώρα –πόλη τράνζιτ ?
Η Πολιτεία λέει «δεν είναι δικό μας θέμα αλλά της Ευρώπης »
Οι τοπικές αρχές λένε «δεν υπάρχει πολιτική βούληση».
Όμως στο πεδίο των μαχών δεν είναι η πολιτεία και οι αρχές αλλά οι κάτοικοι και λαθρομετανάστες σε έναν σύγχρονο και αποτρόπαιο πόλεμο επιβίωσης.
Ποιος είναι ο δειλός, ποιος ο αδιάφορος και ποιος ο εγκληματίας;
Οι επίδοξοι σωτήρες της πόλης, ουσία μηδέν ..
Στη Γαλλία στην Ιταλία γιατί δεν κάνουν οι μετανάστες τέτοιες μαγκιές; Ίσως τελικά ,αντί για μαγική λύση, το ζητούμενο είναι να κάνουν όλοι τη δουλειά τους ,πράγμα αδύνατον σε μια κοινωνία που καθένας ξέρει τα πάντα και είναι ειδικός στη δουλειά του διπλανού του.
Η πολιτική ηγεσία να λύσει το θέμα με τις διακρατικές συμφωνίες. ΤΩΡΑ.
Οι υπουργοί να κόψουν το λαιμό τους και να φτιάξουν τις υποδομές που χρειάζονται για να μην αλωνίζουν οι λαθρομετανάστες σκορπώντας βία και θάνατο. Και μέχρι να γίνει αυτό, να στείλουν περισσότερους αστυνομικούς να καλύπτουν τις «φλεγόμενες» περιοχές μέρα – νύχτα. (Δεν υπάρχουν διαθέσιμοι αστυνομικοί; Για κοιτάξτε καλύτερα στα γραφεία πολιτικά και άλλα, υπασπιστήρια κλπ ..)
Η Περιφέρεια και ο Δήμος ,ΟΛΠΑ και λοιποί τοπικοί φορείς να καθαρίσουν τα του οίκου τους. Πως ανέχονται καταλήψεις σε κτίρια που τους ανήκουν ;
Η όποια φαινομενική ηρεμία αυτή τη στιγμή είναι επιφανειακή μέχρι να σκάσει η επόμενη τραγωδία..
Νατάσα Ράγιου
π. βουλευτής Αχαΐας
