Στις 2 Φεβρουαρίου 2025, πραγματοποιήθηκε στο X (πρώην Twitter) το Space “Γαλατικό Χωριό”, με οικοδεσπότη τον @DYalourakis. Καλεσμένοι ήταν ο Νίκος Πλακιάς, πατέρας και θείος τριών κοριτσιών που έχασαν τη ζωή τους στην τραγωδία των Τεμπών, και ο Αλέξανδρος Αυλωνίτης, βουλευτής Κέρκυρας και μέλος της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής για το θέμα.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, προέκυψαν σοβαρότατα ερωτήματα που η κυβέρνηση και οι αρμόδιες αρχές αρνούνται να απαντήσουν.
- Τι μετέφερε το τρένο και ποιος ήταν ο πραγματικός του προορισμός;
- Γιατί εξαφανίστηκαν κρίσιμα αποδεικτικά στοιχεία; Τα υλικά από το ξεμπάζωμα πετάχτηκαν χωρίς καμία εξέταση, εξαφανίζοντας ενδεχομένως κρίσιμα δεδομένα.
- Γιατί η κυβέρνηση παρουσίασε την τραγωδία ως ένα απλό τροχαίο ατύχημα; Από την πρώτη στιγμή έριξε όλο το βάρος στο «ανθρώπινο λάθος», αποφεύγοντας κάθε σοβαρή διερεύνηση ευθυνών.
- Γιατί η εξεταστική επιτροπή της Βουλής λειτούργησε ως μια κακοστημένη θεατρική παράσταση; Οι καταγγελίες αναφέρουν ότι σκοπός της δεν ήταν η αποκάλυψη της αλήθειας, αλλά η συγκάλυψη των πολιτικών προσώπων που φέρουν ευθύνη.
- Γιατί δεν έγινε άρση τηλεφωνικού απορρήτου; Παρά το γεγονός ότι υπήρχαν καταθέσεις που υποδείκνυαν παρεμβάσεις στις έρευνες, οι αρχές απέφυγαν να ερευνήσουν το θέμα σε βάθος.
- Γιατί απορρίφθηκε το αίτημα της οικογένειας του Νίκου Πλακιά να παρίσταται δικός τους ιατροδικαστής στις νεκροψίες; Το επιχείρημα ότι «δεν θα προσέφερε τίποτα στην έρευνα» προκαλεί οργή.
- Γιατί απορρίφθηκε το αίτημα μιας άλλης οικογένειας να γίνει εκταφή και επανεξέταση της σορού του παιδιού τους; Η απόρριψη χωρίς αιτιολόγηση εγείρει τεράστια ερωτήματα.
- Ποιοι ήταν οι άγνωστοι πολίτες που εθεάθησαν να ψάχνουν στα συντρίμμια; Δεν ανήκαν σε σωστικά συνεργεία και δεν κλήθηκαν ποτέ για κατάθεση. Ποιος τους έστειλε και τι αναζητούσαν;
Η κυβέρνηση δεν έχει απαντήσει σε κανένα από αυτά τα ερωτήματα. Έχει ηθική υποχρέωση να δώσει εξηγήσεις. Η κοινωνία δεν μπορεί και δεν πρέπει να ξεχάσει. Οι οικογένειες των θυμάτων απαιτούν δικαιοσύνη. Το ελληνικό κράτος απέτυχε να προστατεύσει τους πολίτες του, και τώρα προσπαθεί να αποκρύψει την αλήθεια.
Δεν υπάρχει λήθη, δεν υπάρχει σιωπή. Οι ζωές που χάθηκαν στα Τέμπη δεν θα επιτρέψουμε να γίνουν ένας ακόμα αριθμός σε ένα δελτίο ειδήσεων. Η αλήθεια θα βγει στο φως, είτε το θέλουν είτε όχι.
Ο καθένας μας έχει ηθικό χρέος απέναντι σε αυτές τις ψυχές που χάθηκαν άδικα. Δεν είναι απλώς μια ακόμα τραγωδία, δεν είναι ένα δυστύχημα που θα ξεχαστεί. Είναι ένα έγκλημα που απαιτεί δικαιοσύνη. Οι οικογένειες των θυμάτων ζουν καθημερινά με τον ανείπωτο πόνο της απώλειας και τον ακόμη μεγαλύτερο εφιάλτη της ατιμωρησίας.
Αν επιτρέψουμε να ξεχαστεί, γινόμαστε όλοι συνένοχοι. Αν αφήσουμε την αλήθεια να θαφτεί κάτω από τις στάχτες της συγκάλυψης, τότε ποιος θα προστατεύσει την επόμενη γενιά από μια νέα καταστροφή;
Η ευθύνη βαραίνει όχι μόνο όσους κυβερνούν, αλλά και κάθε έναν από εμάς που δεν πρέπει να σιωπήσει. Γιατί η αλήθεια δεν μπορεί να μείνει θαμμένη. Γιατί η δικαιοσύνη δεν πρέπει να γίνει θύμα της αδιαφορίας. Γιατί το αίμα των αθώων απαιτεί απαντήσεις, όχι σιωπή.
